Browsing by Author "Tekin, Murat"

Now showing 1 - 20 of 22

Analysis of the Effect of Perioperative Magnesium Sulphate on Minimal Alveolar Concentration of Desflurane Using Bispectral Index Monitoring
(John Libbey Eurotext Ltd, 2011) Tomak, Yakup; Tekin, Murat; Kati, Ismail; Belenli, Ceyda; Aydogmus, Meltem
Background. In this study we aimed to analyze the effect of perioperative magnesium sulphate (MgSO4) on minimal alveolar concentration (MAC) of desflurane using bispectral index (BIS) monitoring. Patients and methods. Sixty patients undergoing abdominal surgery under general anesthesia were randomized into two groups: Mg - receiving perioperative MgSO4 supplementation and C - control. Anesthesia was titrated to maintain the BIS value between 45-55. Results. MAC values, tachycardia and hypertension during intubation was found to be lower in group Mg compared to group C (p<0.001). Time to extubation, verbal cooperation and eye opening was longer in patients receiving infusion of MgSO4 (p<0.001). Conclusion. We concluded that perioperative MgSO4 infusion may be used as an adjunct as it decreases MAC of desflurane and suppresses the hemodynamic response to intubation.
Anesthetic Management of Patients With Melkersson Rosenthal Syndrome
(Springer Tokyo, 2008) Tekin, Murat; Kati, Ismail
Melkersson Rosenthal Syndrome (MRS) is a rare disorder characterized by relapsing facial paralysis, persistent or recurrent orofacial edema, and lingua plicata. It may cause difficult airway, drug allergy, and angioedema. In our anesthetic management of two patients with MRS, preanesthetic immunological blood examination and skin tests for hypersensitivity to anesthetic drugs were applied. Because the principal goal is to avoid all factors that may stimulate, an allergic reaction, anesthetic drugs known to trigger urticaria were avoided. Body and operating room temperatures, changes of which may trigger allergic reactions, were kept constant during the perioperative period. Emergency precautions were taken for probable angioedema. MRS is a rare syndrome, and if its manifestations are misunderstood as simple facial paralysis, it may be overlooked by anesthesiologists. Anesthesiologists must be careful of several problems in patients with MRS.
Bebekte İlginç Bir Santral Venöz Kateter Yanlış Yerleşimi: (Olgu Sunumu)
(2006) Tekin, Murat; Tomak, Yakup; Katı, İsmail
Pediyatrik hastalarda santral venöz girişime, gerek cerrahi gerekse tıbbi amaçla ihtiyaç olabilmektedir. Ayrıca bu kateterler kısa veya uzun süreli beslenme tedavilerinde de kullanılmaktadır. Birbuçuk yaşında erkek bebek status epileptikus nedeniyle Anesteziyoloji Yoğun Bakım Ünitesine alındı. Sıvı tedavisi ve beslenme amacıyla sağ subklaviyen vene santral venöz kateter yerleştirildi. Kateterin yerini doğrulamak için çekilen radyografide kateterin ucunun sol internal juguler vene yerleştiği görüldüğü için kateter geri çekildi ve J teli üzerinden yenisi ile değiştirildi. Bu olgu ile özellikle bebeklerde kateterin yerinin radyografi ile doğrulanması gerekliliğine dikkat çekmek istedik.
Benzidamin Hidroklorür Venöz Kanülasyonda Emla'ya Alternatif Olabilir mi
(2004) Tekin, Murat; Silay, Emin; Coşkuner, İsmail; Yağmur, Cihat; Katı, İsmail
Amaç: Bu çalışmada erişkin hastalarda damar yolu açılması sırasında topikal olarak tek doz uygulanan EMLA (eutectic mixture of local anesthetic) ile benzidamin hidroklorürün analjezik etkinlik, maliyet, hemodinamik ve yan etkileri açısından karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: ASA I-III grubundan yaşları 18-60 arasında değişen 100 hasta randomize çift kör olarak 2 gruba ayrıldılar. IV kanülasyondan 1 saat önce birinci gruba EMLA, ikinci gruba ise benzidamin hidroklorür uygulandı. Kanül yerleştirilirken, olguların ağrıları VAS ile değerlendirildi. İşlem sırasında hemodinamik değişiklikler ve yan etkiler kaydedildi. Bulgular: VAS skorları EMLA grubunda benzidamin grubuna göre anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Kan basıncı açısından gruplar karşılaştırıldığında kanülasyon sonrası 1., 3., 4. ve 6. dakika sistolik kan basınçları ve kanülasyondan sonra 6. dakika ortalama kan basınçları benzidamin grubunda anlamlı olarak daha yüksek idi (p<0.05). Gruplar kendi içerisinde kan basıncı ve kalp atım hızı yönünden kanülasyon öncesine göre kanülasyon sonrası karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmadı. EMLA grubunda ciltte soluktuk ve uyuşma anlamlı olarak daha fazla idi (p<0.05). Diğer yan etkiler açısından anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Benzidamin hidroklorür jelin, EMLA kreme göre analjezik etkinliğinin daha az olmasına karşın, olguların büyük çoğunluğunda yeterli analjezi sağlaması yanında maliyetinin de düşük olması nedeni ile damar yolu açılması sırasında EMLA kreme alternatif olabileceği kanısına varıldı.
Bıs Monitorizasyonu ile Deksmedetomidinin Desfluran Mac Değeri Üzerine Etkilerinin Araştırılması
(2008) Elçiçek, Kamuran; Katı, İsmail; Yağmur, Cihat; Tekin, Murat; Coşkuner, İsmail
Amaç: Bu çalışmada, Bispektral ‹ndeks monitorizasyonu ile intravenöz verilen deksmedetomidinin desfluranın MAC değeri üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: ASA I-II grubundan altmış erişkin olgu çalışmaya alındı. Olgular rasgele otuzar kişilik iki gruba ayrıldı. Olgulara premedikasyon yapılmadı. Anestezi derinliği B‹S ile monitorize edildi. Anestezi indüksiyonu 2 µg kg-1 fentanyl 2,5 mg kg-1 propofol ve 0,1 mg kg-1 veküronyum ile gerçekleştirildi. Birinci gruba 1 µg kg-1 on dakikada yükleme ve 0,5 µg kg-1 saat-1 idame deksmedetomidin infüzyonu, ikinci gruba ise aynı süre ve miktarda serum fizyolojik infüzyonu verildi. Anestezi idamesi % 40 O2+ % 60 N2O ile B‹S değeri 40-50 arasında olacak şekilde desfluran ile sağlandı. Kalp atım hızı, kan basıncı, ajanın MAK değeri beş dk.’da bir, santral ısı, periferik oksijen satürasyonu, end-tidal karbondioksit ve BİS değeri ise on dk.’da bir kaydedildi.Bulgular: Demografik veriler açısından, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. B‹S değerleri I. grupta II. gruba göre ilk on dk.’da düşüktü (p=0,001). MAC değerleri de I. grupta II. gruba göre düşük bulundu (p=0,000). Gruplar arasında ortalama arter basıncı değerleri açısından anlamlı şekilde fark bulunmadı. Grup I’de 11 olguya atropin verilirken, Grup II’de ise hiçbir olguya atropin verilmedi (p=0,000). SpO2 değerleri I. grupta indüksiyon öncesi 10. dk.’da II. Gruba göre düşük bulundu (p=0,006). Sonuç: Deksmedetomidinin, desfluranın MAK değerini çok ileri derecede düşürmesi ve indüksiyon sırasında stabil bir hemodinami sağlaması nedeniyle bradikardiye dikkat edilerek genel anestezide adjuvan olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.
Comparison of the Effects of Room Air and N2o + O2 Used for Proseal Lma Cuff Inflation on Cuff Pressure and Oropharyngeal Structure
(Springer Tokyo, 2008) Tekin, Murat; Kati, Ismail; Tomak, Yakup; Yuca, Koksal
This study aimed to evaluate the effects of different inflating gases used for ProSeal LMA (PLMA) cuff inflation on cuff pressure, oropharyngeal structure, and the incidence of sore throat. Eighty patients (American Society of Anesthesiologists; ASA I-II) were randomly divided into two groups. PLMA cuff inflation was achieved with appropriate volumes of 50% N(2)O + 50% O(2) in group I and room air in group II, respectively. When the PLMA was removed, oropharyngeal examination was carried out immediately, using a rigid optical telescope. Patients were asked about sore throat symptoms postoperatively. Cuff pressures were significantly lower in group I, except at the initial pressure measurement. Cuff pressure was positively correlated with the length of the operation in group II, and negatively correlated in group I. PLMA cuff inflation with room air led to increased cuff pressure during the operation, possibly due to the diffusion of N(2)O into the cuff. We consider that a PLMA cuff inflated with an N(2)O-O(2) mixture is convenient, especially in operations in which N(2)O has been used.
Difficult Airway Management in Lymphangiomatos Macroglossia
(Blackwell Publishing, 2008) Goktas, Ugur; Tekin, Murat; Kati, Ismail; Toprak, Kemal; Yuece, Hasan Huesnue
Effect of Dexmedetomidine Iv on the Duration of Spinal Anesthesia With Prilocaine: a Double-Blind, Prospective Study in Adult Surgical Patients
(Elsevier Science inc, 2007) Tekin, Murat; Kati, Ismail; Tomak, Yakup; Kisli, Erol
Background: The duration of spinal anesthesia with prilocaine has been poorly documented and no English-language study has been published regarding the effects of dexmedetomidine on the duration of anesthesia with spinal prilocaine. Objective: The aim of this study was to assess the effects of dexmedetomidine IV on the duration of action of prilocaine and its associated adverse events (AEs) in spinal anesthesia. Methods: In this double-blind, prospective study, patients classified as American Society of Anesthesiologists grade I to 11 who were to undergo lower abdominal, anorectal, or extremity surgery with a spinal anesthetic were assigned to I of 2 groups. All patients were administered prilocaine 2% for spinal anesthesia. Within 10 minutes after spinal anesthesia was initiated, group I received a loading dose of dexmedetomidine 1 mu g/kg IV, followed by a maintenance dose of 0.4 mu g/kg - h for 50 minutes; group 2 (control) received the same amount of physiologic saline in the same time frame. Mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR), duration of sensory and motor blockade, and sedation scores were tracked. Patients were observed for 4.5 hours after surgery, with follow-ups occurring up to 96 hours after surgery. Results: Eighty-three patients were assessed for study inclusion, 23 of whom were excluded. Sixty patients (42 men, 18 women; mean [SD] age, 40.56 [16.861 years) were included in the study. MAP was similar in the 2 groups throughout the study. Mean (SD) HR was significantly lower in group I compared with group 2 at 20 minutes (70.43 [19.28] vs 77.63 [18.14] beats per minute, respectively; P = 0.02). The mean (SD) duration of the persistence of sensory anesthesia (ie, the time required for the maximal level of anesthesia to regress 2 dermatomes) was significantly longer in group I compared with group 2 (148.33 [21.18] vs 122.83 [18.73] minutes; P < 0.001). The mean (SD) time to complete abolishment of motor blockade was also significantly longer in group I than in group 2 (215.16 [25.10] vs; 190.83 [18.57] minutes; P < 0.001). The average sedation score in group I was significantly higher than in group 2 (P < 0.001) during anesthesia. Significantly more patients in group I required atropine than those in group 2 (9 vs 2 patients; P < 0.001) to treat bradycardia. There was no significant between-group difference in the number of patients who received ephedrine to treat hypotension. One patient in each group reported waist and back pain; 2 patients in each group reported nausea. Shivering occurred in 0 and 5 patients in groups I and 2, respectively; the between-group difference in AEs was not statistically significant. Paresthesia, postdural puncture headache, allergic reactions, total spinal anesthesia, urinary retention, or vomiting-AEs commonly associated with spinal anesthesia-were not observed or reported by either group. Conclusions: The results of this study suggest that dexmedetomidine IV significantly prolonged the duration of spinal anesthesia and provided a significantly higher level of sedation compared to placebo in this group of adult surgical patients. The treatment was generally well tolerated in all patients.
The Effects of Intravenous Dexmedetomidine on Spinal Hyperbaric Ropivacaine Anesthesia
(Springer Japan Kk, 2010) Elcicek, Kamuran; Tekin, Murat; Kati, Ismail
In this study we investigated the effects of intravenously administered dexmedetomidine on the duration of hyperbaric ropivacaine in spinal anesthesia, and the side effects. In a prospective, double-blind study, sixty ASA I-II patients were randomized to two groups of 30 individuals. All patients were administered hyperbaric ropivacaine (22.5 mg) for spinal anesthesia. Intravenous dexmedetomidine was administered in group I for 60 min, physiological saline at the same amount and duration was infused in group II. Measurements of mean blood pressure before and after the procedure revealed significant decreases in group I compared with group II after 20, 25, and 30 min. The times for two dermatomes regression of the blockade and complete resolution of motor blockade were significantly prolonged in group I. The sedation score in the dexmedetomidine group was significantly increased compared with controls. Atropine requirement was found to be significantly higher in group I than in group II. Our results show that intravenously administered dexmedetomidine prolonged the duration of spinal anesthesia, provided sufficient sedation, and had few side effects. Therefore, dexmedetomidine is appropriate during spinal anesthesia, if the anesthesiologist is alert for development of bradycardia.
Effects of Spinal Anesthesia and Laryngeal Mask Anesthesia on Mood States During Hemorrhoidectomy
(Health Communications inc, 2007) Kisli, Erol; Agargun, M. Yucel; Tekin, Murat; Selvi, Yavuz; Karaayvaz, Muammer
The present study was undertaken to compare the effects of laryngeal mask anesthesia (LMA) and spinal anesthesia on mood states in patients undergoing hemorrhoidectomy. A total of 46 patients who underwent hemorrhoidectomy for grade III and IV hemorrhoids were included in this study. LMA with fentanyl plus propofol was given to 23 patients, and spinal anesthesia with bupivacaine was administered to 23 patients. Mood changes were assessed preoperatively and 2 h postoperatively with the Profile of Mood States (POMS), which consists of 65 questions that are designed to measure 6 identifiable mood states (tension, depression, anger, vigor, fatigue, and confusion). No significant differences were noted between the 2 groups in terms of baseline POMS global and subscale scores, except for scores regarding vigor. No significant mood changes were observed after hemorrhoidectomy in patients who were given LMA; however, an increase in total POMS score was reported in patients given spinal anesthesia. These findings suggest that mood score is affected by spinal anesthesia but not by LMA in patients who are about to undergo hemorrhoidectomy.
Faktör Vıı Eksikliği ve Anestezi
(2008) Göktaş, Uğur; Çeğin, M. Bilal; Tekin, Murat; Korkut, Melike; Katı, İsmail
Konjenital faktör VII eksikliği olan olgularda, olası kanamayı engellemek amacıyla rekombinant faktör VII konsantresi verilerek sorunsuz ve güvenli bir şekilde anestezi uygulanabileceğini düşünmekteyiz.
Fiberoptik Bronkoskopi Girişimlerinde Propofol ve Alfentanilin Kombinasyonunun Diazepam ile Karşılaştırılması
(2006) Özbay, Bülent; Uzun, Kürşat; Tekin, Murat; Tomak, Yakup; Katı, İsmail
Amaç: Fleksibl fiberoptik bronkpskopi (FOB) uygulamalarında propofolalfentanil kombinasyonu ile diazepamın sedatif ve olası yan etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: ASA I-II grubundan 30 olgu çalışmaya alındı. Tüm olgulara atropin, topikal lidokain ve lidokain gargara ile premedikasyon uygulandı. I. gruba intranenöz 1 mg.kg{-1} propofol ve 10 ug.kg{-1} alfentanil, II. gruba 10 mg İM diazepam verildi.Birinci grupta ilaç uygulamasını takiben, ikinci grupta uygulamadan yarım saat sonra işleme başlandı. Bulgular: Demografik veriler açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu. İşlem öncesi kalp atım hızı, kan basıncı,SpO2 değerleri arasında da anlamlı fark tespit edilmedi. Kari basıncı işleme başlandıktan sonra 2.ve 5. dakikalarda,kalp atım hızı ise 5. dakikada birinci grupta anlamlı olarak düşük bulundu. SpO2 değerleri ikinci grupta 2. dakikada,sedasyon skoru ise birinci grupta anlamlı derecede yüksek saptandı. Birinci grupta öksürük ikinci gruba göre anlamlı olarak daha azdı. Hasta memnuniyeti değerlendirildiğinde birinci gruptakilerin tamamı aynı yöntemi tercih edebileceklerini söylerken, ikinci gruptakilerin %80'i tercih etmeyeceklerini belirtmişlerdir. Sonuç olarak propofol ve alfentanil kombinasyonunun hemodinamik parametreleri daha az etkilemesi, hasta memnuniyetinin daha fazla olması, daha az öksürüğe yol açması nedeniyle fiberoptik bronkoskopi girişimlerinde diazepam gibi klasik yöntemlere alternatif bir yöntem olabileceği kanısına varıldı.
Fibre-Optic Bronchoscopy-Assisted Percutaneous Dilatational Tracheostomy by Guidewire Dilating Forceps in Intensive Care Unit Patients
(B C decker inc, 2008) Yuca, Koeksal; Kati, Ismail; Tekin, Murat; Yilmaz, Nebi; Tomak, Yakup; Cankaya, Hakan
Objective: The purpose of this study was to prospectively analyze intensive care unit patients with fibre-optic bronchoscopy assisted percutaneous dilatational tracheostomy by guidewire dilating forceps (GWDF; Griggs percutaneous tracheostomy). Design: Prospective study. Setting: A tertiary care centre. Materials and Methods: Fifty-two critically ill patients (32 men and 20 women), aged 16 to 84 years (mean +/- 6 SD 42 +/- 1.6 years) who required endotracheal intubation for longer than 15 days were consecutively selected to undergo tracheostomy by the GWDF technique. The diagnoses of the patients and intraoperative and postoperative complications were recorded. Results: The patients were mechanically ventilated for an average of 14.8 +/- 1.2 days. The duration of the GWDF technique was 4.9 +/- 1.7/min. Intraoperative complications occurred in 10 (19.2%) patients: hemorrhage in 3 cases, puncture of the tracheal tube in 2 cases, difficult cannulation in 2 cases, difficult dilatation in 1 case, false passage in 1 case, and inadvertent extubation in 1 case. Postoperative complications occurred in three (5.7%) patients, stomal cellulitis in one case, subcutaneous emphysema in one case, and difficult recannulation in the remaining case. Conclusions: Fibre-optic bronchoscopy-assisted percutaneous dilatational tracheostomy by GWDF is a simple and fast technique for inserting a tracheal cannula.
Foeniculum Vulgare (Rezene) Meyvesi Eterik Yağ Ekstresinin Analjezik Etkisinin Araştırılması
(2004) Özbek, Hanefi; Dağoğlu, Gürdal; Tekin, Murat; Katı, İsmail
Rezene bitkisi eterik yag ekstresinin analjezik etkisinin arastırıldıgı bu çalısmada 50 adet fare kullanıldı. Fareler bes gruba ayrıldı: I. gruba (kontrol) periton içi yolla (i.p.) 0.2 ml serum fizyolojik (SF), II. gruba (referans) oral yolla (p.o.) 100 mg/kg aspirin, III. gruba (referans) derialtı yolla (s.c.) 10 mg/kg morfin HCl, IV. gruba i.p. yolla 0.25 ml/kg rezene eterik yagı (REY) ve V. gruba i.p. 0.50 ml/kg REY uygulandı. Uygulama öncesinde ve uygulamadan sonraki 30., 90. ve 150. dakikalarda çalısma grupları tail-flick cihazı ile test edildi. Veriler varyans analiziyle degerlendirildi. Aspirin grubunun çalısmanın 150. dakikasında SF grubuna göre anlamlı seviyede analjezik etki gösterdigi, morfin HCl grubunun ise çalısmanın 30. ve 90. dakikalarında diger tüm çalısma gruplarına göre anlamlı derecede analjezik etki gösterdigi, fakat çalısmanın tüm evrelerinde REY’nın her iki dozunun da analjezik etkisinin bulunmadıgı saptanmıstır.
Glutamine Supplemented Parenteral Nutrition To Preventventilator-Associated Pneumonia in the Intensive Care Unit
(Galenos Publ House, 2012) Aydogmus, Meltem Turkay; Tomak, Yakup; Tekin, Murat; Kati, Ismail; Huseyinoglu, Urfettin
Objective: Ventilator-associated pneumonia (VAP) is a form of nosocomial pneumonia that increases patient morbidity and mortality, length of-hospital stay, and healthcare costs. Glutamine preserves the intestinal mucosal structure, increases immune function, and reduces harmful changes in gut permeability in patients receiving total parenteral nutrition (TPN). We hypothesized that TPN supplemented by glutamine might prevent the development of VAP in patients on mechanical ventilator support in the intensive care unit (ICU). Material and Methods: With the approval of the ethics committee and informed consent from relatives, 60 patients who were followed in the ICU with mechanical ventilator support were included in our study. Patients were divided into three groups. The first group received enteral nutrition (n=20), and the second was prescribed TPN (n=20) while the third group was given glutamine-supplemented TPN (n=20). C-reactive protein (CRP), sedimentation rate, body temperature, development of purulent secretions, increase in the amount of secretions, changes in the characteristics of secretions and an increase in requirement of deep tracheal aspiration were monitored for seven days by daily examination and radiographs. Results: No statistically significant difference was found among groups in terms of development of VAP (p=0.622). Conclusion: Although VAP developed at a lower rate in the glutamine-supplemented TPN group, no statistically significant difference was found among any of the groups. Glutamine-supplemented TPN may have no superiority over unsupplemented enteral and TPN in preventing VAP.
Hipertermi
(2009) Toprak, Kemal; Göktaş, Uğur; Katı, İsmail; Tekin, Murat; Güneş, H. Yusuf
Anestezi uygulaması sırasında hızlı ve ilerleyici ateş yükselmesi, başta malign hipertermi olmak üzere pek çok durumu akla getirir. Bu sunuda bir kliniğe ait 3 olguda anestezi uygulaması sırasında ve sonrasında, diğer kliniğe ait 5 olguda ise anestezi sonrası ilerleyici olarak yükselen ateş nedeninin irdelenmesi amaçlanmıştır.
Influenza-Associated Pneumonia in a Turkish Area With Endemic Avian Influenza
(Wiley, 2008) Ozbay, Buelent; Sertogullarindan, Bunyamin; Tekin, Murat; Altinoz, Orhan
Background and objective: The aim of the study was to describe the effects of influenza associated with community-acquired pneumonia (CAP) on the outcome of patients in an area characterized by endemic avian influenza. Methods: Sixty patients diagnosed with CAP and requiring hospitalization were studied for the presence of influenza. Based on the presence or absence of influenza, patients were divided into two groups: group 1 were CAP patients positive for influenza and group 2 included CAP patients negative for influenza. Laboratory investigations, CXR findings and prognosis were compared. Results: Nasopharyngeal swabs or deep tracheal aspirates were tested for viral aetiology, and seven patients were positive for influenza AH3; one was positive for influenza AH1; seven were positive for influenza B; and one was positive for parainfluenza. Group 1 patients (n = 16) had a mean age of 56 years and group 2 patients (n = 45) had a mean age of 55 years. Significant increases in creatinine kinase and lymphopaenia were seen in group 1 patients. On CXR, interstitial infiltration was more marked in group 1. There was significantly higher mortality in group 1 than in group 2. Conclusion: CAP associated with influenza had a different clinical picture and outcome compared with patients without evidence of influenza.
Kafı N2o+o2 veya Hava ile Şişirilen Laringeal Maske (Lm) Nin Orofaringeal Yapılara Etkilerinin Karşılaştırılması
(2003) Çankaya, Hakan; Katı, İsmail; Tekin, Murat; Silay, Emin; Abbasov, Ürfettin Hüseyinoğlu
Çalışmamızda, laringeal maske (LM) kafının farklı gazlar ile şişirilmesinin kaf basıncı, orofaringeal lezyon ve boğaz ağrısı sıklığına etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Genel anestezi planlanan ASA I-II grubundan 55 olgu rasgele iki gruba ayrıldı. Olgular 0.05 mg kg-1 iv midazolam ile premedike edildiler. Rutin monitörizasyon yapıldı ve anestezi indüksiyonu propofol ve fentanil ile sağlandı. Kirpik refleksi kaybolduktan sonra laringeal maske yerleştirildi. Laringeal maske kafı I. grupta % 50 N2O+% 50 O2, II. grupta ise oda havası ile uygun volümlerde şişirildikten sonra başlangıç, 30., 60. ve 90. dakikalarda kaf basınçları ölçüldü. Ameliyat tamamlandıktan sonra spontan solunumda laringeal maske çıkarılarak rijit teleskop ile orofaringeal yapılar incelendi. Olguların postoperatif birinci saatte boğaz ağrıları sorgulandı. I. grupta II. gruba göre başlangıç kaf basınçları hariç 30'ar dakikalık aralarla ölçümlerde anlamlı olarak düşük bulundu. I. grupta süre ile lezyon arasında negatif, lezyon ile boğaz ağrısı arasında pozitif korelasyon vardı. II. grupta ise basınç ile lezyon, basınç ile boğaz ağrısı ve lezyon ile boğaz ağrısı arasında pozitif korelasyon saptandı. Boğaz ağrısı II. grupta I. gruba göre anlamlı derecede daha fazla bulundu. Sonuç olarak laringeal maske kullanılan olgularda N2O+O2 ile kafı şişirilenlerde hem orofaringeal lezyonların hem de boğaz ağrısının az olması nedeni ile kafın oda havası yerine N2O+O2 ile şişirilmesinin uygun olacağı kanısına varıldı.
Landau-kleffner Sendromu'nda Anestezik Yaklaşım
(2004) Tomak, Yakup; Yıldız, Hüseyin; Tekin, Murat; Silay, Emin; Katı, İsmail
Parafimozis nedeniyle operasyona alınan Landau Kleffner Sendrom'lu 7 yaşında erkek olgunun anestezi yönetimi irdelendi. Anestezi indüksiyonu ve idamesi, intranazal midazolam premedikasyonu sonrası sevofluran ile sağlandı. Ameliyat sırasında ve sonrasında herhangi bir komplikasyon gelişmedi.
An Outbreak of Botulism in a Family in Eastern Anatolia Associated With Eating Silzme Yoghurt Buried Under Soil
(Taylor & Francis As, 2007) Akdeniz, Hayrettin; Buzgan, Turan; Tekin, Murat; Karsen, Hasan; Karahocagil, Mustafa K.
Cases of botulism in a family in eastern Anatolia were studied. In late September 2005, an outbreak of botulism developed in our region, first in 2 patients, a teenage boy and his mother, in whom the disease culminated in respiratory insufficiency and death. An additional 8 cases of botulism were identified later; most of them presented to our medical centre the next d. These patients with milder symptoms recovered gradually. All the patients received anti-botulinum toxin. The investigation of the source of the outbreak showed an unexpected vehicle for botulism infection in the these patients, suzme (condensed) yoghurt buried under soil. Type A botulinal toxin was detected in the yoghurt sample. The clinical diagnosis was also confirmed by a mouse bioassay performed with the serum samples of the patients. The most common symptoms were dry mouth, difficulty in speaking and swallowing, and change in voice quality. The 10 identified patients with botulism constitutes the largest-ever outbreak of botulism reported in Turkey to date. The present study shows the importance of considering a diagnosis of botulism soon after patients present with acute cranial nerve dysfunction and of promptly treating suspected cases with antitoxin.