Browsing by Author "Toğay, Necat"

Now showing 1 - 14 of 14

Determine of Effects of Different Nitrogen and Sulphur Levels Applications on the Yield and Yield Components in Chickpea (Cicer Arietinum L.) in Van Conditions
(2009) Kamiloğlu, Özgür; Toğay, Necat
Araştırma, Van ekolojik koşullarında farklı azot (0, 3 ve 6 kg/da) ve kükürt dozları (0, 3 ve 6 kg/da) uygulamalarının, nohutta (Aziziye - 94) verim ve verim ile ilgili karakterlere etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Deneme, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında, tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak 2007 yılında yürütülmüştür. Bu çalışmada, azot ve kükürt dozlarının etkisini belirlemek üzere bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, hasat indeksi, birim alandaki tane verimi, bin tane ağırlığı ve protein oranı ile nodül sayısı incelenmiştir.Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek birim alan tane verimi; Aziziye ? 94 çeşidinde 154.2 kg/da ile 6 kg/da azot ve 6 kg/da kükürt uygulamasından elde edilmiştir.
Effects of Zinc Applications on Nutrient Contents of Up Ground Parts in Lentil (Lens Culinarismedic.) Varieties
(2018) Gülser, Füsun; Toğay, Necat; Toğay, Yeşim
Legumes are an important source of protein, vitamins, minerals and complex carbohydrates in diets of a largenumber of people, especially in developing countries. Among legumes lentil is the second leading grain legumecrop after chickpea in Turkey. The lentil, a legume crop, fixes atmospheric nitrogen in the root-nodules in asymbiotic relationship with Rhizobium bacteria. It is an important crop because of its high protein content ofseed and straw for human and animal nutrition. The current productivity trends of lentil are decreased on decades.Poor fertilization area is considered as an important factor effecting this decreasing. The plant needs some macroandmicronutrients for its normal growth. Lentil seeds have a quite high protein content (18-30 %) variedaccording to environmental conditions, varieties and agronomic process.Zn is an essential nutrient in plants, animal and humans. In human’s Zn deficiency causes severe healthcomplications, including impairments of physical growth, immune system and learning capacity, DNA damageand cancer development (Levenson and Morris, 2011). It was reported that more than 30% of the world’spopulations is Zn deficient, with Zn deficiency being the 11th most important factor causing disease or death inthe world (WHO Micronutrient Deficiencies, 2011).Zinc contents of plants plays an important role in plant reproduction. Its deficiency inhibits floral development,male and female gametogenesis, fertilization and seed development. Pandey et al. (2006) reported that zincdeficiency reduces plant growth, pollen viability, flowering and grain production in plants.Studies show that 30% of the arable areas in the world and 50% of the agricultural soils in Turkey suffer fromzinc deficiency (Kenbeay and Sade, 1987). The Van region is among the areas most severely affected by zincdeficiency (Eyüboğlu et.al. 1998, Çamaş et al. 1998).This study was carried out to investigate the effects of zinc applications on nutrient contents of up ground partsof lentil varieties in the Van region in eastern Turkey.
Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer Arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri
(2005) Doğan, Yusuf; Toğay, Necat; Çığ, Fatih; Erman, Murat; Toğay, Yeşim
Van ekolojik koşullarında 2003-2004 yıllarında Er-99 ve Aziziye-94 nohut çeşitlerinin kullanıldığı çalışmada, sulama (çiçeklenme ve bakla dolumu) ve dört farklı bitki sıklığı (30, 45, 60 ve 75 tohum/m2) uygulanmıştır. Denemeler Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada: bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, ana dal sayısı, bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı, birim alan tane verimi ve hasat indeksi gibi özellikler incelenmiştir. İki yıllık sonuçlara göre; baklada tane sayısı dışında çeşitlerin, sulamanın ve bitki sıklığının nohutta verim ve verim öğelerine etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek birim alan tane verimi 2003 ve 2004 yıllarında sırasıyla 95.4 kg/da ve 92.5 kg/da ile sulama yapılan parsellerden alınırken, en düşük birim alan tane verimi 58.7 kg/da ve 52.6 kg/da ile sulama yapılmayan parsellerden alınmıştır. Van koşullarında en uygun bitki sıklığının Aziziye-94 çeşidinde m ye 60 tohum olduğu belirlenmiştir.
Nohutta (Cicer Arietinum L.) Farklı Sıra Aralıklarının Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi
(2001) Toğay, Necat; Toğay, Yeşim
Van ekolojik koşullarında 1997 ve 1998 yıllarında ILC-482 ve Yerli Nohut çeşitlerinin kullanıldığı araştırmada dört farklı sıra arası mesafesi (15, 20, 25 ve 30 cm) uygulanmıştır. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. İki nohut çeşidinde sıra aralıklarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği , bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı,ana ve yan dal sayısı, birim alan tane verimi ve hasat indeksine etkisi incelenmiştir. Bin dane ağırlığı ve baklada tane sayısı dışındaki tüm karakterlerde çeşitlerin etkisi istatistiki olarak önemli olmuştur. Sıra aralığı artıkça, bitkide bakla ve tane sayısı, ana dal ve yan dal sayısı ve birim alan tane verimi önemli derecede artmıştır. Ortalama tane verimi dikkate alındığında; 30 cm sıra aralığında en yüksek verim elde edilirken (87.62 kg/da), en düşük verim 15cm sıra aralığından (54.00 kg/da) elde edilmiştir. Bu sonuçlara göre, Van ekolojik koşullarında en uygun sıra arası mesafenin 30 cm olduğu belirlenmiştir.
Nohutta (Cicer Arietinum L.) İlk Gelişme Döneminde Toprak Altı ve Toprak Üstü Organlarının Gelişme Durumu
(2001) Toğay, Necat; Çiftçi, Vahdettin; Toğay, Yeşim
Bu çalışma, 14 nohut çeşidinin (Canıtez-87, Eser-87, Akçin-91, ILC-482, Aydm-92, Menemen-92, İzmir-92, Damla, Aziziye, Diyar-95, Gökçe, Er-99, Küsmen-99 ve Uzunlu-99) ilk gelişme devresindeki kök ve toprak üstü organlarının durumunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada her çeşitten 10'ar tohum 460 cm3 hacmindeki PVC kaplara Tesadüf Bloklarında Faktöriyel Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak ekilmiştir. Çıkıştan 15, 22 ve 29 gün sonra 5 uniform görünüşlü bitki sökülerek; kök uzunluğu, fide uzunluğu, yaprak sayısı, kök ve toprak Üstü fırın kuru ağırlıkları ve kök / toprak üstü ağırlığı oranı saptanmıştır. Gelişme ilerledikçe kök uzunluğu, fide uzunluğu, yaprak sayısı, kök ve toprak üstü firm kuru ağırlıkları tüm çeşitlerde belirgin bir şekilde artış göstermiştir.
The Effect of Different Doses Nitrogen and Farm Manures on the Yield and Yield Components in Wheat
(2014) Efe, Abdullah; Toğay, Necat
Bu çalışmada çiftlik gübreli (2 ton/da) ve çiftlik gübresiz (0 kg/da) koşullar altında artan oranlarda azotun (0, 4, 8, 12 ve 16 kg/da ekimle birlikte, kontrol hariç her birine 6 kg/da üst gübre ve toplamda 0, 10, 14, 18 ve 22 kg/da N) Ceyhan-99 buğday çeşidinde verim ve verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Deneme, Mardin Artuklu Üniversitesi Kızıltepe Meslek Yüksek Okulu deneme tarlalarında, Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak, 2012-13 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada azotlu gübre ve çiftlik gübresinin, bitki boyu, başak boyu, kardeş sayısı, başakçık sayısı, başakta tane sayısı, biyolojik verim, birim alandaki tane verimi, hasat indeksi, 1000 tane ağırlığı ve tanede protein oranı üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, çiftlik gübresi ve azot gübrelerinin verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi 517.7 kg/da ile çiftlik gübresi ve 22 kg/da azot uygulamasından elde edilirken, en düşük birim alan tane verimi 360.4 kg/da ile kontrol parsellinden elde edilmiştir.
The Effect of Different Sowing Times Applications on the Yield and Yield Components in Dry Bean (Phaseolus Vulgaris L.)in Van Condition
(2008) Tam, Ahmet; Toğay, Necat
Bu araştırmada, Van koşullarında fasulye için en uygun ekim zamanının tespiti amaçlanmıştır. Üç fasulye çeşidi (Gevaş, Aras?98 ve Şehrali?98 ) dört farklı ekim zamanında (15 Nisan, 30 Nisan, 15 Mayıs ve 30 Mayıs) ekilmiştir. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait deneme tarlalarında tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür.Çalışmada farklı ekim zamanlarının kuru fasulyede bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, birim alan tane verimi, hasat indeksi, biyolojik verim ve yüz tane ağırlığına etkisi incelenmiştir.En yüksek birim alan tane verimi kg/da ile 170.86 ikinci ekim zamanın uygulamasının Aras?98 çeşidinde uygulamasından elde edilirken, en düşük değer ise 123.66 kg/da Gevaş çeşidin üçüncü ekim zamanı uygulamasından elde edilmiştir.
The Effect of Humic Acid and Phosphorus Applications on the Yield and Yield Components in Chickpea (Cicer Arietinum L.)
(2012) Elkatmış, Bilal; Toğay, Necat
Bu çalışma, hümik asit ve farklı fosfor dozları uygulamalarının nohutta verim ve verim öğelerine etkisini belirlemek üzere 2011 yılında Bitlis'in Tatvan ilçesinde yürütülmüştür. Deneme tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede nohuta üç farklı fosfor (0, 4 ve 8 kg/da) ve üç farklı hümik asit dozu (0, 30 ve 60 kg/da) uygulanarak verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, biyolojik verim, birim alandaki tane verimi, hasat indeksi, yüz tane ağırlığı, tanede protein oranı ve tanede fosfor içeriği incelenmiştir. Deneme sonucunda hümik asit ve fosfor dozlarının verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi, 138.5 kg/da ile 8 kg fosfor /da + 60 kg hümik asit/da uygulamasından elde edilmiştir.Anahtar kelimeler: Nohut, fosfor, hümik asit, verim.
The Effect of Humic Acid and Phosphorus Applications on the Yield and Yield Components in Wheat (Triticum Aestivum L. Var. Leucospermum (Körn.) Farw.)
(2011) Kara, Nurşen; Toğay, Necat
Bu çalışma, hümik asit ve farklı fosfor dozları uygulamalarının buğdayda verim ve verim öğelerine etkisini belirlemek üzere 2008?09 yetiştirme sezonunda Van'da yürütülmüştür. Deneme tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede Tir buğdayına üç farklı fosfor (0, 6 ve 12 kg/da) ve üç farklı hümik asit dozu (0, 30 ve 60 kg/da) uygulanarak verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada birim alan tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, tanede protein oranı, tanedeki fosfor içeriği, bitki boyu, başak boyu, başakçık sayısı ve tane sayısı, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı ve metrekarede başak sayısı incelenmiştir. Deneme sonucunda hümik asit ve fosfor dozlarının verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi, 171.2 kg/da ile 12 kg fosfor /da + 60 kg hümik asit/da uygulamasından elde edilmiştir.
The Effects of Different Planting Densities and Sowing Methods on Lentil (Lens Culinaris Medic.) Yield and Yield Components in Van Conditions
(2002) Toğay, Necat; Anlarsal, A. Emin; Çiftçi, Vahdettin
Bu çalışmada Van koşullarında, iki kışlık mercimek çeşidi (Sazak-91 ve Yerli Kırmızı), dört farklı ekim aklığının (200, 250, 300 ve 350 tohum/m2 ) ve dört farklı eMm şeklinin (serpme, sıraya, 45° ve 90° çapraz ekim) verim ve verim verim öğelerine etkisi araştırılmıştır. Deneme 2000-0 İve 2001-02 yıllarında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, eMm sıklıklarına göre en yüksek birim alan tane verimi ortalamaları, Sazak-91 çeşidinde 2000 yılında 73.76 kg/da ile 250 tohum/m2 bitki sıklığında ve 2001 yılında 134.38 kg/da ile yine 250 tohum/m2 bitki sıklığında belirlenmiştir. Yerli Kırmızı çeşidinde ise; sırasıyla 59.45 kg/da ve 89.92 kg/da ile her iki yılda da 300 tohum/m2 bitki sıklığında belirlenmiştir. Ekim şekli yıllık: ortalamaları bakımından; en yüksek birim alan tane verimi ortalaması Sazak-91 çeşidinde 2000 ve 2001 yıllarında sırasıyla 73.13 kg/da ve 142.01 kg/da ile sıraya ekim şeklinde belirlenmiştir. En yüksek verim Yerli Kırmızı çeşidinde sırasıyla 60.14 kg/da ve 92.01 kg/da ile her iki yılda da sıraya ve 90° çapraz ekim de belirlenmiştir. Anahtar kelimden Mercimek, Lens culinaris, ekim sıklığı, ekim şekli, verim.
The Effects of Yield and Yield Components of Organic Manures on Dry Bean(Phaseolus Vulgaris L.)in Inoculation and Uninoculation Conditions
(2013) Bulut, Necdet; Toğay, Necat
Araştırma, aşılı ve aşısız koşullarda farklı organik gübrelerin fasulyede verim ve verim öğelerine etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Kantar?05 fasulye çeşidi DAP (14 kg/da), tavuk (2 ton/da), koyun gübreleri (2 ton/da) ve kontrol şeklinde ekilmiştir. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait deneme tarlalarında tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, birim alan tane verimi, hasat indeksi, biyolojik verim, yüz tane ağırlığı, tanedeki protein oranı ve nodül sayısı gibi özellikler incelenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi 153.9 kg/da ile aşılama ve tavuk gübresi uygulamasından elde edilirken, en düşük değer ise 102.1 kg/da ile kontrol parsellerinden elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Fasulye, Organik gübreleme, Aşılama, Verim.
Van Koşullarında Farklı Bitki Sıklıklarının ve Ekim Şekillerinin Mercimek (Lens Culinaris Medic.)'de Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(2008) Anlarsal, A. Emin; Toğay, Necat
Bu çalışmada Van koşullarında iki kışlık mercimek çeşidinde (Sazak-91 ve Yerli Kırmızı), dört farklı ekim sıklığının (200, 250, 300 ve 350 tohum/m2) ve dört farklı ekim şeklinin (serpme, sıraya, 450 ve 900 çapraz ekim) verim ve verim öğelerine etkisi araştırılmıştır. Deneme 2000-01 ve 2001-02 yıllarında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırma sonucunda, ekim sıklıklarına göre en yüksek birim alan tane verimi ortalamaları, Sazak-91 çeşidinde 2000 yılında 73.76 kg/da ile 250 tohum/m2 bitki sıklığında ve 2001 yılında 134.38 kg/da ile yine 250 tohum/m2 bitki sıklığında belirlenmiştir. Yerli Kırmızı çeşidinde ise; sırasıyla 59.45 kg/da ve 89.92 kg/da ile her iki yılda da 300 tohum/m2 bitki sıklığında belirlenmiştir. Ekim şekli yıllık ortalamaları bakımından; en yüksek birim alan tane verimi ortalaması Sazak-91 çeşidinde 2000 ve 2001 yıllarında sırasıyla 73.13 kg/da ve 142.01 kg/da ile sıraya ekim şeklinde belirlenmiştir. En yüksek verim Yerli Kırmızı çeşidinde sırasıyla 60.14 kg/da ve 92.01 kg/da ile her iki yılda da sıraya ve 900 çapraz ekimde belirlenmiştir.
Van Koşullarında Farklı Çinko Dozlarının Mercimek (Lens Culinaris Medik) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(2001) Toğay, Necat; Gülser, Füsun; Toğay, Yeşim
Bu çalışma Van'da üç mercimek çeşidinde (Sazak-91, Yerli Kırmızı ve Kışlık Kırmızı-51) farklı dozlardaki (0, 1, 1.5 ve 2 kg/da) çinkonun verim ve verim öğelerine etkisini araştırmak amacı ile kurulmuştur. Deneme 1998-99 ve 1999-00 kış sezonunda tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Üç mercimek çeşidinde farklı çinko dozlarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide ana ve yan dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı ve birim alan tane verimine etkisi incelenmiştir. İki yılın ortalama en yüksek birim alana tane verimi 71.36 kg/da ile Sazak-91 çeşidinden 2 kg/da çinko dozu uygulamasından elde edilmiştir. Çinko dozları arttıkça, birim alan tane verimde artışlar gözlenmiştir. Tüm çeşitler için en uygun çinko dozu 2 kg/da olmuştur
Van Koşullarında Sıra Aralığı ve Serpme Ekimin Mercimek (Lens Culinaris Medic) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(2000) Engin, Müjgan; Toğay, Necat
Araştırma, 1995-96 ve 1996-97 kış sezonunda üç çeşitte (Kışlık Kırmızı-51, Fırat-87 ve Yerli Kırmızı), serpme ekim ve dört farklı sıra aralığında (15, 20, 25 ve 30 cm) Van ekolojik koşullarında yürütülmüştür.Her iki yılda da en yüksek birim alan tane verimi (124.76 kg/da) Kışlık Kırmızı-51 çeşidinden ve 15 cm sıra aralığından elde edilmiştir. Birim alan tane verimi ile sıra aralıkları arasında ters bir ilişki bulunmuştur. Sıra aralıkları arttıkça birim alan tane verimi düşmüş, protein oranı ve bin tane ağırlığı serpme ekim ve değişik sıra aralıklarından etkilenmemiştir. Çalışmada en düşük ilk bakla yüksekliği (10.79 cm) değeri serpme ekimde saptanırken, en yüksek bitkide ilk bakla yüksekliği değeri 15 cm sıra aralığında bulunmuştur (13.31 cm). tüm çeşitlerde sıra arası mesafe azaldıkça ilk bakla yüksekliği artış göstermektedir. Araştırmadan elde edilen sonuca göre Van koşullarında birim 15-20 cm'yi geçmemelidir.