Browsing by Author "Topuz, Habibe"

Now showing 1 - 6 of 6

Ekstrakapsüler Katarakt Cerrahisi Sonrası Kornea Topografisi Değişimleri
(1999) Andı, İnayet; Topuz, Habibe; Yaşar, Tekin; Demirok, Ahmet; Özdemir, Murat; Çinal, Adnan; Şimşek, Şaban
Bu çalışmada PEKKE+GİL ameliyatının kornea topografisi üzerine etkileri bilgisayarlı kornea topografisi nokta analizi ile incelenmiştir. Kataraktlı 40 hastanın 40 gözü çalışmaya alındı. Standart PEKKE öncesi ve postoperatif 3. gün, 2. hafta, 1. ay ve 2 ay sonrasına kadar olan dönemlerde tüm gözlerden EyeSys v.2.1 cihazı ile kornea topografileri alınarak cerrahi ile meydana gelen topografik değişimler değerlendirildi. Tüm olgularda postoperatif erken dönemde korneanın vertikal aksının ileri derecede dikleştiği, bunun aksine nazal ve temporal kadranlarında düzleştiği saptandı. Meydana gelen bu değişimlerin postoperatif erken dönemden itibaren hızla gerilediği ve 2. ay sonunda preoperatif değerlere çok yaklaştığı görüldü. PEKKE sonrasında tüm korneada ciddi topografik değişimlerin olduğunu ve bu değişikliklerin ameliyat sonrası erken dönemden itibaren hızla normal topografi yönünde ilerlediğini söyleyebiliriz.
Konjenital Ankiloblefaron: Olgu Sunumu
(2002) Topuz, Habibe; Yaşar, Tekin; Özdemir, Murat; Şimşek, Şaban
Bu yazıda nadir görülen bir konjenital patoloji olan ankiloblefaron saptanan 24 günlük erkek olgu sunulmuş ve konu literatür ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir.
Ortamdaki Işığın Bilgisayarlı Kornea Topografisi Ölçümlerine Etkisi
(2000) Yaşar, Tekin; Andı, İnayet; Çinal, Adnan; Demirok, Ahmet; Özdemir, Ali Murat; Topuz, Habibe
AMAÇ: Bu çalışmada farklı şiddette aydınlatılmış ortamların korneal topografi ölçümüne etkilerinin araştırılması planlanmıştır. YÖNTEM: 25 kornea ve 4 kalibrasyon topunun iki farklı aydınlatma altında iki kez Corneal Analysis System (CAS) (EyeSys Laboratories, Inc., version 2.1) ile topografileri alındı, iki farklı ortamda elde edilen sonuçlar karşılaştırıldı. Kalibrasyon topları ile aydınlıkta yapılan ölçümler 1.grup, karanlıkta yapılan ölçümler 2.grup olarak değerlendirildi. Normal olgular ile aydınlıkta yapılan ölçümler 3., karanlıkta yapılan ölçümler de 4.grup olarak isimlendirildi. BULGULAR: Tüm kornea için ortalama kırıcılık değeri 1.grup için 45.72±0.04 D, 2.grup için 45.72±0.06 D olarak bulundu. Bu değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (t=0.72, p=0.47). İki grup arasındaki ortalama fark 0.002±0.06 D olarak tespit edildi. Tüm kornea için ortalama kırıcılık değeri 3.grupta 42.6010.60 D, 4.grupta 42.76±0.66 D olarak bulundu. İki grup arasında total kornea kırıcılığı yönünden anlamlı farklılık vardı (t=-14.43, p<0.001). İki değer arasındaki ortalama fark 0.16±0.20 D olarak saptandı. SONUÇ: Sonuç olarak bilgisayarlı kornea topografisi ölçümleri birçok faktör tarafından etkilenmektedir. Bunlardan birisi olabilecek olan ortam aydınlatması (tamamen karanlık odadan, iyice aydınlatılmış odaya kadar değişen oranlarda) sferik yüzeylerde ölçümü etkilememektedir. Gerçek kornealardaki ölçüme olan etkisi ise varsa bile klinik kullanımda önemsenmeyecek seviyededir.
Pterjium Gelişimi için Yeni Bir Risk Faktörü: Kornea Dikliği
(2000) Yaşar, Tekin; Demirok, Ahmet; Özdemir, Ali Murat; Çinal, Adnan; Topuz, Habibe
AMAÇ: Pterjiumlu korneaların topografik özelliklerini incelemek YÖNTEM: Çalışmada bilgisayarlı kornea topografisi sistemi kullanılarak kornea topografileri değerlendirilmiştir. Çalışmaya 53 hastanın primer pterjiumlu 98 gözü alınmıştır. Kontrol grubu olarakta 40 normal olgunun 80 gözü değerlendirilmiştir. Pterjium olguları horizontal boyuna göre üç farklı gruba bölünerek incelenmiştir. BULGULAR: Ortalama pterjium boyu 1. grupta 0.92 ± 0.42mm, 2.grupta 2.15 ± 0.29mm ve 3. grupta 3.79 ± 0.68mm olarak bulundu. Tüm yüzeyin ortalama korneal kırıcılığı kontrol grubunda 40.69 ± 0.42 D, 1,grupta 42.39 ± 0.78 D, 2.grupta 42.40 ± 0.67 D ve 3. grupta da 41.92 ± 0.63 D olarak tespit edildi. Tüm pterjium olgularında korneanın en dik kısmını orta hatta, yukarıdan aşağıya doğru uzanan bir bölge oluşturmaktaydı. Pterjiumlu kornealar çok küçük boyutlu pterjiumlarda bile normal kornealardan anlamlı derecede daha dik ve kırıcı olarak bulundu. SONUÇ: Pterjium gelişen korneaların normal kornealara göre daha kırıcı ve daha dik olduğu gözlendi. Pterjium gelişimi tüm korneayı etkileyerek kornea topografisini değiştirmekte ve daha düz hale getirmektedir. Bu sonuçlar bizi kornea dikliğinin pterjium gelişimi için bir risk faktörü olabileceği düşüncesine ulaştırmıştır.
Pterjium ve Kornea Topografisi ( Ön Çalışma )
(1999) Topuz, Habibe; Yaşar, Tekin; Demirok, Ahmet; Çinal, Adnan; Şimşek, Şaban; Özdemir, Murat
Pterjiumlu korneaların topografik özelliklerini incelemek. Elli pterjiumlu ve 50 normal gözden oluşan çalışma ve kontrol gruplarının korneaları EyeSys korneal topografi cihazı ile incelendi. Korneanın nazal, temporal, üst ve alt kadranlarında 3, 5, 7 mm'lik zonlarda elde edilen sonuçlar değerlendirildi. Pterjium grubunda tüm noktalardaki kırıcılık değerleri kontrol grubunun aynı noktalarına göre daha büyüktü. Her iki grupta da, pterjium grubundaki farklar daha yüksek olmak üzere, tüm zonlarda (3,5,7 mm) nazal kadranlar temporalden, alt kadranlarda üst kadranlardan anlamlı olarak daha düz bulundu (p<0.05). Üç mm'lik zonda keratometrik astigmatizma kontrol grubunda ortalama 0.38±0.38 D (-0.56/1.55), hasta grubunda ise 0.77±0.80 D (-0.45/4.06) olarak saptandı (p=0.012). 3mm'deki keratometrik astigmatizma ile pterjium boyu arasında korelasyon tespit edilemedi (p>0.05). Pterjiumlu korneaların normal kornealardan daha dik olması ve bu bulgunun pterjium boyundan bağımsız olduğunun bulunması, kornea dikliğinin pterjium için bir predispozan faktör olabileceği kanısını uyandırdı.
Yaş ve Normal Kornea Topografisi
(2002) Topuz, Habibe; Yaşar, Tekin; Çinal, Adnan; Demirok, Ahmet; Şimşek, Şaban
AMAÇ: Normal kornea topografisini yaş gruplarına göre değerlendirmek. GEREÇ VE YÖNTEM: Beşyüzyetmişaltı göz 6-10 yaş (1.grup), 11-20 yaş (2.grup), 21-30 yaş (3.grup), 31-40 yaş (4.grup), 41-50 yaş (5.grup), ve 50 yaş üzeri (6.grup) olmak üzere gruplara ayrıldı ve Corneal Analysis System ile değerlendirildi. Kornea topografisi paternleri yedi paternden birisine girecek şekilde değerlendirildi: yuvarlak, oval, simetrik ve asimetrik papyon, amorf, böbrek, ve damla paternleri. Ayrıca keratometrik astigmatizma ve kornea topografisi oluşumunda etkili olabilecek göz içi basıncı ve santral kornea kalınlığı da değerlendirmeye alındı. BULGULAR: Gruplardaki paternlerin büyük bir bölümünü (%65) yuvarlak ve oval paternler oluşturmaktadır. Bununla birlikte topografik paternlerin yaş gruplarına göre dağılımının istatistiksel alarak anlamlı farklı olduğu saptandı (p<0.0001). Ortalama astigmatizma papyon (simetrik papyon; 0.89, asimetrik papyon; 0.81 D) gruplarında diğer gruplardan daha yüksek, damla grubunda da en düşük (0.37 D) bulunmuştur. Patern gruplarındaki astigmatizmalar arasındaki farklar istatistiksel olarak da anlamlı bulunmuştur (p<0.001). Ortalama GİB simetrik papyon grubunda en yüksek (16.6mmHg), amorf patern grubunda (14.6mmHg) ise en düşük olarak tespit edildi. Kornea kalınlığı böbrek grubunda en düşük (514mikron), yuvarlak patern grubunda (539mikron) ise en yüksek olarak saptanmıştır. SONUÇ: Normal kornea topografisinin patern dağılımı yaş grupları ile değişmektedir. Bu değişimde etkili olan faktörlerin tespiti için yeni çalışmaların yapılması gereklidir.