Browsing by Author "Tozkar, Cansu Ozge"

Now showing 1 - 3 of 3

Balarısı Kanat Varyasyonunun Landmark Temelli Analizi: Van, Hakkari (Türkiye) ile İran'ın Bazı Bölgelerden Elde Edilen Bulgular
(Entomological Soc Turkey, Ege Univ, 2025) Erkan, Cengiz; Tozkar, Cansu Ozge; Akçakaya, Simanur
Bu çalışma, Doğu Anadolu ve İran'ın belirli bölgelerinden seçilmiş bal arısı kolonilerinin geometrik morfometrik özelliklerini incelemektedir. Van ve Hakkari (Türkiye) illeri ile İran'daki sabit arıcılık kolonilerinden toplam 1738 işçi arının kanat örnekleri toplanmıştır. Örneklerin sağ ön kanatlarında 20 landmark noktası kullanılarak şekil ve boyut farkları incelenmiştir. Procrustes ANOVA, lokasyonlar ve arılıklar arasında önemli farklar olduğunu ortaya koymuştur (p<0.001). Kanonik değişken analizi (CVA) ve temel bileşen analizi (PCA), Gevaş ve İran örneklerinin diğer gruplardan farklılaştığını göstermiştir. Ayırıcı fonksiyon analizi, tüm lokasyonlar arasında önemli farklar olduğunu göstermiştir (p<0.0001). İran ve diğer lokasyonlar arasında belirgin farklar ortaya çıkarken bunu Gevaş ve diğer lokasyonlar arasındaki farklar izlemiştir. Hakkari örneklerinin Van örneklerinden ziyade İran örneklerine daha yakın bir dağılım paterni göstermesi araştırmada ilginç bir bulgu olarak ortaya çıkmıştır. Deformasyon ızgarası analizi, bu farklara katkıda bulunan belirli landmark noktalarını vurgulamıştır. Sonuçlar, bölgedeki geometrik morfometrik farklılıkların korunduğunu ortaya koymakla birlikte, göçer arıcılık faaliyetleri ve ana arı ticaretinin yol açabileceği melezleşme etkilerine de işaret etmektedir. Bu araştırma, bölgedeki bal arılarının morfolojik varyasyonunu anlamak için kritik temel veriler sağlamaktadır ve bölgeye uyum sağlamış yerel bal arısı popülasyonlarının korunmasının önemini vurgulamaktadır.
Immune Gene Expression and Locomotor Activity in Response To Vairimorpha Ceranae Infection Across Five Honey Bee Subspecies
(Mdpi, 2025) Tozkar, Cansu Ozge; Evans, Jay D.
This study evaluated immune gene expression and locomotor behavior across five Apis mellifera subspecies (Carniolan, Caucasian, Syrian, Mu & gbreve;la ecotype, and Y & imath;& gbreve;& imath;lca ecotype) following controlled Vairimorpha ceranae infection. Six days post-infection, Caucasian, Carniolan, and Y & imath;& gbreve;& imath;lca bees exhibited a significant upregulation of antimicrobial peptide (AMP) transcripts-hymenoptaecin, abaecin, defensin, and apidaecin-indicating a robust humoral response. Conversely, Syrian and Mu & gbreve;la bees showed weaker AMP expression and higher V. ceranae mRNA levels, indicating lower immunity and higher susceptibility. Positive correlations among AMP transcripts, especially in Caucasian, Carniolan, and Y & imath;& gbreve;& imath;lca bees, suggested a coordinated response. Eater gene expression, critical for cellular immunity, decreased in infected Caucasian and Y & imath;& gbreve;& imath;lca bees, coinciding with AMP upregulation. Vitellogenin expression, linked to immunity and longevity, increased in Carniolan and Syrian bees, correlating with higher early locomotor activity. Locomotor analysis revealed subspecies-specific behavioral responses. Syrian bees maintained the highest activity despite elevated V. ceranae mRNA and minimal AMP expression, suggesting unique resilience possibly mediated by vitellogenin. Mu & gbreve;la bees, despite high pathogen loads, exhibited decreased activity. Caucasian bees showed strong immune responses but reduced activity post-infection, reflecting potential physiological trade-offs. Overall, these findings underscore the role of genetic variability in shaping honey bee immune and behavioral responses to Vairimorpha and support subspecies-targeted breeding and disease management strategies to enhance resilience.
İpekböceği Yetiştiriciliğine Güncel Bir Bakış: Diyarbakır Silvan Örneği
(2023) Tozkar, Cansu Ozge; Tayuzak, Afife; Erkan, Cengiz
İpek, dünyada tekstil kullanımında çok düşük bir orana sahip olmasına rağmen önemli bir ticaret ürünüdür. Bununla birlikte üretim ve ihracatta az sayıda ülke söz sahibidir. Türkiye için geleneksel bir faaliyet olarak görülen ipek böceği yetiştiriciliğinin canlandırılmasına yönelik çalışmalara rağmen geçmiş yıllardaki seviyesine ulaşamamıştır. Yürütülen çalışmada dünya ve Türkiye ipek böceği yetiştiriciliğine yönelik genel bir değerlendirme yapılarak ülkenin mevcut durumunu ortaya koyacak Diyarbakır ili Silvan ilçesi örneği verilmiştir. Bu amaçla ilçede üretime devam eden yedi, üretimi bırakmış 46 ve üretim yapmamış 49 kişi ile anket yapılmıştır. Anketler sonucunda üretime devam edenlerin büyük oranda (85.72) çiftçi olduğu ve aralarında kadın üretici kalmadığı belirlenirken üretimi bırakmış olanların % 65.22’sinin 10 yıldan fazla üretim yaptıktan sonra bıraktıkları ortaya çıkmıştır. Daha önce üretim yapmamış olanlardan yarısından fazlasının (%55.10) ipek böceği yetiştiriciliği hakkında bilgi sahibi oldukları belirlenen araştırmada şartlar uygun olsa da sadece %24.49’u üretim yapabilecekleri tespit edilmiştir. Silvan örneği ile yapılan değerlendirmeler ile üretim eğilimin azaldığı günümüz koşullarında kırsal alanda istihdama da olanak sağlayacak ve yetiştiriciliği canlandıracak planlamalara ihtiyaç olduğu sonucuna varılmıştır.