Browsing by Author "Tunçekin, İsmail"

Now showing 1 - 1 of 1

The Effect of Anti-Tnf Group Drugs on Thyroid Function in Patients Wi̇th Rheumatoid Arthritis and Ankylosing Spondylitis
(2023) Tunçekin, İsmail; Toprak, Murat
Giriş ve Amaç: Romatoid Artrit(RA) ve Ankilozan Spondilit(AS), romatolojik hastalıklar içerisinde yaygın olarak karşılaşılan otoimmün ve inflamatuar hastalıklardandır. Bu hastalıkların patogenezinde TNF-alfa gibi çok önemli bir sitokinin yer alması sebebiyle son yıllarda TNF-alfayı hedefleyen ajanlar geliştirilmiştir. Günümüzde RA ve AS tedavi yönetiminde yer alan Anti TNF-alfa ajanlar, bu hastalıkların iyileşmesi üzerine çok etkili bulunmuştur. TNF-alfa, inflamatuar ve immünolojik reaksiyonların önemli bir sitokini olup otoimmün hastalıklar da dahil olmak üzere birçok hastalığın patogenezinde rol oynar. TNF-α aynı zamanda otoimmün tiroid hastalığını (OİTH) da içeren tiroid hastalıklarının patogenezinde yer alan önemli bir faktördür. Bu çalışmadaki hedefimiz; RA ve AS hastalarında otoimmün tiroid hastalığı varlığı, tiroid bezi fonksiyon bozukluğu ve RA ve AS hastalarında son yıllarda tedavide daha çok kullanılmaya başlanan ve başarılı sonuçlar elde edilen anti-TNF ajanların tiroid fonksiyonu üzerindeki etkisinin karşılaştırılması ve değerlendirilmesidir. Materyal ve Metod: Bu araştırma prospektif bir çalışma olup Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Romatoloji Polikliniğinde Ekim 2022- Temmuz 2023 tarihlerinde yaşları 18-85 arasında olan 60 Romatoid Artrit ve 60 Ankilozan Spondilit tanılı hastalar ile yapılmıştır. Ancak çoklu sebeplerden dolayı 50 RA hastası ,51 AS hastası ile çalışmaya devam edilmiştir. RA ve AS grubunda yer alan hastalar 2 gruba ayrılarak ilk gruba hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar ve NSAİD/sulfasalazin, ikinci gruba ise Anti-TNF ajanlar verilmiştir. Başlangıç ve 6 ay sonraki takipte TSH, serbest T4 ve Anti-TPO ölçümleri yapılmıştır. Her iki hastalıkta da başlangıç ve 6 ay sonraki değerlendirmeler ile gruplar arası karşılaştırmalar yapılmıştır. Bulgular: RA hasta kolunda DMARD tedavisi alan grupta 2 hastada subklinik hipertiroidi , Anti-TNF grubunda ise 1 hastada hipotiroidi, 1 hastada subklinik hipotiroidi ve 2 hastada subklinik hipertiroidi görüldü. 6 aylık takip süresi sonunda DMARD kolunda 1 hastada biyokimyasal olarak düzelme görülürken Anti-TNF kolunda hipotiroidi ve 1 subklinik hipertiroidi hastasında düzelme tespit edildi. Anti-TPO sıklığına baktığımızda DMARD grubunda %19 ve Anti-TNF alan grupta %16 olarak hesaplandı. Ancak 2 grup arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). RF ve Anti-CCP gibi otoantikorlarla otoimmün tiroid hastalığı arasında anlamlı bir korelasyon görülmedi (p>0.05). AS hasta kolunda temel etkili tedavi alan grupta başlangıç değerlendirmesinde tiroid disfonkiyonu olan hasta bulunmazken 6 aylık takip süresi sonunda 1 hastada santral hipertiroidi saptandı. Anti TNF alan grupta ise başlangıçta 1 hastada subklinik hipotiroidi mevcut iken 6 ay takip süresi sonunda bu hastada düzelme görülürken başka bir hastada santral hipotiroidi saptandı. Anti-TPO sıklığına baktığımızda temel etkili tedavi alan hasta grubunda %18, Anti TNF alan hasta grubunda %3,4olarak hesaplandı. Ancak 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmadı (p>0.05). RA ve AS'nin tüm gruplarında 6 aylık takip süresi sonunda TSH değişimine baktığımızda sadece RA DMARD kullanan hasta grubunda anlamlı bir değişiklik saptandı (p<0.05). Serbest T4 değerleri için herhangi bir grupta anlamlı bir değişiklik izlenmedi (p>0.05). Sonuç: RA ve AS gibi otoimmün ve inflamatuar romatolojik hastalıkların otoimmün tiroid hastalıkları ile ilişkisini araştırdığımız bu çalışmada; her iki hastalığın da OİTH ile anlamlı ilişkisinin olmadığı ve Anti-TNF ajan kullanımının her iki hastalık grubunda da otoimmün tiroid hastalık durumunu anlamlı şekilde değiştirmediği gözlenmiştir.