Browsing by Author "Uygun, Nur"

Now showing 1 - 7 of 7

Çocukları Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Ebeveynlerin Tutumlarının İncelenmesi
(2020) Kozikoğlu, İshak; Uygun, Nur
Bu araĢtırmanın amacı, 2017-2018 öğretim yılında MEB’e bağlı okul öncesi eğitim kurumlarına devam edençocukların ebeveynlerinin tutumlarını incelemektir. Bu araĢtırmada, betimsel tarama modeli kullanılmıĢtır.AraĢtırmanın örneklemini, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 521 ebeveyn oluĢturmaktadır.AraĢtırmada, ebeveynlerin tutumlarını belirmek için “Ebeveyn Tutum Ölçeği” kullanılmıĢtır. AraĢtırma verilerininanalizinde betimsel istatistikler (ortalama, standart sapma) ve fark analizleri (ANOVA, MANOVA) kullanılmıĢtır.AraĢtırmanın sonucunda, çocukların ebeveynlerinin en fazla demokratik tutumu ve aĢırı koruyucu tutumubenimsedikleri, otoriter ve izin verici tutumu daha az benimsedikleri sonucuna ulaĢılmıĢtır. Çocuk sayısı arttıkçaebeveynlerde demokratik tutumun azaldığı, ebeveynlerin eğitim ve gelir düzeyi yükseldikçe demokratik tutumu dahafazla benimsedikleri, otoriter ve aĢırı koruyucu tutumu ise daha az benimsedikleri sonucuna ulaĢılmıĢtır. Ebeveynlerindoğru tutumu benimseyebilmeleri için çocuk yetiĢtirme tutumları ile ilgili seminer, kurs, anne-baba eğitimprogramlarının hazırlanması önerilebilir. Ayrıca, bu eğitimler sayesinde çocuğun iyiliği için yaptığını düĢünen fakatfarkında olmadan bağımlı ve özgüveni düĢük birey yetiĢtiren aĢırı koruyucu tutum sergileyen ebeveynlerin doğrututum olan demokratik tutumu benimsemeleri sağlanabilir.
Evaluation of Preschool Curriculum by Stufflebeam's Context, Input, Process and Product (Cipp) Evaluation Model
(Turkish Education Assoc, 2019) Aslan, Mecit; Uygun, Nur
The aim of the present research was to evaluate preschool curriculum by Stufflebeam's Context, Input, Process and Product (CIPP) Evaluation Model. Mixed method and explanatory design was used in the study. The quantitative dimension of study was conducted with 124 preschool education teachers in 2016-2017 academic year in Van/Turkey. On the other hand, interviews were conducted with 15 preschool teachers so as to explain the quantitative data in more detail, and observations were carried out in a typical preschool class. Preschool Curriculum Evaluation Scale, a semi-structured interview form and an observation form were used as data collection tools. As a result of the study, the dimension in which teachers expressed the most negative opinion was determined as context. Teachers at this dimension stated that the physical infrastructure of preschool education institutions was not appropriate and that regional conditions were not sufficiently taken into account during the development of the curriculum. Regarding the input dimension, it was stated that the family factor and the individual differences of the children were not considered sufficiently in the curriculum. Regarding the process dimension, it has emerged that studies the least done were the implementation of qualified home practices, assessment studies and the addition or removal of learning centers as needed. In the product dimension, the curriculum was usually effective only when it was not effective enough to solve family-related problems.
Investigation of the Relationship Between Teachers' Philosophies of Education Beliefs and Curriculum Design Approaches
(Cukurova Univ, 2018) Kozikoglu, Ishak; Uygun, Nur
The purpose of this study was to determine the relationship between teachers' philosophies of education beliefs and curriculum design approaches. The study group of this research consists of 280 teachers working in Van province. In this study, "Education Beliefs Scale" developed by Yilmaz, Altinkurt and Cokluk (2011) and "Teachers' Curriculum Design Orientations Preference Scale" developed by Bas (2013) were used as data collection tool. The data were analyzed with descriptive statistics (mean and standard deviation), Pearson Product Moments Correlation Coefficient and stepwise regression analysis. As a result of the research, it was found that the educational philosophies that teachers mostly adopt are existentialism, progressivism, reconstructionism, perennialism and essentialism, respectively; they adopt student-centered curriculum design approaches at most and the subject-centered curriculum design approaches at least. It was determined that there are significant and moderate relationships between teachers' philosophies of education and curriculum design approaches. In addition, it was determined that perennialism and essentialism are significant predictors of subject-centered curriculum design approach; progressivism and existentialism are significant predictors of student-centered curriculum design approach; reconstructionism and existentialism are significant predictors of problem-centered curriculum design approach.
Öğretmenlerin Benimsedikleri Eğitim Felsefeleri ile Eğitim Programı Tasarım Yaklaşımları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
(2018) Uygun, Nur; Kozikoğlu, İshak
Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin benimsedikleri eğitim felsefeleri ile tercih ettiklerieğitim programı tasarım yaklaşımları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanınçalışma grubunu, Van ilinde görev yapan 280 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmadaveri toplama aracı olarak, Yılmaz, Altınkurt ve Çokluk (2011) tarafından geliştirilen“Eğitim İnançları Ölçeği” ve Baş (2013) tarafından geliştirilen \"Öğretmenlerin EğitimProgramı Tasarım Yaklaşımı Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimselistatistikler (ortalama ve standart sapma), Pearson Çarpım Momentler KorelasyonKatsayısı ve basamaklı regresyon analizi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmanınsonucunda, öğretmenlerin en çok benimsedikleri eğitim felsefelerinin sırasıylavaroluşçuluk, ilerlemecilik, yeniden kurmacılık, daimicilik ve esasicilik olduğu; en çoköğrenci merkezli eğitim programı tasarım yaklaşımlarını, en az ise konu merkezli eğitimprogramı tasarım yaklaşımlarını benimsedikleri belirlenmiştir. Öğretmenlerinbenimsedikleri eğitim felsefeleri ile eğitim programı tasarım yaklaşımları arasında ortadüzeyde anlamlı ilişkilerin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, daimicilik ve esasicilik eğitim felsefelerinin konu merkezli program tasarım yaklaşımının; ilerlemecilik ve varoluşçu eğitim felsefelerinin öğrenci merkezli program tasarım yaklaşımının; ilerlemecilik, yeniden kurmacılık ve varoluşçu eğitim felsefelerinin ise sorun merkezli program tasarım yaklaşımının anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Çocukların Oyun Davranışlarının İncelenmesi
(2019) Kozikoğlu, İshak; Uygun, Nur
Bu araştırmanın amacı, 2017-2018 öğretim yılında okul öncesi eğitim kurumlarına devameden çocukların oyun davranışlarını incelemektir. Bu araştırmada, betimsel tarama modelikullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 521çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların oyundavranışlarını belirlemek amacıyla “36-71 Aylık Çocuklar İçin Oyun Davranış Ölçeği”kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel istatistikler (ortalama, standart sapma) vefark analizleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, okul öncesi eğitim kurumlarına devam edençocukların sosyal oyun davranışlarını sıklıkla, paralel oyun davranışlarını bazen, tek başına ve itişkakışlı oyun davranışlarını nadiren sergiledikleri, sessiz davranışı ise neredeyse hiçsergilemedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Erkek çocukların kız çocuklara göre itiş kakış oyundavranışlarını daha çok sergiledikleri; anne eğitim düzeyi yükseldikçe çocukların sosyal oyundavranışlarını daha çok sergiledikleri; fakat çocukların oyun davranışlarının yaş, kardeş sayısı,baba eğitim düzeyi, aile gelir düzeyi değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığısonucuna ulaşılmıştır. Okul öncesi öğretmenlerinin oyun etkinliklerini daha etkili yürütebilmeleriiçin çeşitli seminer ve hizmet içi eğitim programlarının düzenlenmesi önerilebilir.
Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Çocukların Sosyal Yetkinlik Davranışlarının İncelenmesi
(2019) Kozikoğlu, İshak; Uygun, Nur
Bu araştırmanın amacı, 2017-2018 öğretim yılında okul öncesi eğitim kurumlarına devam edençocukların sosyal yetkinlik davranışlarını incelemektir. Araştırmada, betimsel tarama modelikullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 521 çocukoluşturmaktadır. Araştırmada, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal yetkinlikdavranışlarını belirlemek amacıyla Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme-30 Ölçeği kullanılmıştır.Araştırma verilerinin analizinde betimsel istatistikler ve fark analizleri kullanılmıştır. Araştırmanınsonucunda, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal yetkinlik davranışlarınısıklıkla sergiledikleri, anksiyete-içedönüklük ve kızgınlık-saldırganlık davranışlarını ise neredeyse hiçsergilemedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Kız çocukların sosyal yetkinlik puanlarının erkek çocuklarındandaha yüksek olduğu, anne-baba eğitim düzeyi arttıkça çocukların sosyal yetkinlik davranışlarının arttığı,kardeş sayısı arttıkça çocukların anksiyete-içedönüklük davranışlarının arttığı, fakat çocukların sosyalyetkinlik, anksiyete-içedönüklük ve kızgınlık-saldırganlık davranışlarının yaş ve aile gelir düzeyideğişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin problemdavranışları sıklıkla sergileyen çocukları tespit edip çocukların sosyal gelişimlerini olumlu yöndeetkileyecek etkinliklere daha sık yer vermeleri önerilebilir.
The Relationship Between Play Behaviors, Social Competence Behaviors and Parental Attitudes of Children Attending Preschool Education Institutions
(2018) Uygun, Nur; Kozikoğlu, İshak
Bu araştırmanın amacı, 2017-2018 öğretim yılında MEB'e bağlı okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların oyun davranışları, sosyal yetkinlik davranışları ve ebeveyn tutumlarını belirlemek ve bu değişkenler arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu araştırmada, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Van ili İpekyolu, Tuşba ve Edremit merkez ilçelerinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında eğitim gören 12.183 çocuk ve bu çocukların ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 521 çocuk ve onların ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmada, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların oyun davranışlarını belirlemek amacıyla '36-71 Aylık Çocuklar İçin Oyun Davranış Ölçeği', çocukların sosyal yetkinlik davranışlarını belirlemek amacıyla 'Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme-30 Ölçeği', çocukların ebeveynlerinin ebeveyn tutumlarını belirmek için ise 'Ebeveyn Tutum Ölçeği' kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel istatistikler (ortalama, standart sapma), fark istatistikleri (t testi, ANOVA, MANOVA) ve Pearson Çarpım Momentler Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların sosyal oyun davranışlarını sıklıkla, paralel oyun davranışlarını bazen, tek başına ve itiş kakışlı oyun davranışlarını nadiren sergiledikleri, sessiz davranışı ise neredeyse hiç sergilemedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Erkek çocukların kız çocuklara göre itiş kakış oyun davranışlarını daha çok sergiledikleri, anne eğitim düzeyi yükseldikçe çocukların sosyal oyun davranışlarını daha çok sergiledikleri, fakat çocukların oyun davranışlarının yaş, kardeş sayısı, baba eğitim düzeyi, aile gelir düzeyi değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çocukların sosyal yetkinlik davranışlarını sıklıkla sergiledikleri, anksiyete-içedönüklük ve kızgınlık-saldırganlık davranışlarını ise neredeyse hiç sergilemedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Kız çocukların sosyal yetkinlik puanlarının erkek çocuklarından daha yüksek olduğu, anne-baba eğitim düzeyi arttıkça çocukların sosyal yetkinlik davranışlarının arttığı, kardeş sayısı arttıkça çocukların anksiyete-içedönüklük davranışlarının arttığı, fakat çocukların sosyal yetkinlik, anksiyete-içedönüklük ve kızgınlık-saldırganlık davranışlarının yaş ve aile gelir düzeyi değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çocukların ebeveynlerinin en fazla demokratik tutumu ve aşırı koruyucu tutumu benimsedikleri, otoriter ve izin verici tutumu daha az benimsedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Çocuk sayısı arttıkça ebeveynlerde demokratik tutumun azaldığı, ebeveynlerin eğitim ve gelir düzeyi yükseldikçe demokratik tutumu daha fazla benimsedikleri, otoriter ve aşırı koruyucu tutumu ise daha az benimsedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Çocukların sosyal yetkinlik davranışları, oyun davranışları ve ebeveyn tutumları arasında anlamlı ilişkilerin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.