Istanbul Porters of Abdülhamid II Period

Abstract

Osmanlı Devleti'nde hamallık teşkilatı, XX. yüzyılın başlarında yaşanan toplumsal ve ekonomik değişimler neticesinde köklü dönüşümler geçirmiş ve nihayetinde çözülmeye başlamıştır. Bu sürecin limanlardaki ideolojik akımların yükselişi ve XIX. yüzyılın sonlarındaki kıtlık gibi faktörlerle birleşmesi, hamalların kimliğini ve çalışma koşullarını doğrudan etkilemiştir. Hamallar, Osmanlı toplumunda farklı alt kültürlerin bir araya geldiği ve ortak bir mesleki kimlik oluşturduğu önemli bir gruptu. Hamallık mesleğinin gerilemesi, Osmanlı toplumunun son dönemindeki değişimleri anlamak için önemli bir kaynak oluşturmaktadır. Bu mesleğin gerilemesinin nedenleri ve sonuçları, Osmanlı toplumunda yaşanan toplumsal çözülmenin ve kutuplaşmanın bir portresini ortaya koymaktadır. Hamallar arasındaki düzensizlik, toplumda güvenlik sorunlarının artmasına yol açmıştır. Bu durum, Osmanlı Devleti'nin son dönemindeki toplumsal değişimlerin önemli bir göstergesidir. Hamallık teşkilatının çöküşü, yalnızca ekonomik bir değişime değil, aynı zamanda toplumsal ilişkilerdeki ve güven dinamiklerindeki değişime de işaret etmektedir. Osmanlı Devleti'nin son döneminde hamallar, modernleşmenin getirdiği değişimler, kıtlık, siyasi aktörler ve sermaye gibi birçok problemle karşı karşıya kalmışlardır. Bu durum, hamalları devlet, yabancı şirketler ve Ermeni komiteler gibi farklı güçler tarafından kontrol altına alınmak istenen bir grup haline getirmiştir. Hamal esnaf grubunun siyasi anlamda önemli bir rol oynaması, şiddet kültürünün bir parçası olarak görülmüştür. Anahtar Kelimeler: II. Abdülhamid, Hamallar, Ermeni Komiteler, Kıtlık, GöçThe porterage organization in the Ottoman Empire underwent radical transformations as a result of the social and economic changes of the early twentieth century and eventually began to unravel. The combination of this process with factors such as the rise of ideological movements in the ports and the famine of the late 19th century directly affected the identity and working conditions of the porters. Porters constituted a crucial group in Ottoman society where various subcultures converged, forming a shared professional identity.The decline of the porter profession serves as a significant source for understanding the changes in the late period of Ottoman society. The reasons and consequences of the decline of this profession depict a portrait of social disintegration and polarization in Ottoman society during its final era. Irregularities among porters have contributed to an increase in security issues in society. This situation is a notable indicator of the social changes in the late period of the Ottoman Empire. The collapse of the porter organization signifies not only an economic change but also points to changes in social relations and trust dynamics. In the final years of the Ottoman Empire, porters faced various challenges, including the impacts of modernization, famine, political actors, and capital. This situation turned porters into a group sought to be controlled by different powers such as the state, foreign companies, and Armenian committees. The political significance of the porter guild was perceived as part of a culture of violence. Keywords Abdülhamid II, Porters, Armenian Committees, Famine, Emigration