Sosyal Medya Bağımlılığı ile Bağlanma Stilleri Arasında Yalnızlığın Aracı Etkisi: Bir Çoklu Aracı Model Çalışması

Abstract

Sosyal varlıklar olarak, insanlar başkalarıyla etkileşime girme ve bu etkileşimi çeşitli şekillerde sürdürme eğilimindedir. Teknolojideki gelişmelerin yanı sıra, sosyal medya platformları bireylerin iletişim ihtiyaçlarını karşılamak için hayati araçlar olarak ortaya çıkmıştır. Sosyal medya platformlarına ve çeşitli uygulamalarına kolay erişim, daha sık kullanıma yol açmaktadır. Bağımlılık gibi sosyal medyanın olumsuz yönleri belirginleşmektedir. Sosyal medyayla olumsuz bir şekilde etkileşim kuran bireyler, yüz yüze etkileşimler yerine sanal iletişimi tercih etme eğilimindedir ve bu da yalnızlığın artmasına yol açabilir. Olumsuz çocukluk deneyimleri veya ebeveynlerle güvenli bağlar kurma zorluğu, yaşamın ilerleyen dönemlerinde artan risklere ve daha düşük psikolojik dayanıklılığa yol açabilir. Bu nedenle, bu çalışma bağlanma stilleri ile sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkide yalnızlığın aracılık rolünü araştırmayı amaçlamıştır. Çalışma grubu 18 yaş ve üzeri 554 katılımcıdan oluşmaktadır (M = 25.10, SD = 7.60). Araştırma, bağlanma stilleri, yalnızlık düzeyleri ve sosyal medya bağımlılığının cinsiyet, yaş, günlük internet kullanımı, günlük sosyal medya kullanımı ve sosyal medya hesabına sahip olma süresi açısından benzer olduğunu belirlemiştir. Sosyal medya bağımlılığı güvenli bağlanma ile negatif, diğer bağlanma stilleri ile pozitif korelasyon göstermektedir. Yalnızlık ve bağlanma stilleri arasında da benzer korelasyonlar mevcuttur. Bulgular, yalnızlığın güvenli bağlanma ile sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkiye aracılık ettiğini göstermektedir. Mevcut araştırmanın sonuçları büyük önem taşımakta olup, yalnızlığın olumsuz etkilerini azaltmayı amaçlayan müdahalelerin sosyal medya bağımlılığının önlenmesinde etkili olabileceğini göstermektedir.As social beings, humans tend to interact with others and maintain this interaction in various ways. Alongside advancements in technology, social media platforms have emerged as vital tools for fulfilling individuals' communication needs. Convenient access to social media platforms and their diverse applications leads to more frequent usage. Negative aspects of social media, such as addiction, become apparent. Individuals who engage with social media in a negative manner tend to prefer virtual communication over face-to-face interactions, which can lead to an increase in loneliness. Negative childhood experiences or difficulty forming secure attachments with parents can lead to increased risks and lower psychological resilience later in life. Therefore, this study aimed to investigate the mediating role of loneliness in the relationship between attachment styles and social media addiction. The study group consisted of 554 participants aged 18 and above (M = 25.10, SD = 7.60). The research determined that attachment styles, levels of loneliness, and social media addiction were similar across gender, age, daily internet use, daily social media use, and the length of time having a social media account. Social media addiction negatively correlates with secure attachment and positively with other attachment styles. Similar correlations exist between loneliness and attachment styles. Findings suggest that loneliness mediates the relationship between secure attachment and social media addiction. The results of the current study hold significant importance and indicate that interventions aimed at reducing the adverse effects of loneliness may help prevent social media addiction.