Evaluation of the Effect of Different Activation Techniques on Intracoronal Bleaching and Dentin Microhardness

Abstract

Bu tez çalışmasının amacı, walking bleaching tekniğine ilave olarak sonik, ultrasonik ve lazer yöntemleri ile aktivasyon yapılmasının intrakoronal beyazlatmada ek etkinlik sağlayıp sağlamadığının değerlendirilmesi ve kullanılan bu yöntemlerin dentin mikrosertliği üzerine etkisinin araştırılmasıdır. 80 adet çekilmiş tek köklü insan alt kesici dişi, koyun kanı ile yapay olarak renklendirildi. Dişler rastgele 4 deney grubu ve bir kontrol grubuna ayrıldı (n=16). Bir deney grubuna %35'lik hidrojen peroksit ile 'Walking Bleaching (WB)' yöntemi aktivasyonsuz olarak uygulandı. Diğer deney gruplarında ise Walking Bleaching'e ek olarak sonik, pasif ultrasonik veya Er,Cr:YSGG lazer yöntemlerinden birisi ile aktivasyon uygulandı. Sonuç olarak gruplar şu şekilde oluşturuldu: Grup 1: Kontrol grubu (beyazlatma yapılmayan grup). Grup 2: Aktivasyonsuz WB. Grup 3: WB + Sonik Aktivasyon. Grup 4: WB + Pasif Ultrasonik Aktivasyon. Grup 5: WB + Lazer Aktivasyon. Renk tespiti, renklendirme sonrası ve beyazlatmanın 1., 3. ve 7. günlerinde spektrofotometre ile CIE L*a*b parametreleri kullanarak yapıldı. Renk ölçümlerinin tamamlanmasından sonra, pulpa odasının ortasından kesilen dişlerin dentin mikrosertlik değerleri ölçüldü. İstatistiksel değerlendirmede varyans analizi (ANOVA) ve Duncan çoklu karşılaştırma testleri kullanıldı. Bulgular, tüm deney gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde daha fazla beyazlatma elde edildiğini gösterdi. Deney grupları kendi aralarında karşılaştırıldığında ise beyazlama miktarları arasında anlamlı fark saptanmadı. Beyazlatma işlemleri sonrası ölçülen dentin mikrosertlik değerleri açısından kontrol grubu ve deney grupları arasında anlamlı fark bulunmadı. Bu çalışmanın sınırlılıkları altında, devital renklenmiş dişlerin beyazlatılmasında 'walking bleaching' tekniğinin herhangi bir ek aktivasyon yöntemi kullanılmadan da etkili ve güvenli bir şekilde kullanılabileceği sonucuna varılmıştır

This thesis study aims to evaluate the efficiency of the walking bleaching technique for intracoronal bleaching, whether additional efficiency would be acquired by activation using sonic, ultrasonic, or laser methods, and the effect of these methods on dentin microhardness. Eighty extracted, single-rooted human mandibular incisors were artificially colored using sheep blood. Then, teeth were divided into four experimental and one control group (n=16). In an experimental group, Walking Bleaching (WB) technique with 35% hydrogen peroxide was performed without activation. In other experimental groups, the gel was activated using sonic, passive ultrasonic, or Er,Cr:YSGG laser. As a result, groups were as follows: Group 1: Control group with no bleaching treatment. Group 2: WB without activation. Group 3: WB + sonic activation. Group 4: WB + passive ultrasonic activation. Group 5: WB + Er,Cr:YSGG laser activation. Color measurements were performed on the 1st, 3rd and 7th days with a spectrophotometer using CIE L*a*b parameters. Then, teeth were cut in the middle of the pulp chamber, and dentin microhardness values were evaluated. A One Way Analysis of variance (ANOVA) and Duncan multiple comparison tests were used for statistical analysis. All experimental groups showed statistically high bleaching values in comparison with the control group. The differences between the experimental groups in terms of bleaching or dentin microhardness evaluated after bleaching treatment were not statistically significant. Under this study's limitations, we conclude that the walking bleaching technique can be used in the bleaching of discolored devital teeth with or without activation effectively and safely