Browsing by Author "Çelik, Kenan"

Now showing 1 - 3 of 3

Kiraz (Prunus Avium L.)’da Hasat Sonrası Melatonin Uygulamasının Depolamada Meyve Kalitesi Üzerine Etkisi
(2023) Küçüker, Emine; Aglar, Erdal; Çelik, Kenan; Özcengiz, Ceyda Kızgın; Oğurlu, Ferhat
Hassas bir meyve yapısına sahip olan kiraz (Prunus avium L.)’ın depolama ve raf ömrü süresi kısadır. Bu problemin çözümüne katkı sunmak için yapılmış bu çalışmada, kirazda hasat sonrası farklı dozlarda melatonin uygulamasının 0.00 (kontrol), 0.01, 0.10 ve 1.00 mM depolama süresince meyve kalite özellikleri ve biyokimyasal içerik üzerine etkisi belirlenmiştir. Bitkisel materyal olarak 2005 yılında MaxMa 60 anacı üzerine aşılı Lapins kiraz çeşidine ait ağaçlar ile kurulmuş bahçeden hasat edilen meyveler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, depolama süresi ile birlikte artış gösteren ağırlık kaybı melatonin uygulanmış meyvelerde daha düşük olduğu ve uygulama dozuna bağlı olarak farklılıkların oluştuğu belirlenmiştir. Melatonin uygulaması depolamada meyve eti sertliğinin korunmasında etkili olmuştur. Depolama süresince 0.01 mM melatonin uygulanmış meyvelerde et sertliği daha yüksek bulunmuştur. Depolama süresince renk değerlerinde önemli değişiklikler meydana geldiği, renk değişimi üzerine melatonin uygulamasının etkili olduğu ve bu etkinin doza bağlı olarak değişiklik gösterdiği saptanmıştır. Kiraz meyvelerinde suda çözünür kuru madde miktarı değerleri muhafaza süresince doğrusal olarak azalmıştır. Melatonin ile muamele edilmiş meyvelerde azalma daha düşük olmuştur. Titre edilebilir asitlik değerleri muhafaza süresince tüm uygulamalarda azalmış ve en düşük değerler kontrol uygulamasından elde edilmiştir. Depolama süresince tüm organik asitlerde konsantrasyonun muhafaza edilmesinde melatonin uygulamasının etkili olduğu, ancak konsantrasyona bağlı olarak olumlu ve olumsuz etkilerinin olduğu görülmüştür. Sonuç olarak çalışmada depolamada meyve eti sertliğin korunmasında ve ağırlık kaybının azaltılmasında melatoninin kullanılabileceği ortaya konulmuştur.
Pre-Harvest Application of Aminoethoxyvinylglycine, Salicylic Acid and Plant Growth Promoting Rhizobacteria on Fruit Quality of ‘sweetheart’ Sweet Cherry
(2023) Özcengiz, Ceyda Kızgın; Oğurlu, Ferhat; Küçüker, Emine; Çelik, Kenan; Aglar, Erdal
Sweet cherry, which affects consumers’ preferences with its aroma, taste and sensory properties, is a significant fruit species for human health with its bioactive compounds such as organic acids, vitamins and anthocyanins. However, its post-harvest shelf life is very short due to its sensitive fruit structure. Thus, the significant economic losses occur. In the study, effects of pre-harvest Aminoethoxyvinylglycine (AVG), Salicylic acid (SA) and plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) applications on fruit quality characteristics and biochemical content in sweet cherry were determined. SA and PGPR treatments increased fruit size, but AVG decreased (If the fruit weight is 4.51 in the control application, 4.49 in the SA application and 4.10 in the PGPR, how can it be said that SA and PGPR increase the fruit weight). The fruits treated with SA, AVG and PGPR had higher fruit firmness values than the control’-fruits. Salisylic acid treatmens did not affect the rate of soluble solids content(SSC) in fruit, SSC rate was higher in PGPR treated-fruit, but AVG decreased the SSC. Titratable acidity (TA) was lower in PGPR treated-fruit, but was higher in the AVG and SA treated-fruit. Fruits treated with the SA and AVG had higher fruit color values than control fruits, while the lowest color values was obtained with PGPR treatment. In general; PGPR, SA and AVG were effective in the concentration of organic acids, but their effects varied depending on the organic acid compounds. As a result, AVG and SA delayed fruit ripening and fruit softening while PGPR, AVG and SA improved fruit quality (It is not clear how this idea was reached). These applications can be considered as a promising method for improving fruit quality at harvest and maintaining post-harvest fruit quality of sweet cherry.
The Selection of Indigenous Almonds To (P. Amygladus L.) Midyat and Savur
(2014) Çelik, Kenan; Kazankaya, Ahmet
Bu çalışma Midyat ve Savur (Mardin) Yörelerinde tohumdan yetişmiş doğal badem populasyonu içerisinde geç çiçeklenen ve üstün nitelikli genotiplerin belirlenmesi amacıyla 2012-2014 yılları arasında yürütülmüştür. Çalışma kapsamında 97 genotip incelenmiştir. Araştırma sonucunda, tartılı derecelendirme yöntemine göre 13 genotip ümitvar seçilmiştir. Ümitvar olarak seçilen genotiplerin, tam çiçeklenme dönemleri 2013 yılında 22-25 Mart tarihleri arasında gerçekleşirken, 2014 yılında 13-16 Mart tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Ümitvar genotiplerin ortalama kabuklu meyve ağırlıkları 3.52 g (47-MRD-28) ile 6.70 g (47-MRD-13) arasında değişmiş ve ortalama kabuklu meyve ağırlığı 5.08 g olarak saptanmıştır. Ümitvar olarak seçilen 13 genotipin iç badem ağırlıkları 0.80 (47-MRD-28)-1.26 (47-MRD-43) g, iç randımanları %17.51 (47-MRD-54)-22.63 (47-MRD-28) arasında, kabuk kalınlıkları 2.97 (47-MRD-28)-3.79 (47-MRD-13) mm, çift iç oranı % 0.00-23.00, ikiz iç oranı % 0.00 ve sağlam iç oranları % 60.00-100.00 arasında değişmiştir. Genotipler meyve şekli bakımından 4'ü uzun dar, 4'ü uzun oval ve 5'i kalp grubunda yer almıştır. Genotiplerin 5'i açık, 6'sı orta açık ve 2'si koyu kabuk renginde saptanmıştır. Ümitvar genotiplerin 4'ü'iri', 4'ü 'orta iri' ve 5'i 'ufak' olarak belirlenirken, 13 adet genotipin tamamı tatlı badem gurubunda yer almıştır. Genotiplerin 1'i 'çok açık', 7'si 'orta açık' ve 5'i'koyu' iç badem renginde değerlendirilmiştir. Ağaç şekli 4 genotipte 'yayvan', 7 genotipte 'dik-yayvan' ve 2 genotipte ise 'dik' olarak belirlenmiştir. Çiçek rengi 7 genotipte beyaz, 4 genotipte pembe ve 2 genotipte ise açık pembe olarak kaydedilmiştir.