Browsing by Author "İlçin, Saadet"

Now showing 1 - 1 of 1

Comparative Investigation of Ghrelin and Nesfatin-1 Levels of Patients With Type 2 Diabetes and Depressed Type 2 Diabetes
(2021) İlçin, Saadet; Algül, Sermin
Diyabetes Mellitus (DM) ve Major Depresif Bozukluk (MDB), küresel olarak genişleyen hastalıklardır. DM ve MDB'nin nedeni olarak gösterilen, yüksek inflamasyon ve kan-glikoz seviyeleri, hipotalamik-hipofiz-adrenal (HPA) eksen aktivasyonu gibi ana patolojik değişiklikler ortaktır. Tip-2DM (T2DM) dünyada en sık rastlanan diyabet tipidir ve olguların yaklaşık %90'ını oluşturur ve bu olguların %80-90'ı obezdir. Obezite insülin direncini arttırarak hiperglisemiyi ağırlaştırmaktadır. Hem gıda alımı hem de glikoz seviyesinin düzenlenmesinde oreksijenik ve anoreksijenik hormonların önemi literatürde vurgulanmıştır. Son dönemlerde keşfedilen oreksijenik bir peptid olan ghrelin ve anoreksijenik bir peptid olan nesfatin-1'in gıda alımı ve glikoz metabolizması üzerine etkileri belirtilmiştir. Ghrelin, hiperglisemiye sebep olur ve insülin sekresyonunu baskılar. Nesfatin-1 ise kan glikozunu düşürür ve insülin duyarlılığını arttırır. Bunun yanı sıra hem ghrelin hem nesfatin-1'in duygu-durum ve stres regülasyonu üzerine etkileri rapor edilmiştir. Bu çalışmada; ghrelin ve nesfatin-1 hormonlarının T2DM ve MDB patofizyolojisindeki olası rollerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, T2DM grubu için 15'i erkek, 15'i kadın, T2DM+MDB grubu için 7'si erkek, 23'ü kadın ve kontrol grubu için 15'i erkek, 15'i kadın olmak üzere toplam 90 birey katılmıştır. Çalışmaya katılan kişilerden bir gecelik açlığı takiben venöz kan örnekleri alınmıştır. Ghrelin ve nesfatin-1 düzeyleri ELISA yöntemi ile ticari kitler kullanılarak ölçülmüştür. Yapılan bu çalışmada gruplar arasında ghrelin ve nesfatin-1 değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p<0.05). Çalışma sonucunda; MDB+T2DM grubundaki hastaların ghrelin seviyesinin, T2DM ve kontrol grubuna kıyasla daha düşük olduğu belirlenmiştir. Ek olarak MDB+T2DM grubundaki hastaların nesfatin-1 seviyesinin kontrol grubuna göre daha yüksek, T2DM grubundaki hastaların nesfatin-1 seviyesinin ise kontrol grubuna göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Bu veriler, stresin nesfatin-1 üzerine var olan etkilerinin glikoz metabolizması üzerine gösterdiği etkilerden daha belirgin olabileceğini düşündürmektedir. Sonuç olarak; T2DM ve MDB hastalıklarının patofizyolojik mekanizmalarında ghrelin ve nesfatin-1 hormonlarının önemli etkilere sahip olabileceği önerilmekte, özellikle MDB ve nesfatin-1 arasındaki ilişki dikkat çekmektedir. Bu ilişkinin araştırılması için daha ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır