Browsing by Author "Şahar, A. Korhan"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Article Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Mısırın (Zea Mays L.) Silaj Verimi ve Kalitesine Etkisi(2010) Çelebi, Şeyda Zorer; Şahar, A. Korhan; Çelen, A.esen; Çelebi, RafetBu araştırma, 2004 ve 2005 yıllarında Van ekolojik koşullarında, azot ve fosfor dozlarının ‘TTM-815’ melez mısır çeşidinin silaj verimi ve kalitesi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülen bu araştırmada, 5 farklı azot dozu (0, 5, 10, 15 ve 20 kg/da N) ve 4 farklı fosfor dozu (0, 4, 8 ve 12 kg/da $P _2O _5$) uygulanmıştır. Araştırmada, azot ve fosfor dozlarının bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, bitki koçan oranı, ham protein oranı ve ham protein verimi üzerine etkileri önemli bulunmuştur. Denemenin ilk yılında en yüksek yeşil ot verimi 20 kg/da azot ve 8 kg/da fosfor (6552.4 kg/da), en yüksek kuru ot verimi 15 kg/da azot ve 12 kg/da fosfor (1547.1 kg/da) ve en yüksek ham protein verimi ise 20 kg/da azot ve 12 kg/da fosfor (102.3 kg/da), denemenin ikinci yılında ise en yüksek yeşil ot verimi 20 kg/da azot ve 8 ve 12 kg/da fosfor (6767.1 kg/da), en yüksek kuru ot verimi 20 kg/da azot ve 8 ve12 kg/da fosfor (1039.0 kg/da) ve en yüksek ham protein verimi ise 20 kg/da azot ve 12 kg/da fosfor (84.4 kg/da) uygulamalarından alınmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında, bölgede silajlık mısır üretiminde 20 kg/da azot ve 8 kg/da fosforlu gübre uygulanmasının yüksek verimler elde etmek için gerekli olduğu söylenebilir. Bununla beraber bölgede daha yüksek azot dozları ile yeni çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.Article 'ttm-815' Mısır (Zea Mays L.) Çeşidinde Azotlu Gübre Form ve Dozlarının Silaj Verimine Etkisi(2010) Çelebi, Şeyda Zorer; Şahar, A. KorhanBu araştırma, farklı azotlu gübre form ve dozlarının ‘TTM-815’ melez mısır çeşidinin silaj verimi ve yem değerine etkisini belirlemek amacıyla 2004-2005 yıllarında Van merkezde üretici arazisinde yürütülmüştür. Tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulan bu denemede, azotlu gübre formlarının (amonyum nitrat (% 26 N), amonyum sülfat (% 21 N) ve üre (% 46 N) beş farklı dozu (0, 5, 10, 15 ve 20 kg/da N) uygulanmıştır. Azotlu gübre dozlarının yarısı ekimle, kalan yarısı ise bitkiler 40-45 cm boylandığında verilmiştir. Denemede bitki boyu, yaş ot verimi, kuru ot verimi, yaprak oranı, sap oranı, koçan oranı, ham protein oranı ve ham protein verimi özellikleri incelenmiştir. Araştırmada azot formlarının yeşil ve kuru ot verimleri ile yaprak ve ham protein oranı üzerine, azot dozlarının ise incelenen tüm kriterler üzerine etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek yeşil ot verimi (6852.3 kg/da) amonyum nitrat formunun 20 kg/da doz uygulamasından, en yüksek kuru ot verimi (1081 kg/da) üre formunun 20 kg/da doz uygulamasından, en yüksek ham protein oranı ve verimi (% 8.1 ve 86.3 kg/da) amonyum sülfat formunun 20 kg/da doz uygulamasından elde edilmiştir.