Browsing by Author "Baykara, Derya Silibolatlaz"

Now showing 1 - 5 of 5

Anthropological View on Environmental Archeology Studies in Anatolia
(2019) Gökaşan, Melike; Baykara, Derya Silibolatlaz
Bu çalışmada, Çevresel arkeoloji çalışmaları göz önünde bulundurularak Anadolu coğrafyasında, mekânla sosyal aktiviteler arasında bağlantı kurulmaya çalışılmıştır. Bu bağlantıları en fazla etkileyen faktör ise iklim olmuştur. Yaşadığımız iklimsel döngüler büyük oranda çevreyi ve üzerinde yaşayan insanları etkilemiştir. Paleolitik dönemde insanlar doğaya karşı daha korumasız durumdaydılar ve doğanın sunduğu imkânlar doğrultusunda yaşamlarını düzenliyor, değişen çevre koşullarından daha fazla etkileniyorlardı. Özellikle nüfusun artması ve kentleşmenin gerçekleşmesiyle birlikte arkeolojik sit alanları olumsuz etkilenmiştir. Bu sebeple yapılan çalışmalar ile sit alanlarını korumak ve geçmişle ile gelecek arazi kullanımlarının arasında bağ kurmak mümkün hale gelmiştir. Ayrıca çevresel arkeoloji çalışmaları ile sit alanlarındaki kültürel değerlerimizi doğal ve beşeri faktörlerden daha fazla korumayı öğrenmiş durumdayız.
Erken Tunç (I-ii) Çağı Tatıka Yerleşiminin Hayvansal Geçim Ekonomisi
(2019) Baykara, Derya Silibolatlaz
Dicle vadisinin güneyinde, Şırnak ili Güçlükonak ilçesine bağlı KoçtepeKöyü yakınındaki düzlükte yer alan Tatıka, Ilısu ve HES Projesikapsamında kazılmıştır. Seramik buluntulara göre Tatıka, MÖ 3000-2700 yılları arasına tarihlendirilmiştir. Bu çalışma kapsamında, üç kazısezonundan (2013-2015-2016) ele geçen toplam 1542 hayvan kemiğiincelenmiştir. Toplanan hayvan kemiklerinin tümü Erken Tunç (ETÇ)(I-II) dönemine aittir. Genel olarak memeli faunası incelendiğindekoyun-keçi, domuz ve sığır kemiklerinin sayıca fazla olduğu anlaşılmıştır.Yabani hayvanlar ise az sayıdadır. Çalışmada, başlıca evcil türler içinepifiz kaynaşmasına bakılarak yaşlandırma yapılmıştır. Bölgesel olarakkarşılaştırma yapıldığında, Güneydoğu ve Doğu Anadolu’da benzeramaçlarla koyun, keçi ve sığır yetiştiriciliğinin yapıldığı anlaşılmıştır.Domuzların çevresel olarak elverişsiz ortamlarda yetiştirilmediği ancakTatıka’da et sağlayıcısı bu türün faunada ikinci sırada temsil edildiğigörülmüştür. Logaritmik Boyut Endisi karşılaştırmasında, Tell Beydaryerleşiminin ölçümleri kullanılmıştır. Koyun ve keçilerin boyutlarınınTell Beydar’da daha büyük iken domuzların daha küçük boyutta olduklarıanlaşılmıştır. Sığırların boyutları ise iki Erken Tunç yerleşiminde oldukçabenzerdir.
Mousterian Lithic Assemblages of Merdivenli Cave
(Univ Agean, dept Mediterranean Stud, 2016) Baykara, Ismail; Kuhn, Steven L.; Baykara, Derya Silibolatlaz
Most scientists agree that modern humans left Africa relatively recently. However, there is less agreement about the number of dispersal events and the route or routes taken by humans and when they migrated out of Africa. The earliest evidence for a dispersal of Homo sapiens into Eurasia comes from the central Levant, but it is unclear how geographically extensive this early dispersal was. Likewise, many researchers agree that Neanderthals dispersed back into the Levant during MIS 5 (123-130 Ka.), but it is uncertain where those populations originated. Information from areas geographically intermediate between the Levant and more distal parts of Eurasia is crucial to obtaining a more realistic understanding of the ebb and flow of human Pleistocene populations. This article examines Middle Paleolithic artifact assemblages from Merdivenli Cave in the Hatay Region, southern Anatolia (Turkey) in order to assess the similarities with better known assemblages from neighboring areas. The stone tools from Merdivenli Cave are characterized Levallois production similar to "Tabun C type" Mousterian assemblages, and therefore it is possible that these assemblages were also associated with archaic Homo sapiens, as in the central Levant.
Tatarlı Höyük Faunal Çalışmaları
(2018) Girginer, K. Serdar; Baykara, Derya Silibolatlaz
Tatarlı Höyük Adana’nın Ceyhan ilçesinin 35 km. doğusundaki Tatarlı Mahallesi’nin girişindeyer almaktadır. Tatarlı Höyük hem günümüzde, hem de tarihin en eski çağlarından beri kullanılan önemli yol güzergâhları üzerinde bulunmaktadır. Bu çalışmada 2012 yılında toplamda 1052 hayvan kemiğinin 998 tanesi taksonomik açıdan sınıflandırılmıştır. Hayvanlara ait kemikler Helenistik Dönem, Demir Çağ, Geç ve Orta Tunç dönemlerinden ele geçmiştir. Faunanın büyük bir çoğunluğunu evcil hayvanlar oluşturmaktadır. İncelenen malzeme içinde yaban hayvanlarına az sayıda rastlanmıştır. Genel olarak memeli faunası incelendiğinde sayıca en fazla koyun/keçi kemikleri ele geçmiş olup, bunu sığırlar ve domuzlar izlemektedir. Ayrıca faunada atgillere, etçillere, geyiklere, az sayıda kuşlara, balıklara ve kunduza ait kemikler de bulunmaktadır. Son olarak faunada çizgili sırtlana ait alt ve üst çene kalıntıları tespit edilmiştir. 2012 yılı Tatarlı Höyük hayvan kemikleri incelendiğinde evcil hayvanların geçim ekonomisinde önemli rol oynadıkları görülmüştür. At kemikleri üzerinde bulunan kesim izleri atların da nadir de olsaolasılıkla diyete katıldığını işaret etmektedir. Ayrıca adak çukuru olarak tanımlanan Helenistik Dönem 11 numaralı çukurdan ele geçen ve üzerlerinde kesim izleri bulunan tilki ve köpeğe ait kalıntılar, olasılıkla Doğu Çukurova Bölgesi’ndeki Zeus Olybris kültü ile ilişkilendirilmektedir.
Üçağızlı Cave Technological and Typological Analysis of the Bone Tools Uncovered in
(2019) Turan, Serdal; Baykara, Derya Silibolatlaz
Üçağızlı Mağarası, Hatay ili, Samandağ ilçesi, Meydan köyü yakınlarında yer almaktadır. Üçağızlı Mağarası, kesintisiz olarak 12.000 yıl boyunca insanlar tarafından yerleşim görmüştür. Erken Üst Paleolitik Dönem yerleşimidir (Güleç, Baykara,2014;149). Mağarada, erken Üst Paleolitik Dönem'e tarihlendirilen iki kültür bir arada belirlenmiştir. B1-B3 ve C tabakaları Levant'ın Ahmarian olarak bilinen taş aletleri ile karakterizedir. F-I tabakaları ise Öncül Üst Paleolitik dönem taş aletler topluluğuna sahiptir (Baykara,2010;146). İnsanın evrimsel sürecinin bilinmesinde ve tanımlanmasında en önemli kaynaklar aletlerdir. İnsanın ihtiyaçları doğrultusunda, belirli bir hammadde kullanarak ürettiği aletler teknolojik ve tipolojik olarak incelendiğinde insanın düşünsel gelişmişliği ve teknolojik ilerleyişi hakkında bilgiler sunar. Paleolitik Dönem insan yaşamında taş ve kemik hammaddeleri işlenerek, biçimsel ve işlevsel olarak farklı alanlarda kullanılmıştır. Süslenme amaçlı objelerin insan yaşamında yer alması kültürel gelişmişliğin farklı bir göstergesidir. Zengin buluntularıyla Anadolu'da Paleolitik Dönemin önemli temsilcisi durumunda olan Üçağızlı Mağarasında ele geçen kemik aletlerin teknolojik ve tipolojik analizleri yapılarak, Anadolu'da yer alan diğer yerleşimlerde ortaya çıkarılan kemik aletlerin karşılaştırılmasıyla Paleolitik Dönem insanlarının yaşam biçimi, düşünce ve davranış biçimleri konusunda bilgiler sunulmuştur.