Browsing by Author "Bolat, Duran"

Now showing 1 - 19 of 19

Arpa Hasılı ve Korunga Karışımı Silaja Farklı Düzeylerde Melas İlavesinin Silaj Kalitesi ve Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2009) Akça, İsmail; Bolat, Duran; Karslı, M. Akif; Bingöl, N. Tuğba
Bu araştırma, arpa hasılı ve korunganın eşit orandaki karışımıyla yapılan silajlara farklı düzeylerde katılan melasın silaj kalitesi ve sindirilebilirliği üzerindeki etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. İki faklı vejetasyon döneminde biçilen arpa hasılı ve korunga 1:1 oranında karıştırılarak Arpa-Korunga (AK, Kontrol), AK+%2 Melas, AK+%4 Melas ve AK+%6 Melas olmak üzere dört grup halinde 1lt’lik kavanozlarda silolanmıştır. Silajların ham besin madde analizleri, fermantasyon parametreleri (pH, $NH _{3-}N$, organik asitler) ve in vitro organik madde sindirilebilirliği (İOMS) belirlenmiştir. İki vejetasyon döneminde de melaslı bütün gruplarda silajların kuru madde içerikleri kontrol silajına göre önemli oranda yüksek, NDF ve ADF içerikleri ise önemli oranda düşük tespit edilmiştir (P<0.01) Aynı zamanda melas katkılı bütün gruplarda kontrol grubuna kıyasla İOMS yüksek bulunmuştur. Her iki vejetasyon döneminde de %4 ve %6 melas içeren gruplarda $NH _{3-}N$ içeriği kontrole göre önemli düzeyde düşük bulunurken, bütün melaslı gruplarda laktik asit içeriği kontrole göre yüksek belirlenmiştir (P<0.01). Sonuç olarak, arpa hasılı ve korunganın eşit oranda karışımlarından elde edilen silaja katılan özellikle %4 ve %6 düzeyindeki melasın her iki biçimde de silajda düşük amonyak azotu ve yüksek laktik asit içeriği gibi silaj kalitesini artıran kriterlerin elde edilmesine ve sindirilebilirliğin artmasına yardımcı olduğu ve korunga gibi zor silolanma özelliğine sahip bitkilerin karbonhidrat içeriğini desteklemek amaçlı bir buğdaygil hasılı olan arpa hasılı ile silolanarak melas katkısı ile uygun bir silaj elde edilebileceği kanaatine varılmıştır.
Değişik Şekillerde Üretilen Şeker Pancarı Posası Silajının Kuzu ve Süt İneği Rasyonlarında Kullanılma Olanakları
(1999) Bolat, Duran; Oğuz, M. Numan; Kaplan, Oktay; Tuncer, Şakir D.; Denek, Nihat; Nursoy, Hüseyin; Aksu, Taylan
Bu çalışmada, enerji bakımından zengin ve ucuz bir yem maddesi olan şeker pancarı posasının, daha verimli ve uzun süre kullanma olanağı sağlayacak silolanma yöntemleri araştırılmış ve bu silaj kuzu besisi ve süt ineği rasyonlarında kullanılmıştır. Bu amaçla, şeker pancarı posası, kuru maddesi % 20, 25 ve 30'a yükseltilecek şekilde buğday samanı ya da kuru ot ile karıştırılıp, farklı düzeylerde üre (buğday samanı içeren örnekler için % 0, 1, 1.5 ve 2; kuru ot içeren örnekler için % 0, 0.5 ve 1) ve % 5 melas ile desteklenerek, birer kg'lık cam kavanozlarda iki ay süreyle suçlanmıştır (Denemel). İnkubasyon süresinin sonunda yapılan analizlerde silaj pH'larmın 3.72-4.40 arasında değiştiği ve silajda ağılıklı olarak asetik asit yönlü fermentasyonun gerçekleştiği (31.17-71.51 g/kg KM), laktik asit miktarının daha düşük olduğu (13.38-35.35 g/kg KM), bütirik asit oluşumunun ise çok düşük düzeyde kaldığı (0.06-1.84 g/kg KM) gözlenmiştir. Silaj örneklerinin rumende yıkılabilirliği (Deneme 2) silajların kuru madde düzeyini yükseltmek için katılan buğday samanı düzeyinden olumsuz etkilenirken, kuru ot düzeyinin genelde olumsuz bir etkisi olmamıştır. Silajlara katılan üre miktarı silajların yıkılma düzeyini etkilememiştir. Deneme l ve 2 sonuçları dikkate alınarak yapılan karşılaştırmalarda en iyi silaj örnekleri buğday samanı içeren grupta % 20 KM ve % l üre içeren örnek (BSYŞPP), kuru ot içeren grupta ise % 20 KM ve % O üre içeren örnek (KOYSPP) olarak belirlenmiş ve sözü edilen örneklerin içeriğine uygun hazırlanan silajlar (12'şer ton ) mısır silajı ve çayır kuru otu ile birlikte deneme 3, 4 ve 5'te kullanılmıştır. Sindirim denemesinde (Deneme 3), organik maddenin sindirilebilirliği mısır silajı, BSYŞPP silajı, KOYŞPP silajı ve çayır kuru otu tüketen gruplarda sırasıyla % 60.39, %58.99, %55.80 ve % 60.03 (P>0.05) olarak bulunmuştur. Denemede ham selülozun sindirilebilirliğide benzer bulunurken, ham protein sindirilebilirliği BSYŞPP grubunda üstün bulunmuştur (P<0.05). Ham proteinin sindirilme derecesi yukarıdaki sıraya göre % 65.98, % 86.26, % 70.27 ve % 70.66 olarak belirlenmiştir. Süt ineği denemesinde (Deneme 4) grupların yem tüketimi kuru madde esasına göre silaj tüketen gruplarda benzer, çayır kuru otu tüketen grup üstün bulunmuştur (P<0.01).Grupların süt verimi, yağa göre düzeltilmiş süt verimi, kuru maddeye göre düzeltilmiş süt verimi ve sütün kompozisyonu benzer bulunmuştur. Denemede, yemlemeden 3 saat sonra hayvanlardan alınan rumen sıvısında pH gruplar arasında benzer bulunurken, NHi-N değeri BSYŞPP silajı tüketen grupta çayır kuru otu tüketen gruptan üstün bulunmuştur. Rumen sıvısında laktik asit ve propiyonik asit konsantrasyonları arasında farklılık belirlenmezken, asetik asit konsantrasyonu KOYSPP silajı tüketen grupta daha düşük bulunmuştur (P<0.05). Grupların serum total protein, glikoz, kalsiyum ve trigliserid düzeyleri benzer; serum üre-N, fosfor ve kolesterol düzeyleri arasında farklılıklar belirlenmiştir. Kuzu besi denemesine (Deneme 5) ilişkin sonuçlar, gerek mısır silajı, gerekse şeker pancarı posası silajlarının kuzuların besi performansını tatmin edici bir düzeye yükseltmediği şeklindedir. Sonuç olarak; bu çalışmada, yaş şeker pancarı posasının kuru madde düzeyinin % 20'ye yükseltilmesi ve melas ile desteklenmesi durumunda kaliteli bir silaj elde edilebileceği; bu silajm besleyici değerinin mısır silajı ile eşdeğer olarak kabul edilebileceği sonucuna varıldı. Süt ineği denemesinden olumlu sonuçlar elde edilmesine karşın, kuzu besisinde şeker pancarı posası silajınm kullanılabilirliği tartışmalıdır.
Değişik Şekillerde Üretilen Şeker Pancarı Posası Silajının Kuzu ve Süt İneği Rasyonlarında Kullanılma Olanakları 2. Ruminal Yıkımlanabilirlik
(2002) Nursoy, Hüseyin; Kaplan, Oktay; Deniz, Suphi; Bolat, Duran
-
Determination of the Yield Characteristics and in Vitro Digestibility of Barley Forage Harvested in Different Vegetation Periods
(Agricultural Research Communication Centre, 2016) Guney, Mehtap; Kale, Cagri; Bolat, Duran; Deniz, Suphi
This study planned to determine the differences among nutrient composition, in vitro digestibility, energy content, digestible dry matter and organic matter yields of barley forage harvested at three different stages of maturity. Each vegetation period (heading stage, seed formation stage and mature stage) was randomly assigned to 5 replication from 1 square meter area and fifteen samples were harvested in total. DM, ADF (p<0.001), and NDF (p<0.05) contents were different in each stages of barley forage. In vitro dry matter (IVDMD), organic matter digestibility (IVOMD), metabolizable energy (ME), and net energy for lactation (NEL) values of samples were determined to be lower than the other two stages at the mature stage (p<0.05). Yield parameters of barley were significantly affected by vegetation period (p<0.001). It can be concluded that all three vegetation period had significantly higher digestibility. Digestible DM, OM and energy yields were higher when harvested at the mature stage of vegetation.
Effect of Molasses and Sulphuric Acid Addition To Barley/Hungarian Vetch Bi-Crop Silages
(Garuda Scientific Publications, 2006) Bingol, N. Tugba; Karsli, M. Akif; Bolat, Duran; Akca, Ismail
To determine the effects of sulphuric acid (H2SO4) and molasses (M) on silage quality and in vitro dry matter digestibility, barley (157137 Tokak) and Hungarian vetch (Viciapannonica Crantz) were planted together at the rate of 3:1 and harvested at the milk stage of barley and conserved in 1 kg jar, laboratory silos. Silages were treated with no additive (control silage), 6% M, 0.3% 2N H2SO4, 0.3% 4N H2SO4, 0.3% 2N H2SO4 + 6% M and 0.3% 4N H2SO4 + 6% M. Dry matter was significantly higher in silages treated with molasses and with 4N H2SO4 + M (P < 0.05). Ash, organic matter, crude protein, neutral detergent fiber and acid detergent fiber concentrations were not affected by additives. The pH values were significantly lower in silages treated with 2N H2SO4 and 4N H2SO4 (P < 0.05). Silages treated with molasses, 2N H2SO4 and 2N H2SO4 + M had significantly higher lactic acid concentrations (P < 0.05). The addition of 2N H2SO4 + M and 4N H2SO4, + M into silages increased silage propionic acid levels (P < 0.05). In vitro dry matter digestibility of silages with additives, except 4N H2SO4 + M, were significantly higher compared with control (P < 0.05). Addition of molasses and 2N H2SO4 may be considered to improve quality of barley + Hungarian vetch bi crop silage.
The Effect of Soybean Meal Treated With Formaldehyde on Amount of Protected Protein in the Rumen and Absorption of Amino Acid From Small Intestines
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2006) Yoruk, Mehmet Akif; Aksu, Taylan; Gul, Mehmet; Bolat, Duran
This study was conducted to determine the effects of soybean meal (SBM) treated with formaldehyde on rumen fermentation pattern, microbial protein synthesis, amount of by-pass protein, and amino acid absorption from small intestines. Four 1-year-old rams with ruminal, duodenal, and ileal cannulas were fed 800 g of dry clover plus a concentrate mixture containing 100 g of SBM treated with 0%, 0.3%. 0.6%, and 0.9% formaldehyde. The amount of crude protein passed through the duodenum was not affected by the formaldehyde treatment; however, the amount of microbial protein decreased in rams fed with SBM treated with both 0.3% and 0.6% formaldehyde (P < 0.05). Digestibility of acid detergent fibre (ADF) and neutral detergent fibre (NDF) in the duodenum and ileum did not differ by treatments. In the rams fed SBM treated with both 0.3% and 0.6% formaldehyde, absorbability of arginine, histicline, leucine, methionine, phenylalanine, and valine (essential amino acids), as well as alanine and aspartic acid (non-essential amino acids) significantly increased, whereas tyrosine absorbability notably decreased (P < 0.05). Formaldehyde treatment increased the absorbability of other essential amino acids (leucine and valine) and non-essential amino acids (serine and tyrosine) in the ileum (P < 0.05). Increasing the percentage of formaldehyde linearly increased total essential amino acid absorption in the duodenum (P < 0.05). In conclusion, 0.3% and 0.6% formaldehyde treatment enhanced the bioavailability of protein in SBM.
Effect of Various Additives and Harvesting Stages on Rumen Degradation of Sunflower Silages
(Taylor & Francis Ltd, 2009) Demirel, Murat; Bolat, Duran; Eratak, Serdar; Celik, Sibel; Bakici, Yunus; Celik, Savas; Guney, Mehtap
To study effective degradability (nylon bag technique) of sunflower silage, as influenced by harvesting stage (blooming, milk or dough) or molasses (m) / urea (u) mixture, seven different silage samples for each harvest stage [sunflower (SF) and 6 mixtures (2%mSF, 4%mSF, 2%m+0.5%uSF, 2%m+1%uSF, 4%m+0.5%uSF, 4%m+1%uSF)] were incubated for 70 days in 1 litter jars. The DM and CP effective degradation of SF silage was found to be similar at blooming and milking stage and higher than that of dough stage (P < 0.05). The effective degradation of ADF and NDF of SF silage at milking and dough stages was lower than that of blooming stage. The positive effects of molasses and molasses+urea additives on effective degradability were observed. It was concluded that decreased degradability of nutrient matters because of its advanced vegetational stage could be partly compensated by using different amount of molasses and molasses+urea additives.
The Effects of Planting Time and Combination on the Nutrient Composition and Digestible Dry Matter Yield of Four Mixtures of Vetch Varieties Intercropped With Barley
(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2007) Bingol, N. Tugba; Karsli, M. Akif; Yilmaz, I. Hakki; Bolat, Duran
The aim of this study was to determine the chemical composition, digestibility, energy content, and digestible dry matter yield of 4 mixtures of different vetch varieties intercropped with the same barley at 3 different planting times under Eastern Anatolian conditions. Four different vetch species, i.e. common (Farukbey-2001), Hungarian (Tarim Beyazi-98), hairy (Selcuklu-2002), and wooly pod (Segmen-2002), intercropped with barley (Tokak-157) were utilized. The mixtures of vetches intercropped with barley were planted on 7 October 2003 (I), 7 November 2003 (II), and 10 April 2004 (III), and each variety/planting time was randomly assigned to 3 replications. The mixtures of vetches intercropped with barley were harvested by hand using clippers when the barley started spiking and vetches were at 1/4 flowering. All samples were analyzed for dry matter (DM), ash, crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF), and acid detergent fiber (ADF) content. In vitro dry matter digestibility (IVDMD) of the samples was also determined. While DM and organic matter (OM) content did not differ, CP, NDF, and AIDE content were significantly different among the different mixtures of vetch intercropped with barley (P < 0.05). IVDMD, metabolizable energy (ME), and net energy lactation (NEL) values were also significantly different among the mixtures of vetch intercropped with barley (P < 0.05). Digestible DM and ME yield of the mixtures were significantly affected by planting time (P < 0.05), but not variety. However, CP yield of the vetch-barley mixtures was significantly affected by both planting time and variety (P < 0.05). It can be concluded that all of the mixtures of vetch intercropped with barley had significantly higher digestible DM and CP yield when planted on 7 October 2003. Thus, October should be preferred for planting of the mixtures of vetch intercropped with barley in Eastern Anatolia. If a greater CP yield in addition to digestible DM yield is desired from vetch-barley hay, then common vetch should not be the choice.
Effects of Substituting Barley With Wet Sugar Beet Pulp Silage Prepared With Wheat Bran on Fattening Performance, Carcass Quality of Lambs and Cost
(Kafkas Univ, veteriner Fakultesi dergisi, 2011) Ozturk, Yahya; Karsli, Mehmet Akif; Aldemir, Resit; Bolat, Duran
The objectives of this study were to evaluate the effects of substituting barley with wet sugar beet pulp silage at differing levels on fattening performance, carcass quality and cost. To achieve this objective, a barley based diet (control diet) was prepared. Then, three diets were prepared by substituting 35% (35% WSBPS diet), 70 (70% WSBPS diet) and 100% of barley energy with wet pulp silage (100% WSBPS diet). A total of 48, 6-7 month old, male, Akkaraman lambs were utilized in the study. Lambs were randomly allotted into one of four groups based on initial body weights. Each group was also divided into 4 subgroups with 3 lambs within each subgroup and fed with one of four diets for a period of 75 days. Daily feed intake of each subgroup was determined weekly. All of the lambs were weighed bi-weekly to determine weight gains. Six lambs from each treatment group were slaughtered at the end of the experiment to determine carcass quality. Costs of each kg of diet DM and 1 kg of live weight gain for each diet were calculated. Initial live body weights of lambs fed different diets were similar, ranging from 23.48 to 25.03 kg (P>0.05). Overall daily weight gains of lambs fed different diet were also similar throughout the experiment and were 0.160, 0.182, 0.182, and 0.160 kg for control, 35%, 70% and 100% WPS diets, respectively (P>0.05). Hot and cold carcass weights, carcass tight, leg and loin weights were not statistically different among groups (P>0.05), but back weights were greater in sheep fed 75% WSP diet compared with control (P<0.05). Addition of WSBP silage into diets decreased both costs of diets and 1 kg live weight gain in a linear way. It can be concluded that energy provided by barley can be substituted with energy of WSP silage up to 70% without affecting fattening performance, carcass features and can greatly reduce production cost in lambs based on the results of the present study.
Effects on Performance, Egg Quality Criteria and Cholesterol Level of Adding Different Ratios Flaxseed Oil Instead of Sunflower Oil To Compound Feed of Laying Hens
(Galenos Publ House, 2022) Altacli, Selcuk; Bingol, Nuriye Tugba; Deniz, Suphi; Bolat, Duran; Kale, Cagri; Kizilirmak, Fatma
This study was conducted to examine the effect on performance, egg quality criteria and egg cholesterol level of adding different ratios of flaxseed oil instead of sunflower oil to the compound feed of laying hens. A total of 210, 30-week old Lohmann LSL laying hens were acquired for the study. The study groups consisted of a control group (5% sunflower oil (SO) + 0% flaxseed oil (FO) and trial 1 (4% SO + 1% FO), trial 2 (3% SO + 2% FO), trial 3 (2% SO + 3% FO), trial 4 (1% SO + 4% FO) and trial 5 (0% SO + 5% FO) groups. The study lasted for 8 weeks. The feed consumption was not different among the experimental groups. Feed utilization rate was higher in group 2 compared to those of other between 0-8 weeks (P<0.001). Between weeks 0 to 8, all trial groups were found have significantly higher levels of linoleic acid, one of the fatty acids found in yolk, compared to the control group (P<0.001). Additives were not found to affects levels of cholesterol in yolk, with no significant differences found between groups. In short, sunflower oil and flaxseed oil added to laying hen rations did not create any differences in terms of egg quality criteria or egg cholesterol levels, but higher levels of flaxseed oil added to the rations resulted in linearly higher levels of linolenic acid content of yolk, and use of the two oil additives together increased egg yields.
Farklı Protein Kaynaklarının Rumende Mikrobial Protein Sentezi ve Süt Verimi Üzerine Etkisi
(2003) Budağ, Cemal; Taşal, Türkan; Bolat, Duran
Bu araştırmanın amacı fiğ (F), mürdümük (M), ve mısır glüteni (MG)'nin soya fasulyesi küspesi (SFK) yerine kullanılmasının rumende mikrobial protein sentezi ve süt verimi üzerine olan etkisini ortaya koymaktır. Bu çalışma, iki farklı aşamadan oluşmuştur. Araştırmanın birinci aşamasında, farklı protein kaynaklarının mikrobiyal protein sentezi ile bazı rumen parametreleri üzerine etkileri, ikinci aşamasında ise söz konusu protein kaynaklarının süt verimi ve kompozisyonu ile bazı rumen sıvısı ve kan parametreleri üzerine etkileri incelendi. Araştırmanın birinci aşamasında hayvan materyali olarak rumen füstülü ve duodenum kanülü takılmış, iki yaşlı 4 baş Kıvırcık X Morkaraman (Gl) melezi koç, deneme deseni olarak ise 4x4 Latin Kare yöntemi kullanıldı. Deneme yirmiikişer günden oluşan dört dönemde tamamlandı. Deneme rasyonlan kuru madde (KM) üzerinden izokalorik ve izonitrojenik olarak hazırlandı. Rasyonlarda protein kaynağı olarak sırasıyla soya fasulyesi küspesi (SFK), fiğ (F), mürdümük (M) ve mısır glüteni (MG) kullanıldı. Yemler hayvanlara ad libitum yem tüketimlerinin %5 fazlası olarak sunuldu. Grupların asetik, propiyonik ve bütirik asit ortalamaları ile rumen $NH_3$-N konsantrasyonları bakımından gruplar arasındaki fark önemli (P<0.05), rumen pH'sı bakımından önemsiz; yine ADF ve NDF sindirilme oranlan bakımından grup ortalamaları arasındaki farklar önemli (P<0.05), diğer besin maddeleri yönünden ise önemsiz bulundu.Duodenuma akan içerikteki NHs-N ve MikHP bakımından grup ortalamaları arasındaki farklar önemsiz, by pass protein miktarı önemli bulundu (P<0.05). Araştırmanın ikinci kısmında da aynı protein kaynaklan benzer oranlarda aynı kaba yemle kullanılmış, yine deneme düzeni olarak 4x4 latin kare deneme planı uygulanmıştır. Bu amaçla ikinci laktasyonda ve süt verimi bakımından birbirine yakın 4 adet İsviçre Esmeri süt ineği kullanılmıştır. Deneme süresince elde edilen kuru madde tüketim değerleri bakımından gruplar arasındaki farklar istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p<0.05). Gruplar arasında süt verimi, %4 yağa göre DSV ve KMDSV yönünden bir farklılık tespit edilmemiştir. Gruplar arasında süt yağı, sütte kuru madde ve kül oranlan bakımından bir farklılık gözlenmemiştir. Sütte bulunan yağsız kuru madde (YKM) oranlan ile süt şekeri bakımından gruplar arasındaki fark önemli bulunmuştur (p<0.05). Yemlemeden 3 saat sonra alınan rumen sıvısı örneklerinde pH, $NH_3-$N, asetik, propiyonik ile bütirik asit ve UYA değerleri ile asetik/propiyonik asit oranlan bakımından yem grupları arasında istatiksel bir farklılığa rastlanılmamıştır. Deneme grubundaki ineklerde yemlemeden 3 saat sonra alınan kan sıvısı örneklerinde SFK, F, M ve MG' Ii yem gruplarında serum total protein ve glikoz düzeyleri yönünden bir farklılık görülmezken, serum üre-N düzeyi MG' Ii grupta diğer gruplardan daha düşük bulundu (p<0.05). Sonuç olarak konuya ilişkin daha ayrıntılı araştırmaların yapılması gerektiğine karar verildi.
Formaldehitle Muamele Edilmiş Soya Küspesinin Rumende Parçalanma Özellikleri
(2003) Bolat, Duran; Aksu, Taylan; Yörük, Mehmet Akif; Gül, Mehmet
Bu çalışma, farklı düzeylerdeki formaldehit muamelesinin soya küspesinin (SK) rumendeki kuru madde (KM), ham protein (HP), efektif kuru madde (EKMP) ve efektif protein parçalanabilirliği (EPP), ile bunlara ait parçalanma parametreleri (a, b, a+b, c) üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada SK ham protein miktarının %0, 0.3, 0.6 ve 0.9'u düzeyinde formaldehit ile muamele edilerek 2, 4, 8, 16, 24 ve 48 saatlik sürelerde nanende inkubasyona tabi tutulmuştur. Muamelesiz ve %0.3, 0.6 ve 0.9'u düzeyinde formaldehit muameleli SK'nin 48 saatlik inkubasyonda kuru madde parçalanabilirliği sırasıyla %89.38, 85.04, 77.09, 70.81 ham protein parçalanabilirliği %87.67, 79.98, 68.42, 58.61 olarak bulunmuştur (P < 0.01). Yine k=0.05 de efektif kuru madde parçalanabilirliği %58.58, 55.15, 52.38, 49.85 efektif ham protein parçalanabilirliği ise %49.48, 44.55, 39.75, 36.73 olarak tespit edilmiştir (P < 0.01). Çalışmada parçalanma parametrelerinin de (b, a+b) muamelelerden önemli derecede etkilendiği saptanmıştır (P < 0.05). SK'nin gerek kuru madde gerekse ham protein parçalanma oranlarının formaldehit muamelesi ile önemli derecede azaldığı, bu azalmanın formaldehit düzeyi ile doğru orantılı olduğu belirlenmiştir.
Kurutulmus Seker Pancari Posasi ve Tapioka Katkili Karma Yemlere Üre ve Niasin İlavesinin Rumende Kimi Besin Maddelerinin Yikimi Üzerine Etkisi
(1997) Demirel, Murat; Bolat, Duran
-
Mer' Ada Otlayan Süt İneklerine Farklı Düzeylerde Protein İhtiva Eden Karma Yem Verlimesinin Süt Verimi ve Kompozisyonuna Etkisi
(2000) Muruz, Habip; Aksu, Taylan; Baytok, Erol; Bolat, Duran
Bu araştırmada, mer'ada otlayan süt ineklerine farklı düzeylerde (%0.0, 10.0 ve 20.0) pamuk tohumu küspesi (PTK) içeren karma yeni verilmesinin şilt verimi ve kompozisyonu üzerine etkisi incelenmiştir.Araştırma sonunda günlük .süt verimi, Mer'a+%0.0 PTK, Mer'a+%10 PTK ve Mer'a + %20 PTK içeren karma yem gruplarında sırasıyla 11.15, 10.86 ve 11.49 kg/gün olarak tespit edilmiştir. Sütün KM, HY, HP ve HK düzeylerinin ise gruplarda sırasıyla %11.55, 11.35, 10.70; %3.17, 3.40, 3.45: %4.13, 4.19, 3.96; %0.78, 0.75 ve 0.75 olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, meraya ilave olarak %10 ve 20 PTK içeren karma yem karışımı verilmesinin süt verimi ve kompozisyonu üzerine olumlu bir etki yapmadığı kanaatine varılmıştır.
Nutritional Evaluation of Grain and Straw Fractions of Pea Genotypes Grown Under Arid Conditions
(Garuda Scientific Publications, 2008) Bingol, N. Tugba; Bolat, Duran; Levendoglu, Taner; Togay, Yesim; Togay, Necat
The aim of this study was to select the best winter resistant pea genotype as ruminant feed suitable for and conditions, based on nutritive value and yields. Twelve genotypes viz. A(1103220), B(110121-1), C(110121), D(101917), E(1084222), F(l 101545), G(B 8), H(B 6), K(l 131556), M(l 131522), N(121918), and P(l 0431) were randomly assigned in three replicates to subplots within each main plot. B genotype had the greatest grain dry matter (DM), crude protein (CP) and digestible dry matter (DDM) yields. C genotype had the highest straw DM and DDM yields, whereas, F genotype had the lowest DM, CP and DDM yields (P < 0.05). Based on total CP and DDM yields B and C genotypes appeared to be the most suitable for the and region.
Quality of Silages From Sunflower Harvested at Different Vegetational Stages
(Taylor & Francis Ltd, 2006) Demirel, Murat; Bolat, Duran; Celik, Sibel; Bakici, Yunus; Celik, Savas
This study was carried out to determine qualities and in vivo digestibility of silage of sunflower green herbage harvested at blooming, milk or dough stage and incubated in 120 l plastic barrels for 90 days. While dry matter, organic matter and crude fat content increased at dough stage, acid detergent fiber and neutral detergent fiber decreased (P < 0.05). The highest lactic and propionic acid and the lowest butyric acid and pH values were observed in blooming stage silage. While dry grass yield and table ratio increased with maturity, stem and leaf ratio as well as digestibility of most of the nutrients decreased (P < 0.05). It may be concluded that high quality alternative silages could be obtained from sunflower green herbage, best coming from bloom stage.
The Effect of Different Level of Sulfur (s)on Ruminal Microbial Protein Synthesis in Sheep Fed Grain Wetch (Vicia Sativa L.) as Protein Source.
(2006) Akça, İsmail; Bolat, Duran
Protein kaynağı olarak fiğ kullanılan bu araştırmada farklı kükürt (S) düzeylerinin rumende mikrobiyal protein sentezinin etkisine bakıldı. Araştırmada rumen fistülü ve duodenal kanül takılmış ergin yaşta dört adet Morkaraman x Kıvırcık melezi (G1) koç kullanıldı. Fiğ ve arpa samanına dayalı rasyona S kaynağı olarak kuru madde (KM) üzerinden % 0.0, 0.5, 1.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katıldı ve rasyon gruplarını CaSO4 düzeyleri oluşturdu. Araştırma 4 x 4 Latin Kare deneme desenine göre yürütüldü. 20 günlük geçiş döneminden sonra, her biri 17'şer günlük alıştırma ve 5'er günlük örnek alma dönemi olmak üzere denemeler dört dönemde tamamlandı. Fiğ'e dayalı rasyona katılan kükürt düzeyleri arasında kuru madde (KM), organik madde (OM), ham protein (HP), nötral deterjan selüloz (NDF) ve asit deterjan selüloz (ADF) tüketimleri bakımından bir farklılık bulunmadı. Besin maddelerinden KM, OM, NDF ve ADF toplam sindirimleri % 0.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda genel olarak yüksek, % 0.5 ve 1.0 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda düşük bulundu ve farklılık istatistiksel olarak önemli bulundu (P< 0.05). KM, OM, NDF ve ADF'nin rumende yıkılım oranları ile canlı ağırlığın yüzdesi olarak KM, OM, HP, NDF ve ADF tüketimleri CaSO4 düzeylerinden etkilenmedi. Yine toplam ham protein sindirimi (THPS) CaSO4 düzeylerinden etkilenmedi; ancak rumende sentezlenen günlük mikrobiyal ham protein (Mic HP) miktarları % 0.5 ve 1.0 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda daha yüksek ve sırasıyla 101.57 ve 101.22 g/gün olurken, % 0.0 ve1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda daha düşük ve sırasıyla 86.59 ve 78.40 g/gün olarak gerçekleşti ve gruplar arasında istatistiksel bir farklılık bulunmadı. Yine % 0.0, 0.5, 1.0 ve 1.5 düzeylerinde CaSO4 katılan gruplarda rumende mikrobiyal protein sentez etkinliği (MPSE) sırasıyla 10.19, 11.09, 12.01 ve 9.03 olarak gerçekleşti, ancak gruplar arasında istatistiksel bir farklılık görülmedi. Duodenuma geçen toplam protein (Duo-Top P), by-pass protein (By-pass P ), amonyak azotu (NH3-N) miktarları ile oranları üzerinde CaSO4 düzeylerinin istatistiksel bir etkisi görülmedi. Yemlemeden önce (0. saat) ve yemlemeden sonraki 3, 6 ve 9. saatler de alınan rumen sıvılarındaki NH3-N miktarları ile rumen sıvısı pH değerleri üzerinde CaSO4 düzeylerinin istatistiksel bir etkisi saptanamadı. Sonuç olarak, fiğ kullanılan rasyonlara CaSO4 katılmasının % 0.5 düzeyinde KM tüketimi; % 0.5 ve 1.0 düzeyinde ise rumende mikrobial protein miktarı ve sentez etkinliğini artırdığı söylenebilir.Anahtar kelimeler: Fiğ, ruminal fermantasyon, kükürt (S), mikrobial protein, besin madde sindirimi
Vejetasyonun Farklı Dönemlerinde Hasat Edilen Korungaya İlave Edilen Melas ve Formik Asit'in Silaj Kalitesi ve İn Vitro Kuru Madde Sindirilebilirliği Üzerine Etkileri
(2008) Bingöl, N. Tuğba; Karslı, M. Akif; Bolat, Duran; Akça, İsmail
Bu araştırma iki ayrı vejetasyon döneminde hasat edilen korungaya (Onobryctis Sativa L.) formik asit, melas ve formik asit+melas ilavesinin silaj kalitesi ve invitro kuru madde sindirilebilirliği üzerine etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Her iki vejetasyon döneminde hasat edilen korungalar (I. biçim, II. biçim), katkısız (K), %5 düzeyinde melas (M), %0.5 düzeyinde formik asit (FA) veya bu iki katkının aynı düzeylerdeki kombinasyonu ilave edilerek 1 litrelik cam kavanozlarda silolanmıştır. Silaj örneklerinde ham besin madde analizleri ile pH, NH3-N ve organik asit analizleri (laktik, asetik ve propiyonik asit) yapılmıştır. Çalışmada ayrıca in vitro kuru madde sindirilebilirlikleri belirlenmiştir. Her iki vejetasyon döneminde melas katkısı tek başına katıldığı silajların kuru madde düzeylerini önemli derecede yükseltmiştir (P<0.01). K+FA+M katkılı silajlarda ham protein düzeyi iki dönemde de katkısız gruba göre önemli oranda yüksek tespit edilmiştir (P<0.01). Silajların pH değerlerini hem formik asit hem de melas katkısının kontrol silajlarına göre önemli derecede düşürdüğü (P<0.01); bunun yanı sıra FA katkısının silajın NH3-N içeriğini kontrole göre genel olarak önemli oranda düşürdüğü belirlenmiştir (P<0.01). Silajlarda melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı NDF ve ADF içeriklerinde önemli düzeyde düşüş sağladığı ve yine melasın tek veya formik asitle birlikte kullanımı her iki biçimde de silajın in vitro sindirilebilirliğini önemli olarak artırdığı görülmüştür (P<0.01). Silajların laktik asit içeriklerini katkılar rakamsal olarak arttırmış fakat bu etki istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır. Sonuç olarak, silaj yapımında düşük karbonhidrat ve yüksek protein içeriğinden dolayı daha çok kurutularak konservasyonu tercih edilen korungaya %5 düzeyinde melasın tek veya %0.5 düzeyinde formik asitle kombine olarak kullanılmasının silaj kalitesi ve sindirilebilirliğini genel olarak iyileştirdiği ve uygun bir silo yemi olarak kullanılabilirliğini artırdığı görülmüştür.
Yumurtacı Tavuklarda Yosun Ekstraktı (Ascophyllum Nodosum) Kullanmanın Verim Üzerine Etkileri
(1996) Deniz, Suphi; Nursoy, Hüseyin; Muruz, Habip; Bolat, Duran; Baytok, Erol
Bu araştırmada, bitkilerde büyüme hızlandırıcı olarak kullanılan yosun ekstraktırun yumurta tavuklarında yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yem tüketimi, yemden yararlanma ve yumurta sarısı rengi üzerine etkileri incelendi. Çalışmada 280 adet 34 haftalık yaşta Babcock ticari yumurtacı tavuk kullanıldı. Tavuklar 4 gruba ve her grup kendi içerisinde 7' şer alt gruba ayrıldı. Gruplardan birine yosun ekstraktı içermeyen (kontrol) karma yem, diğerlerine sırasıyla % 0.01, % 0.05, ve % 0.1 düzeylerinde yosun ekstraktı içeren karma yemler verildi. Araştırma 75 gün sürdürüldü. Deneme boyunca kontrol, % 0.01,0.05 ve 0.1 Maxicrop içeren gruplarda yumurta verimi sırasıyla% 78.73,73.70,77.28 ve 82.29 (P<0.05); yumurta ağırlığı 59.28, 60.36, 59.95 ve 60.75 g (P<0.05); günlük yem tüketimi 118.82,120.59,112.07 ve 123.96 g (P<0.01); bir kg yumurta üretimi için tüketilen yem miktarı ise 2.83, 3.02, 2.73 ve 2.57 kg (P>0.05) olarak bulundu. Çalışma sonunda, bu yosun ekstraktının verimi artırmak amacı ile, yumurta tavuklarının karma yemlerine katılmasının faydalı olup olmadığını belirlemek için daha detaylı çalışmaların yapılması gerektiği kanaatine varıldı.