Browsing by Author "Okut, Neşe"

Now showing 1 - 7 of 7

Ccc (Chlorcholinchlorid) Uygulamasının Soya (Glycina Max L.merril)'da Verim ve Kaliteye Etkisi Üzerine Bir Araştırma
(1997) Dede, Özbay; Okut, Neşe; İlbaş, Ali İrfan; Yıldırım, Bünyamin; Yılmaz, Nuri
Van'da sulu koşullarda 1994 yılında Beason soya çeşidinde üç farklı uygulama zamanında (Tohumluk dönemi, 4 yapraklı dönem, % 50 çiçeklenme dönemi) CCC (Chlorcholinchlorid)' nin 4 farklı dozu (Kontrol, 500,1000,1500 ppm) uygulanmış; bu uygulamaların, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bakla sayısı, parsel verimi, bin dane ağırlığı, ham yağ oranı, ham yağ verimi, ham protein oranı ve ham protein verimi üzerine etkileri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda CCC dozları, bitki boyu ve ilk bakla yüksekliğini olumsuz, bakla sayısı ve dane verimini olumlu, uygulama zamanlan ise, bitki basma bakla sayısı ve dsne verimini olumlu yönde etkilemiş, gerek uygulama zamanlan gerekse dozlar bin dane ağırlığım etkilememiştir. En yüksek dane verimi ortalama olarak 140.23 kg/da ile 4 yapraklı dönemde 1500 ppm.lik CCC dozunun uygulanmasından elde edilmiştir. Ham yağ ve ham protein oranı üzerine uygulama zamanları ve dozları etki yapmamışlar, fakat gerek ham yağ verimi gerekse ham protein verimi dane verimine bağlı olarak artış gdsterrniştir. En yüksek ham yağ ve ham protein verimi 4 yapraklı döıemde uygulanan 1500 ppm.lik CCC dozunun uygulanmasından elde edilmiştir (28.104 ve 38.130 kg/da).
Farklı Azot Dozları ve Sıra Arası Mesafelerinin Kimyon Bitkisinde (Cuminum Cyminum) Verim ve Kalite Üzerine Etkisi
(2001) Okut, Neşe; Yıldırım, Bünyamin
Van ekolojik koşullarında uygun azot dozlarının ve sıra arası mesafesinin belirlenmesi ve bu faktörlerin kimyon bitkisinin verim, kalite ve kimyasal karakterlere olan etkisini belirlemek amacı ile yürütülmüştür. Çalışma 1997 ve 1998 yıllarında olmak üzere iki yıl üst üste tekrar edilmiştir. Araştırmada, toplam dal sayış, dalda meyve sayısı ve uçucu yağ oranı hariç diğer bütün özellikler için yıllar arası fark istatistiksel önemli bulunmuştur. Farklı sıra arası mesafelerine ait değerler karşılaştırıldığında, her iki yılda da en yüksek ortalama tohum verimi 20 cm sıra aralığında ve 10 kg N/da dozunda elde edilmiştir. Birinci yılda hem farklı azot dozlarına ait ortalamalar hem de sıra arası mesafelerine ait uçucu yağ oranı ortalamaları arasında istatistiksel olarak önemli bir farklılık olmamıştır. Ancak ikinci yılda farklı azot dozlarına ait uçucu yağ oram ortalamaları arasında fark önemli bulunmuş, en yüksek değer %1.42 ile 6 kgN/da dozunda, en düşük değer ise % 1.1 3 ile 8 kg N/da dozunda elde edilmiş, ikinci yıldaı sıra arası mesafelerine ait ortalamalar arasında ise istatistiksel olarak önemli bir fark tespit edilmemiştir, değerler ise %1.28 ile %1.31 arasında değişim göstermiştir. Uçucu yağ bileşenleri analizlerdinen elde edilen 8 uçucu yağ bileşeninin yaklaşık olarak %50'si p-mentha-l,4-dien-7-al tarafından oluşturulmuş ve bunu sırasıyla, cuminaldehyde, y-terpinene, p-pinene ve a-terpinene izlemiştir. Araştırmada p -mentha-l,4-dien-7-al bileşeni için dikkat çekici bir durum birinci yıl değerlerinin ikinci yıl değerlerinden %10 dolayından daha az olmasıdır Cuminaldehyde oranlarına benzer şekilde a-terpinene oranlanda birinci yılda daha yüksek olmasına karşılık a-pinene, p-pinene, a-phellandrene, y- terpinene ve p-mentha-3-en-7-al oranları denemenin her iki yılında da birbirlerine çok yakın bulunmuşAnahtar kelimeler: Kimyon, azot dozu, sıra arası mesafe, uçucu yağ bileşenleri
Potasyum Uygulamasının Tuz Stresindeki Arpanın Fotosentetik Pigment İçeriği, Ozmotik Potansiyel, $k^+/na^+$ Oranı ile Bitki Büyümesindeki Etkileri
(2006) Kaydan, Diğdem; Okut, Neşe; Yagmur, Mehmet
Bu saksı çalışmasında, Tokak 157/37 arpa çeşidinde (Hordeum vulgare L.) potasyum uygulamasının $(K_2SO_4)$ tuzlu ve tuzsuz koşullarda etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Saksılarda 4 farklı (0, 200, 400, ve 600 mg K $kg^{-1}$ saksı) potasyum dozu, tuzlu ve tuzsuz ortamlarda uygulanmıştır. Denemede tuzluluk düzeyi 8 mmhos cm- olarak belirlenmiştir. Tuz stresi şartlarında Tokak 157/37 arpa çeşidinin toprak altı ve toprak üstü kuru ağırlıkları, ozmotik potansiyeli, fotosentetik pigment içerikleri ve $K^+/NA^+$ oranında tuzsuz şartlara göre kıyaslandığında azalma belirlenmiştir. Toprağa uygulanan potasyumun Tokak 157/37 çeşidinin toprak altı ve üstü kuru ağırlıklarını, ozmotik potansiyeli, fotosentetik pigment içeriklerini ve $K^+/NA^+$ oranlarını arttırmıştır. Potasyum uygulaması bitki gelişimini önemli derecede etkileyerek tuzun negatif etkisini azaltmıştır.
Salisilik Asitin Tuz Stresindeki Buğdayın (Triticum Aestivum L.) Büyümesi ve Bazı Fizyolojik Özellikleri Üzerine Etkileri
(2007) Kaydan, Diğdem; Okut, Neşe; Yagmur, Mehmet
This study was conducted to determine the effects of seed soaking in salicylic acid (10-2 mol/L, 10-4 mol/L, 10-6 mol/L and control) on the growth and some physiological characters in wheat (Triticum aestivum L.) under salinity (8 ds m-1) and non salinity conditions. NaCl reduced the emergence percentage, the growth parameters (shoot and root dry weight), K+/Na+ ratio, osmotic potential and photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents in wheat seedlings. The emergence percentage was not changed, in contrast, shoot and root dry weight of seedlings, K+/Na+ ratio, photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents and osmotic potential were increased by salicylic acid treatments under non salinity condition. Seed soaking in SA increased the emergence percentage, osmotic potential, shoot and root dry weight, K+/Na+ ratio, photosynthetic pigments (Chl a, b and carotenoids) contents in the salinity stressed wheat seedlings. These results were indicated that SA has positive effects on plant growth in salinity and non salinity conditions. But the effects of SA was higher on emergenge percentage, K+/Na+ ratio and osmotic potantial in salinity condition compared to non salinity condition was obtained in this study.
The Effects of Planting Time and Species on Yield and Quality of Sugar Beet (Beta Vulgaris Var.saccharifera)in Van Condition
(1995) Okut, Neşe; Yıldırım, Bünyamin
Yapılan bu çalışmada bitki başına yaprak sayısı, kök-gövde çapı, kök-gövde boyu, kök-gövde verimi, yaprak+baş verimi, metrekaredeki yaprak alanı, amino azot, digestion ve arıtılmış digestion oranı, kuru madde oranı, hem şeker verimi, arıtılmış şeker verimi üzerine ekim zamanlarının etkisi önemli veya çok önemli (p<0.05 veya p<0.01), çatallaşma oranı, sodyum ve potasyum miktarı üzerine önemsiz olmuştur (p>0.05). Sadece digestion, arıtılımış digestion ve kuru madde oranı gibi kalite unsurlarında çeşitler arasındaki fark önemli olmuştur (p<0.05). En yüksek kök-gövde verimi ve ham şeker verimi 5921 kg/da ve 1203.7 kg/da ile birinci ekim zamanından (7 Nisan) elde edilmiştir.Yetişme periyodu uzunluğunun en çok morfolojik özellikler ile verim unsurları üzerinde etkili olduğu, buna karşılık kalite unsurlarına fazla etkili olmadığı sonucuna verilmiştir.
Van Koşullarında Şeker Pancarı (Beta Vulgaris Var. Saccharifera L.)'nda Çeşit ve Ekim Zamanının Verim, Verim Unsurları ve Kalite Üzerine Etkisi
(2004) Yıldırım, Bünyamin; Okut, Neşe
Bu çalışma 1994 yılında yürütülmüştür. Çalışmada Evita, Sonja ve Mono genetik monogerm olmak üzere üç şeker pancarı çeşidi ile dört farklı ekim zamanının (7 Nisan, 27 Nisan, 17 Mayıs ve 6 Haziran) verim, verim unsurları ve kalite üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Yapılan bu çalışmada bitki başına yaprak sayısı, kök-gövde çapı, kök-gövde boyu, kök-gövde verimi, yaprak+baş verimi, metrekaredeki yaprak alanı, amino azot, digestion ve arıtılmış digestion oranı, kuru madde oranı, ham şeker verimi, arıtılmış şeker verimi üzerine ekim zamanlarının etkisi önemli (P<0.05; P<0.01), çatallaşma oranı, sodyum ve potasyum miktarı üzerine önemsiz olmuştur (P>0.05). Sadece digestion, arıtılmış digestion ve kuru madde oranı gibi kalite unsurlarında çeşitler arasında fark önemli olmuştur (P<0.05). En yüksek kök-gövde verimi ve ham şeker verimi 5921 kg/da ve 1203.7 kg/da ile birinci ekim zamanında (7 Nisan) elde edilmiştir. Yetişme periyodu uzunluğunun en çok morfolojik özellikler ile verim unsurları üzerinde etkili olduğu, buna karşılık kalite unsurlarına fazla etkili olmadığı sonucuna varılmıştır.
Van Otlu Peynirlerinin Nitrat ve Nitrit Düzeyleri
(1997) Aksoy, Aburrahman; Türeli, İdris; Okut, Neşe
Bu çalışma, Van yöresinde tüketime sunulan otlu peynirlerdeki nitrat ve nitrit düzeylerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla toplam 57 adet otlu peynir örneği kullanılmıştır, incelenen peynir örneklerinin tümünde nitrat ve nitrit saptanmıştır. Otlu peynir örneklerinde nitrat ve nitrit düzeyleri sırasıyla 32.72-96.96 ppm (ortalama 60.23 ) ve 5.52-47.83 ppm (ortalama 20.04) arasında tespit edilmiştir. Otlu peynirlerde nitrat ve nilrit düzeylerinin yüksek olması peynire katılan otlardan kaynaklanmış olabilir. Sonuç olarak, incelenen otlu peynirlerdeki nitrat ve nitrit miktarlarının sağlık açısından risk oluşturabilecek düzeylerde olduğu sonucuna varılmıştır.