Browsing by Author "Tayiz, Volkan"

Now showing 1 - 3 of 3

Dijital İyi Oluş Kavramı
(2025) Özok, Halil İbrahim; Tanhan, Fuat; Vangölü, Mehmet; Tayiz, Volkan
Bu çalışma dijital iyi oluş kavramını birçok farklı yönden ele alıp detaylı şekilde incelemeyi amaçlamaktadır. Dijital iyi oluş, modern yaşamın önemli bir sonucu olarak tanımlanır ve bireylerin genel yaşam kalitesini artırmak için dijital teknolojilerin dengeli ve bilinçli kullanımını ifade ettiği söylenebilir. Bu kavramın derinlemesine incelenmesi, temel prensiplerini ve hem bireysel hem de toplumsal düzeydeki etkilerini ortaya çıkaracaktır. Dijital iyi oluşun merkezinde, bireylerin fiziksel, zihinsel ve duygusal sağlıklarını iyileştirmek için dijital araçları etkili bir şekilde kullanması yer alır. Sağlıklı dijital alışkanlıkların teşvik edilmesi, aşırı teknoloji kullanımının potansiyel negatif sonuçlarını azaltmada kritik bir rol oynar. Bu doğrultuda sosyal izolasyon ve dijital bağımlılık gibi sorunların önlenmesine yardımcı olabilmektedir. Sonuç olarak, bilinçli bir şekilde teknoloji kullanımına yaklaşmanın önemini vurgulayan dijital iyi oluşun detaylı şekilde anlaşılması ve prensiplerinin benimsenmesi, bireylerin ve toplumların daha sağlıklı ve tatmin edici bir yaşam sürdürmelerine olanak sağlamada önemli bir etki uyandırmaktadır. Bu yaklaşım, dijital teknolojilerin dönüştürücü potansiyelinden maksimum fayda sağlamak için gereklidir.
The Effect of a Mindfulness-Based Psychoeducation Program on Mindfulness, Digital Well-Being, Stress, Problematic Mobile Phone Use and Digital Addiction Levels
(2024) Tayiz, Volkan; Tanhan, Fuat
Bu araştırmada, bilinçli farkındalık temelli hazırlanan psikoeğitim programının üniversite öğrencilerinin bilinçli farkındalık, dijital iyi oluş, stres, problemli cep telefonu kullanımı ve dijital bağımlılık düzeylerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Programın hazırlanma sürecinde mevcut litaratür taranmış, hazırlanmış psikoeğitim programları incelenmiş ve gerekli eğitimler alınmıştır. Hazırlanan psikoeğitim programının etkinliği test etmek ve programda iyileştirme yapmak için 11 kişilik bir gruba 8 oturumluk pilot uygulama yapılmış, programın etkinliği test edilmiş ve programda gerekli değişiklikler yapılmıştır. Araştırma modelinde bir bağımsız ve beş bağımlı değişken bulunmaktadır. Araştırmanın bağımsız değişkeni 'Bilinçli Farkındalık Temelli Hazırlanan Psikoeğitim Programı', araştırmanın bağımlı değişkenleri ise öğrencilerin bilinçli farkındalık, dijital iyi oluş, stres, problemli cep telefonu kullanımı ve dijital bağımlılık düzeyleridir. Araştırmanın çalışma grubunu Van Meslek Yüksekokulunda eğitim gören 1.ve 2. sınıfa devam eden 310 gönüllü üniversite öğrencisi oluşmaktadır. Çalışmada öntest, sontest, izleme testli ve kontrol gruplu 2x3'lük split-plot deneysel desen kullanılmıştır. Veri toplamak amacıyla Bilinçli Farkındalık Ölçeği, Dijital İyi Oluş Ölçeği, Algılanan Stres Ölçegi (ASÖ-14), Problemli Cep Telefonu Kullanım Ölçeği (PCTKÖ) ve Dijital Bağımlılık Ölçeği (DBÖ) kullanılmış ve ölçeklerin güvenililirlik analizleri yapılmıştır. Elde edilen verilere göre dijital iyi oluşları düşük dijital bağımlılığı yüksek 60 öğrenci arasından seçkisiz bir şekilde 46 öğrenci deney (n=23) ve kontrol (n=23) gruplarına atanmıştır. Deney grubunda 9 kadın ve 14 erkek öğrenci ve kontrol grubunda ise 12 kadın ve 11 erkek öğrenci bulunmaktadır. Araştırma kapsamında deney grubuna 8 oturum süren 'Bilinçli Farkındalık Temelli Hazırlanan Psikoeğitim Programı' uygulanmıştır. Müdahale programı bitiminde deney ve kontrol gruplarına son test, sonra da izleme testi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS-26 programı ile analiz edilmiştir. Veri analizinde, deney ve kontrol gruplarının başlangıçtaki puanlarını karşılaştırmak için t-testi, tekrarlı ölçümlerde ise ANOVA kullanılmıştır. Ayrıca, ölçeklerin ön test, son test ve izleme testi puanlarını karşılaştırmak için Posthoc testlerinden Bonferroni testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre 'Bilinçli Farkındalık Temelli Hazırlanan PsikoEğitim Programının' bilinçli farkındalık ve dijital iyi oluşu arttırmada, stres, problemli cep telefonu kullanımı ve dijital bağımlılığı azaltmada etkili olduğu ve bu etkinin izleyen süreçte devam ettiği bulunmuştur. Elde edilen bu sonuçlar alanyazın ışığında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.
Investigation of the Relationship Between University Students' Levels of Fear of Missing Out and Loneliness
(2018) Tayiz, Volkan; Tanhan, Fuat
Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin gelişmeleri kaçırma korkusu (FOMO) düzeyleri ile yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin farklı değişkenlerle araştırılması amaçlanmaktadır. Bu amaçla 2017-2018 eğitim-öğretim yılı Van Yüzüncü Yıl Üniversitesinde Eğitim Fakültesinde farklı bölümlerde eğitim gören toplam 415 kişi çalışmaya katılmıştır. Öğrencilerin bulundukları bölümler Matematik-Fen, Sosyal-Dil, Okul öncesi-Sınıf, Resim-Müzik olmak üzere 4 ana gruba ayrılmıştır. Çalışmaya katılan 415 öğrencinin 205'i kadın 210'u ise erkek öğrencidir. Öğrencilere araştırmacı tarafından oluşturulan bazı değişkenlerin yer aldığı 'Kişisel Bilgi Formu', 'Sosyal Ortamlarda Gelişmeleri Kaçırma Korkusu Ölçeği' ve 'UCLA Yalnızlık Ölçeği' uygulanmıştır. Üniversite öğrencilerinin verdiği yanıtlara göre betimsel istatistikler, normallik testi için Kolmogrov-Smirnov testi, ilişki için Pearson Korelasyon Katsayısı, t-testi, ilişkisiz ikiden çok grup ortalamalarının karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi (one-way-anova) ve gruplar arasında farkın kaynağını tespit etmek için Post-Hoc Testlerinden Bonferroni analizleri yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda yalnızlık ile gelişmeleri kaçırma korkusu arasında önemli bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Gelişmeleri kaçırma korkusu puanlarının, 'interneti hangi amaç için kullandıkları' ve 'kendi hatalarına karşı tutumları' değişkenine göre anlamlı bir şekilde değiştiği ortaya konmuştur. Fakat gelişmeleri kaçırma korkusu öğrencilerin 'cinsiyet', 'bölümleri', 'kiminle kaldıkları', 'internete erişim sağladıkları araçlar', 'iletişim kurma yolları', 'en iyi iletişim kurdukları gruplar', 'hata karşısında başkalarına karşı tutumları', 'yalnız hissedilince yaptıkları etkinlikler', 'ekonomik durumları' ve 'günlük sosyal ilişkilerin durumları' değişkenleri açısından farklılık göstermemiştir. Yalnızlığın, öğrencilerin 'bulunduğu bölümler', 'kiminle kaldıkları', 'kendi hatalarına karşı tutumları', 'ekonomik durumları' ve 'günlük sosyal ilişkilerin durumları' değişkenleri ile önemli derecede farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Fakat yalnızlığın 'cinsiyeti', 'internet hangi amaç için kullandıkları', 'internete erişim sağladıkları araçlar', 'iletişim kurma yolları', 'en iyi iletişim kurdukları gruplar', 'hata karşısında başkalarına karşı tutumları' ve 'yalnız hissedilince yaptıkları etkinlikler' değişkenlerine göre farklılık göstermediği bulunmuştur.