Browsing by Author "Toğay, Yeşim"

Now showing 1 - 17 of 17

Determination of Yield and Some Components of the Registered Lentil Cultivars of Turkey in Mardin-Kızıltepe Conditions
(2008) Karadeniz, Erdal; Toğay, Yeşim
Araştırma, Mardin-Kızıltepe koşullarında kışlık olarak yetiştirilebilecek mercimek çeşitleri ile bunların önemli tarımsal ve bitkisel özelliklerini belirlemek amacıyla 2005-06 yetiştirme sezonunda Mardin ili Kızıltepe ilçesi Köprübaşı köyünde yürütülmüştür. Denemede tescil edilmiş Pul 11, Yeşil 21, Sultan I, Kayı 91, Sazak 91, Emre-20, Çiftçi, Meyveci 2001, Seyran 96, Malazgirt 89, Yerli Kırmızı, Kışlık Kırmızı 51, Kafkas, Fırat 87, Ali Dayı, Erzurum-89 ve Özbek olmak üzere 17 mercimek çeşitledi kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür.Çalışmada mercimekte çıkış süresi, çiçeklenme süresi, yetişme süresi, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide birincil dal sayısı, bitkide ikincil dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, birim alan tane verimi, hasat indeksi, biyolojik verim ve bin tane ağırlığı özellikleri incelenmiştir.En yüksek birim alan tane verimi 201.76 kg/da ile Fırat-87 çeşidinden elde edilirken, en düşük birim alan tane verimi 44.13 kg/da ile Sultan-1 çeşidinden elde edilmiştir.Anahtar kelimeler: Mercimek, Çeşit, Verim, Verim öğeleri
Determination of Yield and Some Yield Components of the Registered Chickpea (Cicer Arietinum L.) Cultivars in Van Conditions
(2014) Dinç, Ahmet; Toğay, Yeşim
Araştırma, Van koşullarında yazlık olarak yetiştirilebilecek nohut çeşitleri ile bunların önemli tarımsal ve bitkisel özelliklerini belirlemek amacıyla 2013 yetiştirme sezonunda Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi'ne ait deneme tarlalarında yürütülmüştür. Denemede Türkiye'de tescil edilmiş 14 nohut çeşidi (Yaşa-05, Hisar, Azkan, Işık-05, Seçkin, İnci, Diyar-95, Taek, Çağatay, Hasanbey, Aksu, Çakır, Zühal, Ilgaz) kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, birim alan tane verimi, hasat indeksi, biyolojik verim, yüz tane ağırlığı, tanedeki protein ve yağ oranları incelenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi değeri 98.63 kg/da ile Işık -05 çeşidinden elde edilmekle beraber Yaşa-05 ve Çakır çeşitleri ile arasındaki fark istatistiksel açıdan önemsiz bulunmuştur. En düşük değer ise 60.20 kg/ da ile İnci çeşidinden elde edilmiştir.
The Effect of Humic Acid and Potassium Applications on the Yield and Yield Components in Chickpea (cicer Arietinum L.)
(2019) Dönder, Emrah; Toğay, Yeşim
Bu çalışma, hümik asit ve farklı potasyum dozları uygulamalarının nohutta verim ve verim öğelerine etkisini belirlemek üzere 2017 yılında Mardin ilinde yürütülmüştür. Deneme tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur.Denemede nohuta üç farklı potasyum (0, 10 ve 20 kg/da) ve üç farklı hümik asit dozu (0, 30 ve 60 kg/da) uygulanarak verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır.Çalışmada bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı, baklada tane sayısı, biyolojik verim, birim alandaki tane verimi, hasat indeksi, yüz tane ağırlığı, tanede protein oranı ve tanede potasyum içeriği incelenmiştir. Deneme sonucunda hümik asit ve potasyum dozlarının verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi, 286.9 kg/da ile 20 kg potasyum /da + 60 kg hümik asit/da uygulamasından elde edilmiştir.
The Effects of Vermicompost and Microbiological Manures on the Yield and Yield Components in Chickpea (cicer Arietinum L.)
(2022) Dinç, Ahmet; Toğay, Yeşim
Bu araştırma, 2018 ve 2019 yıllarında Muğla Fethiye koşullarında farklı mikrobiyolojik gübre ve solucan gübre dozlarının nohut çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisi araştırılması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada İnci ve Hasanbey çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada kontrolle birlikte iki farklı mikrobiyolojik gübre (Rhizobium ciceri ve Bacillus megaterium), ve dört farklı solucan gübresi dozu (0, 250, 500 ve 750 kg/da) uygulanmıştır. Deneme bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Kullanılan iki nohut çeşidinde farklı mikrobiyolojik gübre ve solucan gübre dozlarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkide tane verimi, yüz tane ağırlığı, dekara verim, biyolojik verim, hasat indeksi, tanedeki protein ve fosfor oranları, nodül sayısı ve nodül ağırlığına etkileri incelenmiştir. Çalışmanın yapıldığı ilk yıl İnci çeşidi daha yüksek verim değerine sahip iken, ikinci yılda ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda Hasanbey çeşidi daha yüksek dekara verim değerine sahip olmuştur. En yüksek değerler 2018 yılında İnci çeşidine uygulanan 250 kg/da solucan gübresi ve Bacillus bakterisinden alınmıştır (156.6 kg/da). İkinci yılda ise en yüksek verim Hasanbey çeşidinden, 500 kg/da solucan gübresi ve Bacillus bakterisi uygulamasından alınmıştır (208.9 kg/da).
Effects of Zinc Applications on Nutrient Contents of Up Ground Parts in Lentil (Lens Culinarismedic.) Varieties
(2018) Gülser, Füsun; Toğay, Necat; Toğay, Yeşim
Legumes are an important source of protein, vitamins, minerals and complex carbohydrates in diets of a largenumber of people, especially in developing countries. Among legumes lentil is the second leading grain legumecrop after chickpea in Turkey. The lentil, a legume crop, fixes atmospheric nitrogen in the root-nodules in asymbiotic relationship with Rhizobium bacteria. It is an important crop because of its high protein content ofseed and straw for human and animal nutrition. The current productivity trends of lentil are decreased on decades.Poor fertilization area is considered as an important factor effecting this decreasing. The plant needs some macroandmicronutrients for its normal growth. Lentil seeds have a quite high protein content (18-30 %) variedaccording to environmental conditions, varieties and agronomic process.Zn is an essential nutrient in plants, animal and humans. In human’s Zn deficiency causes severe healthcomplications, including impairments of physical growth, immune system and learning capacity, DNA damageand cancer development (Levenson and Morris, 2011). It was reported that more than 30% of the world’spopulations is Zn deficient, with Zn deficiency being the 11th most important factor causing disease or death inthe world (WHO Micronutrient Deficiencies, 2011).Zinc contents of plants plays an important role in plant reproduction. Its deficiency inhibits floral development,male and female gametogenesis, fertilization and seed development. Pandey et al. (2006) reported that zincdeficiency reduces plant growth, pollen viability, flowering and grain production in plants.Studies show that 30% of the arable areas in the world and 50% of the agricultural soils in Turkey suffer fromzinc deficiency (Kenbeay and Sade, 1987). The Van region is among the areas most severely affected by zincdeficiency (Eyüboğlu et.al. 1998, Çamaş et al. 1998).This study was carried out to investigate the effects of zinc applications on nutrient contents of up ground partsof lentil varieties in the Van region in eastern Turkey.
Farklı Çinko ve Fosfor Dozlarının Mercimek (Lens Culinaris Medic.)'de Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(2008) Anlarsal, A. Emin; Toğay, Yeşim
Bu araştırma, 2000-01 ve 2001-02 yıllarında Van koşullarında farklı çinko ve fosfor dozlarının mercimek çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisi ve bitki tarafından alınımının araştırılması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Sazak-91 ve Kışlık Kırmızı-51 çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada dört farklı çinko dozu (0, 1.5, 3 ve 4.5 kg/da) ZnSO47H2O olarak ve dört farklı fosfor dozu (0, 2, 4 ve 6 kg P2O5/da) TSP olarak uygulanmıştır. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait deneme tarlalarında tesadüf bloklarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Kullanılan iki mercimek çeşidinde çinko ve fosfor dozlarının bitki boyu, bitkide bakla sayısı, birim alan tane verimi, hasat indeksi ve tanedeki protein oranına etkisi incelenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi 2000 ve 2001 yılları ile iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda Sazak-91 çeşidinden elde edilmiştir. Birinci yılda en yüksek verim 95.11 kg/da ile Sazak-91 çeşidinin 1.5 kg/da çinko ve 4 kg/da fosfor uygulamasından, ikinci yılda ise 198.70 kg/da ile Sazak-91 çeşidinin 4.5 kg/da çinko ve 4 kg/da fosfor uygulamasından elde edilmiştir.
Kışlık İki Bezelye Hattı (Pisum Sativum Ssp. Arvense L.)' Nda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi
(2006) Toğay, Yeşim; Yıldırım, Bünyamin; Erman, Murat; Toğa, Necat
Bu çalışma, Van koşullarında iki bezelye hattı için en uygun ekim sıklığının belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Deneme 2003- 2004 ve 2004-2005 yetiştirme sezonlarında iki yıl süre ile yürütülmüştür. Çalışma tesadüf bloklarında faktöriyel deneme deseni’ne göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemede 110121 ve 110121-1 nolu hatlar dört farklı (20, 40, 60 ve 80 tohum/ m2) ekim sıklığında ekilmişlerdir. Çalışmanın birinci yılında ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda hatlar açısından dal sayısı ve hasat indeksi hariç uygulamaların tüm karakterler üzerine etkisi istatistiki açıdan %1 düzeyinde önemli bulunurken, ikinci yılda bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide bakla sayısı ve birim alan tane verimi değerleri istatistiksel olarak %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Her iki yılda ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda en yüksek birim alan tane verimi sırasıyla (97.44, 94.49 ve 95.96 kg/da) olarak 110121 nolu hattan elde edilirken, en yüksek bitki boyu, ilk bakla yüksekliği ve birim alan tane verimi değerleri 80 tohum/m2 ekim sıklığından elde edilmiştir.
Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer Arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri
(2005) Doğan, Yusuf; Toğay, Necat; Çığ, Fatih; Erman, Murat; Toğay, Yeşim
Van ekolojik koşullarında 2003-2004 yıllarında Er-99 ve Aziziye-94 nohut çeşitlerinin kullanıldığı çalışmada, sulama (çiçeklenme ve bakla dolumu) ve dört farklı bitki sıklığı (30, 45, 60 ve 75 tohum/m2) uygulanmıştır. Denemeler Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada: bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, ana dal sayısı, bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı, birim alan tane verimi ve hasat indeksi gibi özellikler incelenmiştir. İki yıllık sonuçlara göre; baklada tane sayısı dışında çeşitlerin, sulamanın ve bitki sıklığının nohutta verim ve verim öğelerine etkisi önemli bulunmuştur. En yüksek birim alan tane verimi 2003 ve 2004 yıllarında sırasıyla 95.4 kg/da ve 92.5 kg/da ile sulama yapılan parsellerden alınırken, en düşük birim alan tane verimi 58.7 kg/da ve 52.6 kg/da ile sulama yapılmayan parsellerden alınmıştır. Van koşullarında en uygun bitki sıklığının Aziziye-94 çeşidinde m ye 60 tohum olduğu belirlenmiştir.
Nohutta (Cicer Arietinum L.) Farklı Sıra Aralıklarının Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi
(2001) Toğay, Necat; Toğay, Yeşim
Van ekolojik koşullarında 1997 ve 1998 yıllarında ILC-482 ve Yerli Nohut çeşitlerinin kullanıldığı araştırmada dört farklı sıra arası mesafesi (15, 20, 25 ve 30 cm) uygulanmıştır. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. İki nohut çeşidinde sıra aralıklarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği , bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı,ana ve yan dal sayısı, birim alan tane verimi ve hasat indeksine etkisi incelenmiştir. Bin dane ağırlığı ve baklada tane sayısı dışındaki tüm karakterlerde çeşitlerin etkisi istatistiki olarak önemli olmuştur. Sıra aralığı artıkça, bitkide bakla ve tane sayısı, ana dal ve yan dal sayısı ve birim alan tane verimi önemli derecede artmıştır. Ortalama tane verimi dikkate alındığında; 30 cm sıra aralığında en yüksek verim elde edilirken (87.62 kg/da), en düşük verim 15cm sıra aralığından (54.00 kg/da) elde edilmiştir. Bu sonuçlara göre, Van ekolojik koşullarında en uygun sıra arası mesafenin 30 cm olduğu belirlenmiştir.
Nohutta (Cicer Arietinum L.) İlk Gelişme Döneminde Toprak Altı ve Toprak Üstü Organlarının Gelişme Durumu
(2001) Toğay, Necat; Çiftçi, Vahdettin; Toğay, Yeşim
Bu çalışma, 14 nohut çeşidinin (Canıtez-87, Eser-87, Akçin-91, ILC-482, Aydm-92, Menemen-92, İzmir-92, Damla, Aziziye, Diyar-95, Gökçe, Er-99, Küsmen-99 ve Uzunlu-99) ilk gelişme devresindeki kök ve toprak üstü organlarının durumunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada her çeşitten 10'ar tohum 460 cm3 hacmindeki PVC kaplara Tesadüf Bloklarında Faktöriyel Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak ekilmiştir. Çıkıştan 15, 22 ve 29 gün sonra 5 uniform görünüşlü bitki sökülerek; kök uzunluğu, fide uzunluğu, yaprak sayısı, kök ve toprak Üstü fırın kuru ağırlıkları ve kök / toprak üstü ağırlığı oranı saptanmıştır. Gelişme ilerledikçe kök uzunluğu, fide uzunluğu, yaprak sayısı, kök ve toprak üstü firm kuru ağırlıkları tüm çeşitlerde belirgin bir şekilde artış göstermiştir.
The Effect of Different Sowing Densities and Sowing Methods on the Yield and Yield Components in Kirik Wheat (Triticum Aestivum L. Var. Delfii.)
(2014) Akıncı, Tuğba Doğru; Toğay, Yeşim
Bu çalışmada Van koşullarında, Kırik buğdayında üç farklı ekim sıklığının (450, 550 ve 650 tohum/m2 ) ve dört farklı ekim şeklinin (serpme, sıraya, 450 ve 900 çapraz ekim) verim ve verim öğelerine etkisi araştırılmıştır. Deneme 2012-13 yetiştirme sezonunda Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada birim alan tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, tanede protein oranı, bitki boyu, başak boyu, başakçık sayısı ve tane sayısı, kardeş sayısı, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı ve metrekarede başak sayısı incelenmiştir. Deneme sonucunda ekim sıklığı ve ekim şekillerinin verim ve bazı verim öğelerini önemli şekilde etkilediği belirlenmiştir. En yüksek tane verimi, 183.66 kg/da ile 550 tohum/m2 ekim sıklığından ve 450 çapraz ekim şekli uygulamasından elde edilmiştir.
The Effect of Different Zinc and Phosphorus Levels on the Yield and Yield Components in Lentil (Lens Culinaris Medic. )
(2002) Toğay, Yeşim; Anlarsal, A. Emin; Çiftçi, Vahdettin
Bu araştırma, 2000-01 ve 2001-02 yıllarında Van koşullarında farklı çinko ve fosfor dozlarının mercimek çeşitlerinde verim ve verim öğelerine etkisi ve bitki tarafından alınımının araştırılması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Sazak-91 ve Kışlık Kırmızı-51 çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada dört farklı çinko dozu (0, 1.5, 3 ve 4.5 kg/da) ZnS047H20 olarak ve dört farklı fosfor dozu (0, 2, 4 ve 6 kg/da) TSP olarak uygulanmıştır. Deneme Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait deneme tarlalarında bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlaman olarak yürütülmüştür. Kullanılan iki mercimek çeşidinde çinko ve fosfor dozlarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide birincil ve ikincil dal sayısı, bitkide balda ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkide tane verimi, bin tane ağırlığı, birim alan tane verimi, hasat indeksi, tanedeki protein ve fosfor oranlan ve tanedeki çinko içeriğine etkisi incelenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi 2000, 2001 yıllarında ve iki yıl birleştirilmiş ortalamalarda Sazak-91 çeşidinden elde edilmiştir. Birinci yılda en yüksek verim 95.11 kg/da ile Sazak-91 çeşidinin 1.5 kg/da çinko ve 4 kg/da fosfor uygulamasından, ikinci yıl da ise 198.70 kg/da ile Sazak-91 çeşidinin 4.5 kg/da çinko ve 4 kg/da fosfor uygulamasından elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Mercimek (Lens culinaris), fosfor ve çinko gübrelemesi, verim.
The Effect of Increasing Rates of Nitrogen Under the Conditions With Sulphur and Without Sulphur on Tir Wheat (Triticum Aestivum L. Var. Leucospermum (Körn.) Farw.) Yield and Yield Components
(2013) Beşli, Mustafa; Toğay, Yeşim
Bu çalışmada kükürtlü (10 kg/da) ve kükürtsüz (0 kg/da) koşullar altında artan oranlarda uygulanan azotun (0, 3, 6 ve 9 kg/da ekimle birlikte, kontrol hariç her birine 7 kg/da üst gübre ve toplamda 0, 10, 13 ve 16 kg/da N) Tir buğdayında verim ve verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Deneme, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında, Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak, 2010-11 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada azot ve kükürt dozlarının, bitki boyu, başak boyu, başakçık sayısı, başakta tane sayısı, kardeş sayısı, metrekarede başak sayısı, biyolojik verim, birim alandaki tane verimi, hasat indeksi, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı ve tanede protein oranı üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, kükürt ve azot dozlarının verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek birim alan tane verimi 184.43 kg/da ile kükürtlü koşullarda 13 kg/da azot uygulamasından elde edilirken, en düşük birim alan tane verimi 113.16 kg/da ile kontrol parsellinden elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Buğday, Azot, Kükürt, Verim, Verim öğeleri
The Effect of Zinc and Phosphorus Applications on the Yield and Yield Components in Wheat (Triticum Aestivum L.)
(2013) İpek, Mehmet; Toğay, Yeşim
Bu çalışma, farklı çinko ve fosfor dozları uygulamalarının buğdayda verim ve verim öğelerine etkisini belirlemek üzere 2009?2010 yetiştirme sezonunda Kastamonu ili Taşköprü ilçesi Uzunkavak köyü koşullarında yürütülmüştür. Deneme Tesadüf Bloklarında Faktöriyel Deneme Deseni?ne göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede kullanılan Cumhuriyet-75 buğday çeşidine üç farklı fosfor (0, 6 ve 12 kg/da) ve üç farklı çinko dozu (0, 200 ml ve 400 ml/da) uygulanarak verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada birim alan tane verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, tanede protein oranı, tanedeki fosfor içeriği, tanede çinko içeriği, bitki boyu, başak boyu, başakçık sayısı ve tane sayısı, 1000 tane ağırlığı ve metrekarede başak sayısı incelenmiştir. Deneme sonucunda çinko ve fosfor dozlarının verim ve verim öğelerinde önemli artışlar sağladığı belirlenmiştir. En yüksek tane verimi, 465.6 kg/da ile 6 kg/da fosfor + 400 ml/da çinko uygulamasından elde edilmiştir.
The Effects of Yield and Some Yield Components of Traditional Fertilization and Different Organic Manures Sources on Tir Wheat (Triticum Aestivum L. Var. Leucospermum (Körn.) Farw.)
(2010) Özalp, Melek; Toğay, Yeşim
Araştırma, Van ekolojik koşullarında geleneksel gübreleme ile farklı organik gübrelerin, Tir buğdayında verim ve verim ile ilgili karakterlere etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Deneme, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında, Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekrarlamalı olarak 2009-10 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada çıkış süresi, bitki boyu, başak boyu, kardeş sayısı, başakçık sayısı, başakta tane sayısı, biyolojik verim, birim alandaki tane verimi, hasat indeksi, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, metrekarede başak sayısı, protein oranı ve fosfor içeriği incelenmiştir.Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek birim alan tane verimi; 205.3 kg/da ile güvercin gübresi uygulamasından elde edilirken, en düşük birim alan tane verimi; 131.3 kg/da ile koyun gübresi uygulamasından elde edilmiştir.
Van Koşullarında Ekim Zamanlarının Mercimek (Lens Culinaris Medic.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Ögelerine Etkisi
(2000) Engin, Müjgan; Toğay, Yeşim
Araştırmada, üç mercimek çeşidi (Malazgirt-89, Kışlık Kırmızı-51 ve Yerli Kırmızı) dört farklı ekim zamanında (9, 19, 29 ekim ve 9 kasım) ekilerek Van ekolojik koşullarında mercimek için uygun ekim zamanının tespiti amaçlanmıştır. Deneme 1996-97 ve 1997-98'de Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Üç mercimek çeşidinde ekim zamanının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği , bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, bin tane ağırlığı, birim alan tane verimi, hasat indeksi ve protein oranına etkisi incelenmiştir. İki yılın ortalama en yüksek birim alan tane verimi, 84.28 kg/da ile ikinci ekim zamanında ekilen Kışlık Kırmızı-51 çeşidinden elde edilmiştir. Tüm çeşitler için en uygun ekim zamanı; ikinci ekim zamanı (19 ekim ) olmuştur. Bunu üçüncü ekim zamanı (29 ekim ) izlemiştir. Birinci (9 ekim ) ve dördüncü (9 kasım ) ekim zamanlarının birim alan tane verimleri düşük olmuştur.
Van Koşullarında Farklı Çinko Dozlarının Mercimek (Lens Culinaris Medik) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(2001) Toğay, Necat; Gülser, Füsun; Toğay, Yeşim
Bu çalışma Van'da üç mercimek çeşidinde (Sazak-91, Yerli Kırmızı ve Kışlık Kırmızı-51) farklı dozlardaki (0, 1, 1.5 ve 2 kg/da) çinkonun verim ve verim öğelerine etkisini araştırmak amacı ile kurulmuştur. Deneme 1998-99 ve 1999-00 kış sezonunda tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Üç mercimek çeşidinde farklı çinko dozlarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide ana ve yan dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bin tane ağırlığı ve birim alan tane verimine etkisi incelenmiştir. İki yılın ortalama en yüksek birim alana tane verimi 71.36 kg/da ile Sazak-91 çeşidinden 2 kg/da çinko dozu uygulamasından elde edilmiştir. Çinko dozları arttıkça, birim alan tane verimde artışlar gözlenmiştir. Tüm çeşitler için en uygun çinko dozu 2 kg/da olmuştur