Browsing by Author "Togay, Necat"

Now showing 1 - 9 of 9

Effect of Phosphorus Application and Rhizobium Inoculation on the Yield, Nodulation and Nutrient Uptake in Field Pea (Pisum Sativum Sp Arvense L.)
(Medwell online, 2009) Erman, Murat; Yildirim, Bunyamin; Togay, Necat; Cig, Fatih
A field experiment was conducted during 2005-06 and 2006-07 growing seasons in Van, Turkey, to determine the effects of Rhizobium inoculation and different levels of phosphorus on the yield and nutrient uptake of field pea (Pisum sativum sp. arvense L.). Phosphorus application had significant effect on the plant height, number of branches, root and shoot dry weight, number of nodule, seed and biomass yields, number of pod, crude protein rate and phosphorus content of seed in both years. There was linear increase in the root dry weight, nodule number, crude protein rate and phosphorus content of seed up to 90 kg P(2)O(5) ha(-1) application. The highest seed yield was obtained under treatment 60 kg P(2)O(5) ha(-1)+ inoculation with 2855.0 and 2828.3 kg ha(-1) in 2005-06 and 2006-07, respectively. Plant height, number of branches, shoot dry weight, number of pod, seed and biomass yields increased up to 60 kg P(2)O(5) ha(-1) and then decreased at 90 kg P(2)O(5) ha(-1). Inoculation treatment had also significant effect on the plant height, number of branches, root and shoot dry weight, number of nodules, seed and biomass yields, number of pod, crude protein rate and phosphorus content of seed in both years. The highest values regarding these parameters were obtained from inoculated plants, whereas the lowest values were obtained from the uninoculated plants.
The Effect of Sulphur Applications on Nutrient Composition, Yield and Some Yield Components of Barley (Hordeum Vulgare L.)
(Academic Journals, 2008) Togay, Yesim; Togay, Necat; Cig, Fatih; Erman, Murat; Celen, A. Esen
This study was carried out to investigate the effect of different sulphur applications on nutrient composition, yield and some yield components of barley during 2004-05 and 2005-06 winter seasons in Eastern Anatolia, Turkey. The trial was conducted in a randomized complete block design with three replications. The results indicated that grain yield, plant height, spike lenght, number of seed per spike, biological yield, harvest index, 1000-seed weight, protein ratio, P, Cu, Mn, Ca, Mg, Fe and Zn content in grain and shoot were significantly affected by the sulphur applications. The highest grain yield was obtained from 160 kg sulphur ha(-1) application as 3424 and 3411 kg ha(-1) in 2004-05 and 2005-06, respectively.
Effects of Municipal Sewage Sludge Doses on the Yield, Some Yield Components and Heavy Metal Concentration of Dry Bean (Phaseolus Vulgaris L.)
(Academic Journals, 2008) Togay, Necat; Togay, Yesim; Dogan, Yusuf
Significant grain yield increase to applied municipal sewage sludge was obtained. This study was carried out in order to investigate the effects of the different doses municipal sewage sludge application on the heavy metal concentrations, yield and quality of dry bean in the 2006 and 2007 years. The trial was conducted in randomized complete block design with three replications. Four municipal sewage sludge doses (0, 20 000, 40 000 and 60 000 kg ha(-1)) were applied. Significantly higher pod and seed number per plant in municipal sewage sludge treatments had increasing effects on grain yield. Whereas grain yield, which was the highest component was obtained from 60 000 kg ha(-1) municipal sewage sludge with 1766.3 kg ha(-1) in the first year and with 1881.6 kg ha(-1) in the second year. The lowest grain yield were obtained from 0 kg ha(-1) municipal sewage sludge in both years. 60 000 kg ha(-1) municipal sewage sludge application was optimal with respect to increasing yield and yield characteristics. Concentrations of heavy metals in grain and shoot were similar to those in the fertilizer treatments. Cu, Zn, Cr, Pb and Ni in grain and shoot were well below their toxic thresholds.
Nutritional Evaluation of Grain and Straw Fractions of Pea Genotypes Grown Under Arid Conditions
(Garuda Scientific Publications, 2008) Bingol, N. Tugba; Bolat, Duran; Levendoglu, Taner; Togay, Yesim; Togay, Necat
The aim of this study was to select the best winter resistant pea genotype as ruminant feed suitable for and conditions, based on nutritive value and yields. Twelve genotypes viz. A(1103220), B(110121-1), C(110121), D(101917), E(1084222), F(l 101545), G(B 8), H(B 6), K(l 131556), M(l 131522), N(121918), and P(l 0431) were randomly assigned in three replicates to subplots within each main plot. B genotype had the greatest grain dry matter (DM), crude protein (CP) and digestible dry matter (DDM) yields. C genotype had the highest straw DM and DDM yields, whereas, F genotype had the lowest DM, CP and DDM yields (P < 0.05). Based on total CP and DDM yields B and C genotypes appeared to be the most suitable for the and region.
Performance of Lentil [Lens Culinaris (Medic.)] as Influenced by Sulphur and Phosphorus Fertilization
(Agricultural Research Communication Centre, 2014) Togay, Necat; Parsak, Dursun
A field experiment in a factorial randomized block design with three replications were conducted to study the effect of three levels of phosphorus (0, 40 and 80 kg ha(-1)) and four levels of sulphur (0, 30, 60 and 90 kg ha(-1)) on yield and yield components of Sazak-91 cultivar of lentil in a calcareous alkaline soils in Yuzuncu Yil University campus during 2003 to 2005. The study showed that the lentil seed yield is 1750 kg ha(-1) under the treatment of 40 kg ha(-1) phosphorus and 90 kg ha(-1) as compared to other treatments under study. Information gained from this study will be utilized to develop more efficient sulphur and phosphorus fertilization levels in winter lentil.
Relationships Between Yield and Some Yield Components in Pea (Pisum Sativum Ssp Arvense L.) Genotypes by Using Correlation and Path Analysis
(Academic Journals, 2008) Togay, Necat; Togay, Yesim; Yildirim, Bunyamin; Dogan, Yusuf
This research was carried out Yuzuncu Yil University, Agricultural Faculty experimental field in 2002-03 and 2003-04. The experiment was conducted to determine the relationship among yield and some yield components using correlation and path coefficient analysis. In the experiment 12 pea genotypes were used. The experiment was designed randomized complete blocks design with four replications. At the end of the study, positive and significant relationship were found among seed yield and pods per plant and biological yield in both years. The strongest and direct positive effects were the biological yield (p = 0.6500), numbers of pods per plant (p = 0.3137) and the seed yield. These were followed by first pod height (p = 0.2398) and number of seeds per pod (p = 0.2227).
Research on the Effect of Phosphorus and Molybdenum Applications on the Yield and Yield Parameters in Lentil (Lens Culinaris Medic.)
(Academic Journals, 2008) Togay, Yesim; Togay, Necat; Dogan, Yusuf
Lentil is one of the oldest domesticated crops grown and used mostly in human diets in Turkey. The trial was laid out in a factorial randomized complete block design with three replications. Sazak-91 lentil variety was applied at three different phosphorus levels ( 0, 30 and 60 kg ha(-1)) and four different molybdenum levels ( 0, 2, 4 and 6 g/kg seed) in 2005-2006 and 2006-2007. In the study, the effect of phosphorus and molybdenum levels on the plant height, number of branches, number of pods per plant, number of seeds per plant, 1000 seed weight, grain yield, harvest index, biological yield, number of nodules per plant, root dry weight, shoot dry weight protein ratio and phosphorus content in seed were investigated. Whereas the highest grain yield were obtained from 60 kg ha(-1) P with 1086 kg ha(-1) and from 6 g/kg seed molybdenum with 1231 kg ha(-1) in the first year, the values were 80 kg ha(-1) P with 1049 kg ha(-1) and from 6 g/kg seed molybdenum with 1089 kg ha(-1) in the second year.
The Effect of Sulphur and Phosphorus Levels on the Yield and Yield Components in Lentil (Lens Culinaris Medic.)
(2006) Parsak, Dursun; Togay, Necat
Bu çalışma, Van koşullarında ekolojik mercimekte en uygun kükürt vefosfor dozlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Denemede Sazak-91 çeşidineüç farklı fosfor (0, 4 ve 8 kg/da) ve dört farklı kükürt dozu (0, 3, 6 ve 9 kg/da)uygulanarak verim ve bazı verim öğeleri üzerine etkisi araştırılmıştır. DenemeYüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait deneme tarlalarında tesadüfbloklarında faktöriyel deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür.Çalışmada kükürt ve fosfor dozlarının bitki boyu, ilk bakla yüksekliği,bitkide dal sayısı, bitkide bakla ve tane sayısı, baklada tane sayısı, birim alan taneverimi, hasat indeksi, tanedeki protein oranı, tanede fosfor içeriği ve bin taneağırlığına etkisi incelenmiştir.En yüksek birim alan tane verimi 175.0 kg/da ile 4 kg/da fosfor ve 9 kg/dakükürt uygulamasından elde edilirken, en düşük değer ise 107.7 kg/da ile kontrol parsellerinden elde edilmiştir.Anahtar kelimeler: Fosfor, Kükürt, Mercimek, Verim
Van Ekolojik Koşullarında Değişik Sıra Aralıklarının ve Serpme Ekimin Bazı Mercimek (Lens Culinaris Medik.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkisi
(1997) Togay, Necat; Müjan, Engin
Van ekolojik koşullarında yapılan bu çalışmada kışlık üç mercimek çeşidi (Kırmızı-51, Fırat-87 ve Yerli Kırmızı), dört farklı sıra aralığında ve serpme ekimle ekilerek uygun sıra aralığının saptanması amaçlanmıştır. Deneme 1995-1996 yıllarında Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında tesadüf bloklarında faktöriyel deneme desenine göre dört tekrarlamak olarak yürütülmüştür. Çalışmada üç mercimek çeşidinde sıra aralıklarının ve serpme ekimin çıkış süresi, çiçeklenme süresi, yetişme süresi, bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide birincil dal sayısı ve ikincil dal sayısı, bitkide bakla sayısı ve tane sayısı, baklada tane sayısı, bitkide tane verimi, tohumların bin tane ağırlığı, metrekaredeki bitki sayısı, tohum verimi, protein oranı ve hasat indeksine etkisi incelenmiştir. En yüksek dekara tohum verimleri tüm çeşitlerde 15 cm sıra aralığında saptanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlar 1995-1996 yıllan itibariyle aşağıda özetlenmiştir. 1. Bu çalışmada çeşitlerin çıkış süresi 18-22 gün arasında değişmiştir. İlk çıkan Fırat-87 çeşidini, Kırmızı-51 ve Yerli Kırmızı çeşitleri izlemiştir. Çeşitler sıra aralıklarından fazla etkilenmemekle birlikte sıra aralıkları düştükçe çıkış süresi de düşmüştür. 2. Çeşitlerin çiçeklenme süreleri 220 ile 224 gün arasında değişirken, sıra aralıklarının çiçeklenme süresi üzerine etkisi istatistiki olarak önemli olmamıştır. 3. Artan sıra aralıkları, yetişme süresini önemli derecede artmıştır. Yetişme sürelerinin 234-244 gün arasında değiştiği saptanmıştır. 4. Mercimek çeşitlerinde en uzun bitki boyu 15 ve 20 cm. sıra aralığı mesafesinde bulunmuştur. Bitki boylan 20.15- 24.20 cm. arasında değişmiştir. Sıra aralıkları düştükçe buna bağlı olarak bitki boylan da artmıştır. 5. Bitkilerde ilk bakla yüksekliği 8.7 ile 11.38 cm. arasında değişiklik gösterirken, artan sıra aralıkları ile ilk bakla yükseklikleri düşmüştür. En düşük değer serpme ekimde elde edilmiştir. 6. Serpme ekim ve sıra aralıklarının birincil dal sayısına etkisi %5 düzeyinde önemli bulunmuştur. Bitkilerde birincil dal sayısı 2.05- 2.80 adet olarak tesbit edilmiştir. Birincil dal sayısı sıra aralıkları arttıkça buna paralel olarak artmıştır. 7. İkincil dal sayısına, sıra aralıklarının ve serpme ekimin etkisi % 1 düzeyinde Önemli bulunmuştur. İkincil dal sayısı yönünden en düşük değer serpme ekimde saptanmıştır. Kullanılan çeşitlerde ikincil dal sayısı 0.65-1.7 adet arasında değişiklikII göstermiştir. Birincil dal sayısı gibi ikincil dal sayılan da artan sıra aralıkları ile artmıştır. 8. Değişik sıra aralıkları ve serpme ekim tüm çeşitlerde bitkide bakla sayısını etkilemiştir. Çalışmada kullandığımız mercimek çeşitlerine ilişkin bitkide bakla sayısı 10.5 ile 17.1 adet arasında değişmiştir. Sıra aralıkları artıkça bitkide bakla sayısı da azda olsa artmıştır. 9. Mercimek çeşitlerinde baklada tane sayısının 1.22 ile 1.54 adet arasında değiştiği bulunmuştur. Sıra aralıklarının ve serpme ekimin baklada tane sayısı üzerine etkisi istatistiki olarak önemli olmamıştır. 10. Kışlık bir deneme olan bu çalışmada bitkide tane sayısı 14.83-24.77 adet arasında değişmiştir. Sıra aralığı arttıkça buna bağlı olarak bitkide tane sayısı da azalmıştır. 11. Sıra aralıktan arttıkça bitkide tane verimi tüm çeşitlerde azalmıştır. Bitkide tane verimi değerleri 0.49 ile 0.92 gr. arasında değişiklik göstermiştir. 12. Bin tane ağırlığı ortalamaları 30.99 ile 36.01 gr. arasında değişmiştir. Çeşitler arasında bin tane ağırlığı yönünden fark bulunurken, sıra aralıklarının bin tane ağırlığı üzerine etkisi istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Bununla birlikte sıra aralıkları azaldıkça çok az da olsa bin tane ağırlığı azalmıştır. 13. Metrekaredeki bitki sayısı en düşük serpme ekimde saptanmıştır. Sıra aralığı mesafeleri düştükçe, metrekaredeki bitki sayısı buna parelel olarak artmıştır. Bu çalışmada metrekaredeki bitki sayısı ortalamaları 81.0-346.5 adet arasında değişmiştir. 14. Tanenin protein oranı, kullanılan çeşitler arasında farklı bulunmuştur. En yüksek protein oranı Yerli Kırmızı çeşidinden elde edilirken bu çeşidi Kırmızı-51 ve Fırat-87 çeşitleri izlemiştir. Ham protein oranı %21.85 ile %23.46 arasında değişmiştir. Serpme ekim ve değişik sıra aralıklarının protein oranı üzerine etkisi istatistiki olarak önemsiz çıkmıştır. 15. Kullanılan çeşitlerde tohum verimleri 32.07 kg. ile 79.97 kg/ da arasında değişmiştir. Serpme ekim ve sıra aralıklarının tohum verimine etkisi %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Sıra aralıkları düştükçe tohum verimi yükselmiştir. En düşük tohum verimi serpme ekim ile ekilen çeşitlerden alınmıştır. 16. Çalışmada kullanılan çeşitlere ait hasat indeksi ortalamaları %32.93- 45.0 arasında değişmiştir. Sıra aralıkları artışlarında hasat indeksi %'si düşmüştür. En düşük hasat indeksi serpme ekimde saptanmıştır.