Sonik ve Ultrasonik İrrigasyon Aktivasyon Derinliğinin Apikal Debris Ekstrüzyonuna Etkisi: İn Vitro Çalışma

Abstract

Bu tez çalışmasının amacı, pasif ultrasonik (PUI) ve sonik (EDDY) aktivasyon sistemlerinin farklı derinliklerde kullanımının apikal debris ekstrüzyonu üzerindeki etkisini karşılaştırmaktır. Tüm örnekler, kullanılacak aktivasyon yöntemine göre rastgele üç gruba ayrılmış ve her grup, uygulanacak aktivasyon derinliğine göre iki alt gruba ayrılmıştır (n=15): Grup 1a: EDDY-1 mm, Grup 1b: EDDY-2 mm, Grup 2a: PUI-1 mm, Grup 2b: PUI-2 mm, Grup 3a: Geleneksel-1 mm, Grup 3b: Geleneksel-2 mm. Tüm örneklerde irrigasyon solüsyonu olarak distile su kullanılmıştır. Ekstrüze olan debris ve irrigasyon solüsyonu Eppendorf tüplerinde toplanarak, tüpler 70°C'de 5 gün inkübe edilmiştir. Net debris ağırlıkları deney öncesi ve sonrası hassas terazide tartılarak belirlenmiştir. Normal dağılıma uygunluk Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiş, apikal debris ekstrüzyonu değerlerinin aktivasyon yöntemi ve derinliğe göre karşılaştırılmasında ise iki yönlü ANOVA testi uygulanarak çoklu karşılaştırmalar Bonferroni testi ile analiz edilmiştir. Önem düzeyi p<0,050 olarak alınmıştır. Sonuçlara göre EDDY, PUI'ye kıyasla anlamlı derecede daha fazla apikal debris ekstrüzyonuna neden olmuştur (p<0,001). Ayrıca, apeksten 1 mm uzaklıktan yapılan aktivasyonun, 2 mm uzaklıktan yapılan aktivasyona kıyasla daha fazla debris taşırdığı belirlenmiştir (p<0,001). Ancak, her bir aktivasyon yöntemi içinde derinlikler arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p=0,768). PUI her iki penetrasyon derinliği için de EDDY'den daha az debris taşırmıştır.

The aim of this study was to compare the effect of passive ultrasonic (PUI) and sonic (EDDY) activation systems at different depths on apical debris extrusion. All samples were randomly assigned to three groups based on the activation method to be used, and each group was further divided into two subgroups according to the activation depth (n=15): Group 1a: EDDY-1 mm, Group 1b: EDDY-2 mm, Group 2a: PUI-1 mm, Group 2b: PUI- 2 mm, Group 3a: Conventional -1 mm, Group 3b: Conventional-2 mm. Distilled water was used as the irrigation solution in all samples. Extruded debris and irrigation solution were collected in Eppendorf tubes, which were then incubated at 70°C for 5 days. The net debris weight was determined by weighing the tubes before and after the experiment using a precision balance. Normality was assessed using the Shapiro-Wilk test, and apical debris extrusion values were compared according to activation method and depth using two-way ANOVA, with multiple comparisons analyzed using Bonferroni post-hoc testing. A significance level of p<0.050 was set. The results indicated that EDDY caused significantly greater apical debris extrusion compared to PUI (p<0.001). Additionally, activation performed 1 mm from the apex resulted in significantly greater debris extrusion than activation performed 2 mm from the apex (p<0.001). However, no significant difference was found between depths within each activation method (p=0.768). PUI extruded less debris than EDDY for both penetration depths.