Afghans' Migration Routes and Urban Insertion Strategies: the Example of Van, Istanbul, and Paris

Abstract

Afganistan 50 yılı aşkın süredir hem sınırları içinde hem de ulus-ötesi hareketliliklere kaynaklık eden bir ülkedir. Binlerce kilometrelik mesafeleri aşarak çeşitli ülkelere ulaşmaya çalışan ve hareketlilikleri artık bir kültür haline gelen Afganların yolculukları uluslararası göç rejimi sebebiyle büyük ölçüde düzensiz yapıdadır. Bu çalışma, Türkiye'de ve Fransa'da önemli bir yer tutan Afgan düzensiz göçünün çok katmanlı ve dinamik yapısını anlamayı amaçlamaktadır. Afganistan'dan başlayarak Türkiye ve Fransa'ya uzanan göç rotaları boyunca göçmenlerin deneyimlerine, karşılaştıkları yapısal engellere ve kentlerde geliştirdikleri stratejilere odaklanmaktadır. Göç rotalarını ve kente tutunma stratejilerini Van, İstanbul ve Paris kentlerinde ele alan çalışma, çeşitli aktörlerle (Afgan göçmenler başta olmak üzere göçmen kaçakçıları, akademisyenler, göç uzmanları, güvenlik birimi çalışanları, STK temsilcileri, gazeteciler ve yerel halk) yapılan yüzden fazla görüşme, kentsel mekanlardaki gözlemler ve düzensiz göç literatürünün kapsamlı incelenmesi neticesinde ortaya çıkan verilerin analizine dayanmaktadır. Araştırma, göçün yalnızca mekânsal bir hareketlilikten ibaret olmadığını, aynı zamanda toplumsal ilişkiler, devlet politikaları ve küresel göç rejimi çerçevesinde şekillenen karmaşık bir süreç olduğunu ortaya koymaktadır. Bu doğrultuda, Afganların düzensiz yolculukları ve rotaları belirsiz süreli, döngüsel ve parçalı bir görünüme sahiptir. Kente tutunma stratejilerinde ve hareketliliğin ileriye yönelik devamlılığında ise kentlerin altyapıları, sosyo-ekonomik imkanları, göçmen karşılama kapasiteleri, devletlerin göç politikaları, yerel halkın tutumları ve Afgan topluluklarının dayanışma ağları etkili olmaktadır. Düzensiz göçmenlerin hem kentsel mekanlarda hem de hareketlik boyunca karşılaştığı hususları merkeze alan bu çalışma, göç politikalarının sadece nihai yerleşim üzerine değil, göç rotaları ve ara mekanlarda yaşanan dinamikleri de içerecek şekilde genişletilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Tez, göç süreçlerini daha güvenli ve düzenli hale getirecek uygulamaların geliştirilmesi amacıyla devletlere, uluslararası kuruluşlara ve STK'lara politika geliştirme ve çözüm üretme konusunda farklı veçhelerden bir kaynak sunmaktadır.Afghanistan has been a source of internal and transnational mobility for over 50 years. The journeys of Afghans, who attempt to reach various countries by crossing thousands of kilometers and whose mobility has become a culture, are largely irregular due to the international migration regime. This study aims to understand the complex and dynamic structure of irregular Afghan migration, which occupies a significant place in Turkey and France. It focuses on the experiences of migrants along the migration routes from Afghanistan to Turkey and France, the structural obstacles they face and the strategies they develop in the cities. The study analyzes migration routes and urban insertion strategies in the cities of Van, Istanbul and Paris, and is based on data analysis from over a hundred interviews with various actors (mainly Afghan migrants, smugglers, academics, migration experts, employees of security units, NGO representatives, journalists and local populations), observations in urban spaces and an in-depth review of literature on irregular migration. The research reveals that migration is not just spatial mobility, but also a complex process shaped by social relations, state policies and the global migration regime. As a result, the irregular journeys and itineraries of Afghans are indeterminate in duration, cyclical and fragmented. Infrastructure, socio-economic opportunities, the reception capacities of cities, the migration policies of states, the attitudes of local populations and the solidarity networks of Afghan communities influence urban insertion strategies and the future continuity of mobility. This study, which focuses on the problems faced by irregular migrants both in urban spaces and along the mobility continuum, highlights that migration policies should be broadened to include not only final settlement, but also the dynamics experienced on migration routes and intermediate spaces. The thesis provides a resource for states, international organizations and NGOs to develop policies and solutions from different perspectives in order to develop practices that will make migration processes safer and more regular.