Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OSAS)'nda Hangi Hastalar BPAP(Bilevel Pozitif Hava Yolu Basıncı) Tedavisi için Adaydır?

Abstract

Amaç: CPAP, OSAS'ın tedavisi için standart tedavi olarak önerilmektedir. CPAP tedavisinde başarısız olanlar öncelikli BPAP olmak üzere alternatif non invaziv pozitif basınçlı ventilasyon yöntemlerinden faydalanabilirler. Bu çalışmada amacımız OSAS'ta CPAP başarısızlığı ve BPAP tedavisi gereksinimini öngörebilecek hasta özellikleri ve polisomnografi parametrelerini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, 01.01.2013-01.07.2024 tarihleri arasında Van YYÜ Dursun Odabaş Tıp Merkezi Polisomnografi Ünitesi'nde OSAS saptanan CPAP titrasyonuna alınan CPAP titrasyonunda başarı sağlanan hastalar ile CPAP titrasyonunda başarısız olup BPAP titrasyonuna yanıt veren hastalara ait veriler retrospektif olarak hasta dosyalarından elde edilmiş ve bu veriler SPSS 25.0 programında istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; eşlik eden ek hastalıklardan; Kalp Yetmezliği, KOAH, Ateroskleroz, Hiperlipidemi, Hipertansiyon, Diyabetes Mellitus, Parkinson ve Cushing Sendromu BPAP grubunda daha fazlaydı. BPAP grubu olguların VKİ (vücut kitle indeksi) değeri (35,88±7,08) CPAP grubu olgulara kıyasla (30,47±6,27) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksekti (p<0,001). Gruplar ilk gece polisomnografi verileri açısından karşılaştırıldığında BPAP grubunda CPAP grubuna göre Total AHİ değeri (sırasıyla 55,41±28,76 ve 31,39±21,35 p<0,001) ve Non-REM AHİ değeri (sırasıyla 56,28±29,54 ve 32,33±22,21 p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek saptandı. Ek olarak BPAP grubunda CPAP grubuna kıyasla oksijen desatürasyon indeksi değeri (sırasıyla 52,27±30,03 ve 29,81±23,96 p<0,001) ve SPO2 90 'ın altında geçen uyku süresi yüzdesi değeri (sırasıyla 64,92±34,49 ve 39,49±34,09 p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek saptandı. Ayrıca BPAP grubunda CPAP grubuna göre gece boyu ortalama SPO2 değeri (sırasıyla 84,11±8,67 ve 89,43±3,40 p<0,001) ve gece boyu en düşük SPO2 değeri (sırasıyla 67,62±12,49 ve 77,53±8,95 p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük saptandı. OSAS hastalarında BPAP tedavisi gereksinimini öngörmede etkili olabilecek bağımsız değişkenlerin tespiti için yapılan lojistik regresyon analizinde, VKİ (OR:1,114 , %95 GA:1,024–1,213 , p=0,012) ve SPO2 90 'ın altında geçen uyku süresi yüzdesi (OR:1,021 , %95 GA:1,008 – 1,035 , p=0,002) istatistiksel olarak anlamlı bağımsız değişkenler olarak tespit edildi. Sonuç: Çalışmamızda BPAP grubunda CPAP grubuna kıyasla eşlik eden ek hastalıkların daha fazla olduğu, VKİ, Total AHİ, Non-REM AHİ, oksijen desatürasyon indeksi ve SPO2 90 'ın altında geçen uyku süresi yüzdesi değerlerinin daha yüksek olduğu, gece boyu ortalama SPO2 ve gece boyu en düşük SPO2 değerlerinin ise daha düşük olduğu bulundu. VKİ ve SPO2 90 'ın altında geçen uyku süresi yüzdesi BPAP tedavisi gereksinimini öngörmede bağımsız değişkenler olarak tespit edildi. VKİ ve SPO2 90 'ın altında geçen uyku süresi yüzdesi başta olmak üzere söz konusu parametrelerin CPAP başarısızlığı ve BPAP tedavisi gereksinimini öngörebilecek faktörler olabileceği düşünülmekle birlikte önümüzdeki zamanlarda geniş örneklem sayısına sahip, prospektif, çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır.Aim: CPAP is recommended as the standard treatment for OSAS. Those who fail CPAP therapy may benefit from alternative non-invasive positive pressure ventilation methods, primarily BPAP. The aim of this study is to identify patient characteristics and polysomnographic parameters that may predict CPAP failure and the need for BPAP therapy in OSAS. Materials and Methods: In our study, data were collected from patients diagnosed with OSAS at the Van YYÜ Dursun Odabaş Medical Centre Polysomnography Unit between 01.01.2013 and 01.07.2024 , data were retrospectively obtained from patient files for patients who achieved success in CPAP titration and those who failed CPAP titration but responded to BPAP titration. These data were statistically analysed using SPSS 25.0 software. Results: According to the results obtained from the study, comorbidities such as heart failure, COPD, atherosclerosis, hyperlipidemia, hypertension, diabetes mellitus, Parkinson's disease, and Cushing's syndrome were more prevalent in the BPAP group. The BMI (body mass index) value of the patients in the BPAP group (35,88 ± 7,08) was statistically significantly higher compared to the value in the CPAP group (30,47 ± 6,27) (p<0,001). When the groups were compared in terms of the first night's polysomnography data, the BPAP group had statistically significantly higher Total AHI value (55,41 ± 28,76 vs. 31,39 ± 21,35, respectively; p<0,001) and Non-REM AHI value (56,28 ± 29,54 vs. 32,33 ± 22,21, respectively; p<0,001) compared to the CPAP group. Additionally, the BPAP group had statistically significantly higher oxygen desaturation index value (52,27 ± 30,03 vs. 29,81 ± 23,96, respectively; p<0,001) and percentage of sleep time spent below SPO2 90 value (64,92 ± 34,49 vs. 39,49 ± 34,09, respectively; p<0,001) compared to the CPAP group. Furthermore, the BPAP group had statistically significantly lower average SPO2 throughout the night value (84,11 ± 8,67 vs. 89,43 ± 3,40, respectively; p<0,001) and lowest SPO2 throughout the night value (67,62 ± 12,49 vs. 77,53 ± 8,95, respectively; p<0,001) compared to the CPAP group. In the logistic regression analysis conducted to identify independent variables that could predict the need for BPAP treatment in OSAS patients, BMI (OR: 1,114; 95% CI: 1,024–1,213; p=0,012) and the percentage of sleep time spent below SPO2 90 (OR: 1,021; 95% CI: 1,008–1,035; p=0,002) were identified as statistically significant independent variables. Conclusion: In our study, compared to the CPAP group, the BPAP group had more comorbidities, and the values of BMI, Total AHI, Non-REM AHI, oxygen desaturation index, and percentage of sleep time spent below SPO2 90 were higher, while the values of average SPO2 throughout the night and lowest SPO2 throughout the night were lower. BMI and the percentage of sleep time spent below SPO2 90 were identified as independent variables in predicting the need for BPAP treatment. Although these parameters, especially BMI and the percentage of sleep time spent below SPO2 90, are considered potential predictors of CPAP failure and the need for BPAP treatment, prospective, multicenter studies with larger sample sizes are needed in the future.