Abdülmecîd Sîvâsî’nin İmâm Ebû Hanîfe’ye İsnad Edilen Nasihat-nâme Tercümesi

Abstract

Çalışmanın konusu, 16. yüzyılın sonlarıyla 17. yüzyılın başlarında yaşamış Halvetî tarikatının Şemsiyye kolunun Sîvâsîyye şubesinin kurucusu Abdülmecîd Sîvâsî’nin, Ebû Hanîfe’ye isnad edilen Nasihat-nâme isimli eserinin tercümesini ihtiva etmektedir. Abdülmecîd Sîvâsî, bir pend-nâme yazmak istediğini, bu eseri gördükten sonra buna gerek kalmadığını, eseri tercüme ederek amacının hasıl olacağını belirtmiştir. Mensur olarak kaleme alınan eser Arapçadan Türkçeye tercüme edilmiştir. Eserde, Ebû Hanîfe’nin talebesi Ebû Yûsuf’a söylediği nasihatler sıralanmıştır. Ebû Hanîfe, talebesi Ebû Yûsuf’a hayatın pek çok alanıyla ilgili yapması ve yapmaması gereken davranışları söylemiştir. Abdülmecîd Sîvâsî’nin yorum ve ilavel-eriyle eser telif/tercüme hüviyetini kazanmıştır. Elimizde tek nüshası bulunan yazma yedi sayfadan müteşekkildir.\rMakalede önce Abdülmecid Sîvâsî’nin hayatı, ilmî, tasavvufî kişiliği ve eserleri ile ilgili ana hatlarıyla bilgi verilmiş, eserin asıl müellifi Ebû Hanîfe hakkında kısa malumatlar verilmiş, ardından Nasihat-nâme adlı eserin transkripsiyonlu metni verilerek çeşitli hususiyetler bakımından incelemesi yapılmıştır.