Electrocardiographic Parameters in Coronary Slow Flow

Abstract

Koroner yavaş akım, epikardiyal okluziv hastalıklar yokluğunda, koroner arterlerin gecikmiş görüntülenmesi ile karakterizedir. Uzamış QT dispersiyonu (QTD) genellikle ventriküler repolarizasyon heterojenitesi ile birliktedir ki, çeşitli durumlarda gelişen ciddi ve fatal aritmilerde anahtar rol oynar. P dalga dispersiyonu (PWD) otonomik tonus tarafından etkilendiği son zamanlarda bildirilen elektrokardiyografik bir belirteçdir. Bu çalışmada, P dalga süresi PWD ile düzeltilmiş QT süresini (QTc) mukayese ettik ve CSF ve kontrol grubu arasındaki dispersiyonu kıyasladık. Çalışmaya CSF si olan 50 hastada ve koroner anjiyografide koroner arterleri normal olan 40 kişi alındı. Hastalar 12 derivasyonlu elektrokardiyografi ile değerlendirildi, maksimum, minimum QT süresi manuel olarak ölçüldü, QTc süresi Bazett formülü ile hesaplandı. Koroner yavaş akım, 24 hastada (%48) sol ön inen arterde (LAD), 12 hastada (%24) Cirkumflex (Cx) ve 14 hastada (%28) sağ koroner arterde gözlendi. Bazal klinik özellikler Table 1 de göste¬rilmiştir. Maksimum P dalga süresi ve PWD, CSF grubunda çok yüksekti ((94.7±7.5 msec vs 105.1±10.8 msec, p<0.001, 25.4±6.2 msec vs34.8±9.7 msc p<0.001, herbirisi için). Ayrıca, QTc max ve QTcD CSF grubunda çok uzundu (405.2±24.6 msec vs 435.3±27.1, p<0.001, 36.7+10.4 msec vs 63.7±14.8 msec, p<0.001 her¬birisi için). CSF fenomeni uzun P dalga süresi ve artmış PWD QT süresi ve QTD ile birlikte bulundu. Muhtemelen mekenizma mikrovasküler işlemi ve/veya kardiyovasküler sistemin otonomik kontroluna bağlı olabilir.