R&d Expenditures, Foreign Trade and Growth Relationship in New Industrial Countries

Abstract

Küreselleşmenin hız kazandığı, ülkelerarası rekabetin arttığı, Ar-Ge, inovasyon ve teknolojinin ön plana çıktığı bir dünyada, ülkelerin Ar-Ge harcamalarının, dış ticaret ve ekonomik büyümeyle ilişkisinin incelenmesi önem arz etmektedir. Küresel pazarda ülkelerin ön plana çıkabilmesi, inovasyon ve Ar-Ge ile mümkün olabilmektedir. Ar-Ge yeni hizmet ve ürün geliştirme süreci olarak tanımlanmaktadır. Ürün ve hizmet çeşitliliği çok fazla olduğundan fark yaratabilmek, yenilik ortaya koyabilmek inovasyon ile mümkün olabilmektedir. Tam bu noktada Ar-Ge faaliyetlerinin varlığı önem arz etmektedir. Nitekim, ülkelerin gelişmişlik düzeyi göstergelerinden biri de Ar-Ge harcamalarıdır. Ar-Ge ile elde edilen teknolojik ilerlemeler üretim maliyetlerinin azalmasını sağlamada ve zamanla tasarrufu da beraberinde getirmektedir. Ar-Ge harcamaları ülkelere, firmalara rekabet ve verimlilik artışı gibi avantajlar sağlamaktadır. Bununla beraber teknolojik olarak ülkelerin dışa bağımlılığını azaltmakta ve yabancı sermayenin ülkeye girişini sağlamatadır. Bu çalışmada 2000-2019 dönemini Türkiye, Brezilya, Güney Afrika, Güney Kore, Yunanistan, Kolombiya, Meksika, Hindistan, Tayland ve Çin olmak üzere 10 yeni sanayileşen ülke için Ar-Ge harcamalarının ekonomik büyüme ve dış ticaret ilişkisi yönüyle Taylor ve Sarno (1998) MADF birim kök testi, Emirmahmutoğlu ve Köse (2011) panel nedensellik testiyle ekonometrik analizi yapılmıştır. Emirmahmutoğlu ve Köse (2011) panel nedensellik analizi bulguları sonucunda, panel geneli analiz bulguları doğrultusunda, yeni sanayileşen 10 ülkede ticaret ve Ar-Ge ile ithalat ve Ar-Ge arasında çift yönlü nedensellik ilişkisi, ayrıca Ar-Ge'den ihracata, ekonomik büyümeden Ar-Ge'ye, ihracattan ekonomik büyümeye ve ithalattan ekonomik büyümeye tek yönlü nedensellik ilişkisi bulunmuştur. Bununla beraber, ihracattan ekonomik büyümeye ve ithalattan ekonomik büyümeye doğru tek yönlü nedensellik ilişkisi olmasından dolayı, ihracata dayalı ve ithalata dayalı büyüme hipotezlerinin yeni sanayileşen 10 ülke ekonomisi için geçerli olduğu sonucu ortaya çıkmıştır

In a world where globalization is accelerating, international competition is increasing, R&D, innovation and technology are at the forefront, it is important to examine the relationship of countries' R&D expenditures with foreign trade and economic growth. Countries coming to the forefront in the global market is only possible with innovation and R&D. R&D is defined as a new service and product development process. Since there is a great variety of products and services, it is possible to make a difference and to reveal innovation with R&D. At this point, the existence of R&D activities is important. As a matter of fact, one of the indicators of the development level of countries is R&D expenditures. Technological advances achieved through R&D reduce production costs and save time. R&D expenditures provide countries and companies with advantages such as competition and productivity increase. However, it reduces the foreign dependency of countries technologically and enables foreign capital to enter the country. In this study, Taylor and Sarno (1998) analyzed the period of 2000-2019 for 10 new industrialized countries, namely Turkey, Brazil, South Africa, South Korea, Greece, Colombia, Mexico, India, Thailand and China, in terms of economic growth and foreign trade relation of R&D expenditures. Econometric analysis was implemented with the MADF unit root test, Emirmahmutoğlu and Köse (2011) panel causality test. Emirmahmutoğlu and Köse (2011) as a result of the panel causality analysis findings, in line with the findings of the panel-wide analysis, the bidirectional causality relationship between trade and R&D and import and R&D in 10 newly industrialized countries, as well as from R&D to exports, from economic growth to R&D, from exports to economic growth and from imports to economic growth one-way causality relationship, has been found. However, from exports to economic growth and due to the unidirectional causality relationship from import to economic growth, it has been concluded that the growth hypotheses based on export and import are valid for the economies of 10 newly industrialized countries.