Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Dijital Etik Kavramına İlişkin Görüşleri

Abstract

21. yüzyılda bilim ve teknolojide önemli ilerlemeler yaşanmıştır. Teknoloji tüm yaşam alanlarına nüfuz etmiştir. Genel manada teknolojinin özelde ise dijital araç ve gereçlerin yaygınlık kazanması ise birtakım sonuçlar doğurmuştur. Bu sonuçlar olumlu ve olumsuz olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Fakat özellikle teknolojinin olumsuz sonuçları yaşanılan yüzyılda ön plana çıkmaktadır. Bu durum ise beraberinde dijital etiği getirmiştir. Dijital etik, dijital araçların ve internetin kullanımında etik ilkelerin dikkate alınmasının gerekliliğini ifade eden kavramdır. Bireylerin dijital etik konusunda bilinçlendirilmesi ise önem taşımaktadır. İlgili hususta ise eğitim-öğretim süreci önemlidir. Eğitim-öğretim süreci bağlamında ise bazı dersler amaç ve içeriğiyle ön plana çıkmaktadır. Sosyal bilgiler amaç ve içeriği ile dijital etiğin kazandırılacağı derslerden biridir. Mevcut araştırmada, sosyal bilgiler öğretmenlerinin dijital etiğe yönelik görüşlerinin saptanması amaçlanmıştır. Araştırma, nitel yöntemle yapılan bir durum (vaka) çalışmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu, Muş ili merkez ortaokullarında görev yapan 30 sosyal bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma verileri, yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. İçerik analizi yöntemi ile araştırma verileri çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular öğretmenlerin dijital etiği doğru olarak algılayıp yorumladığını göstermektedir. Araştırmada ulaşılan bulgular değerlendirildiğinde; öğretmenlerin önemli bir kısmının dijital araç ve gereçlerin amacı dışında kullanıldığı, dijital etik ihlallerinin engellenmesine yönelik farklı tedbirlere başvurulması gerektiği ve okullarda dijital etiğe yönelik bir derse yer verilmesi yönünde görüşe sahip olduğu görülmektedir. Bunun yanı sıra öğretmenlerin tamamının dijital etik ihlaliyle karşılaştığı ve bu ihlalleri önlemek amacıyla farklı yöntem ve etkinliklere başvurduğu ve yenilenen sosyal bilgiler öğretim programında dijital etiğin yer alma düzeyini yetersiz bulduğu tespit edilmiştir.