Atasözlerinde Uyarı Eylemleri Warning Act İn Proverbs

Abstract

Dil, kendi kural ve düzenine göre kurulmuş yerel ve genel bir şekli olan fakat her milletin bu kural ve düzeni kendine göre kurmuş olduğu, iç ve milletler arası ilişkileri düzeltmede başlıca araç olan bir sistemdir. Dil birçok eylem ve durumu aktarır, bu eylemler ister doğrudan ister çevre aracılığıyla iletilir. Dili zenginleştiren faktörlerden biri pragmatiktir. İkaz etmek pragmatizmin en önemli işlevidir ve dil dünyasında önemli bir role sahiptir. Bu rol genel olarak toplumda karşılık bulur. Çünkü bu eylem, toplumu onları korumaya veya kaçınmaya teşvik ederek ortaya çıkar. Yaşamımızda yanlış eylem, davranış ve uygunsuz düşünceler vardır ve var olacaktır, bu ikaz etme sayesinde hayatın bütün bağlamlarında kullanılmaktadır. Atasözleri, atalarımızın bize bıraktığı kıymetli hazinedir. Çünkü bugün bile değerini kaybetmeyen yerli harita, aksine güçlenmiş, derin ve entelektüel ve sıradan tüm tartışmaların sebebini oluşturur. Konuşmacı konuşmasını daha etkili ifade etmek için kelimelerin ya da ifadelerin temel anlam dışında folklorun derinliklerinden de istifade eder. İkaz etme eylemi biçim olarak kısa ve hafiftir, ancak içerik olarak derin ve anlamlı bir mesaja sahiptir. Bu gibi eylemlerin atasözleriyle ortak noktası budur, çünkü bu edebi sözler doğası gereği kısadır ve derin bir içeriğe sahip olduğundan pragmatizimde daha büyük bir rol oynar. Bu anlamda bu iki anlatım türü kısalık yoluyla bir içeriği genişletir ve bunların amacı toplumu mutlu etmek ve hastalıklardan ve felaketlerden uzak tutmaktır. Dilsel etkinliğin en önemli etkinliği halk edebiyatının en önemli bölümüyle karıştırılmasının nedeni buydu ve bu durum da bu çalışmanın yapılmasına aracı oldu. Anahtar Kelimeler: Dil, Pragmatik, Eylem, Uyarmak, AtasözleriLanguage is a system that has a local and general form established according to its own rules and order, but each nation has established this rule and order according to its own, and is the main tool in improving domestic and international relations. Language conveys many actions and situations, either directly or through the environment. One of the factors that enrich the language is pragmatic. Warning is the most important function of pragmatism and has an important role in the world of language. This role is reciprocated in society in general because this action occurs by encouraging society to protect or avoid them. There are and will exist wrong actions, behaviors and inappropriate thoughts in our life, thanks to this warning it is used in all contexts of life. Proverbs are the precious treasure left to us by our ancestors, because even today, the local map, which has not lost its value, is the reason for all the discussions that are strengthened, deep and intellectual and ordinary. In order to express his speech more effectively, the speaker makes use of the depths of folklore besides the basic meaning of words or expressions. The act of warning is short and light in form, but has a deep and meaningful message in content. This is what such actions have in common with proverbs, since these literary sayings are short in nature and have a deep content, thus playing a greater role in pragmatism. In this sense, these two types of narration expand a content through brevity and their purpose is to make the society happy and to keep it away from diseases and disasters. This was the reason why the most important activity of linguistic activity was confused with the most important part of folk literature, and this situation was instrumental in making this study. Keywords: Language, Pragmatic, Act, Warning, Proverbs Ziman sîstemeke destnîşankirî ye li gorî yasa û rêzikan. Xwedan formeke cihgir û gelemper e, lê her miletekî li gorî xwe ev yasa û rêzik dariştine. Alaveke sereke ye ji bo duristkirina peywendîyên navxweyî û navdewletî. Ziman gelek kirde û kiryaran radigehîne, çi ew kirde rasterast bihên ragihandin an bi rêya hawirdorê hest pê bê kirin. Yek ji wan fakterên bi zengînkirina zimanî radibe pragmatîk e. Hoşdarîkirin sereketirîn kirdeya pragmatîkê ye û roleke giring di nava zimanî de heye, bi şêweyeke taybetî, herwesa bi şêweyeke sertaserî rola xwe di nava civakî de dibîne. Çimkî ev kirde radibe bi hoşdarîkirina komelgehê da ku bihêne parastin û dûrkirin ji ewan kar, kiryar, reftar û hizrên negunca, ewên heyîn û dê hebin. Ev kirde di hemû mecalên jîn û jîyarê de dihêne bikaranîn. Gotinên Mezinan ew gencîneya biqîmet e ya ku ji bab û kalên me ji bo me maye, ew nexşeyê xwecih e yê ku heta îro jî qîmetê xwe ji dest nedaye, berevajî bihêztir lêhatîye û bûye tovê hemû kûr û danîştinên rewşenbîrî û asayî. Çimkî axêver ji bo selmandin û bihêzkirina axiftinê û çendîn meremên din penayê ji bo vî janrê folklorê dibe. Kirdeya hoşdarîkirinê ji hêla formê ve kurt û sivik e, lê di warê naverokê de peyamek kûr û kêrhatî heye, ev xala hevpar a di navbera vê kirdeyê û gotinên mezinan de ye. Çimkî ev beşa edebîyatê ji hêla ruxsarê ve kurt e û xwedî naverokeke kûr e, ev çende di pragmatîkê de rolek mezintir dilîze, bi vê wateyê ev her du cure derbirînê ji naverokek berfireh dikin bi rêya kurtasîyê. Herweha amanca van xizmetkirina civakê ye, da ku hişmend bin û dûr bin ji nexweşî û belayan. Ev yek bû sebeb ku kirdeya zimanî ya herî giring bi beşa herî giring a edebîyata folklorî re bê tevlihevkirin û ev yek ji bo vê xebatê bû navnîşan. Peyvên Sereke: Ziman, Pragmatîk, Kirde, Hoşdarîkirin, Gotinên Mezinan.