Bilind Mihemed'in Romanlarında Mekan(sotingeh ve Gehnom Örnekleri)

Abstract

Bu tez, sanatsal bir yöntem olarak romanda mekânsal yöntemin tartışılmasının yanı sıra, mekân türlerinin pratiğiyle birlikte roman metinlerinde kişi, olay, zaman ve dîyalogla olan ilişkisinin nasıl uygulandığını tartışmayı amaçlamaktadır. Başka bir deyişle sanatsal bir yapîya sahip romanda, mekansal perspektifi esas alarak hem teorik hem de uygulamalı ilerleyen bir çalışmadır. Genel bir çerçevede yaratılan metinlerin, özelde ise romanın yorumlanması, romandaki tüm sanatsal yapının ve edebi buluşun verimliliğini artıran en önemli ve etkili sanat yöntemlerinden biridir. Bilind Mihemed'in iki romanında da mekân, araştırmacının elinde gizli anlamın tespitinde kullanılan önemli bir eleştiri aracı haline gelir. Bu tez üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, romandaki anlatı, kavram, tanım, verim ve mekânsal referanslar üzerine teorik çerçeveyi oluşturmaktadır. İkinci ve üçüncü bölümler teorik ve pratik kısımlara yer vermiştir. Pratik bölümlerde tartışma Sotingeh ve Gehnom adlı iki roman üzerinde odaklanmıştır. İkinci bölümde, romanın dört sanatsal unsuru olan kişi, olay, zaman ve dîyalogun mekan ile olan ilişkisini açıklarken örneklem olarak seçtiğimiz iki romanlardan da örnek pasajlara yer verilmektedir. Üçüncü bölümde mekân türleri teorik olarak ele alınmakta ve mekânlara ilişkin çeşitli pratik örnekler ayrıntılı olarak anlatılmaktadır. Sonuç olarak, sanatsal bir yöntem olarak mekânın geniş bir biçimde ve sanatsal bir teknikle geliştirildiği, mekânsal ilişkilerin romanın diğer unsurlarıyla daha iyi sonuçlandığı görülmüştür. Örneklem olarak ele aldığımız iki romandaki mekân türleri, bu romanlarda ele alınan temaların gizli anlamlarını ortaya çıkarmaya olanak sağlamıştır.This study aims to discuss the spatial method in the novel as an artistic method, as well as the practice of space types and how their relationship with person, event, time and dialogue is applied in novel texts. In other words, the novel, which has an artistic structure, is a study that proceeds both theoretically and practically, based on spatial perspective. The interpretation of texts created in a general framework, and the novel in particular, is one of the most important and effective artistic methods that increases the efficiency of the entire artistic structure and literary invention in the novel. In both of Bilind Mihemed's novels, space becomes an important critical tool in the hands of the researcher, used to detect the hidden meaning. This thesis consists of three main parts. The first part creates the theoretical framework on the narrative, concept, definition, efficiency and spatial references in the novel. The second and third chapters are divided into theoretical and practical parts. In the practical sections, the discussion proceeds through two novels, Sotingeh and Gehnom. In the second part, while explaining the relationship between the four artistic elements of the novel, namely person, event, time and dialogue, and space, sample passages from the two novels we chose as examples are also included. In the third chapter, types of spaces are discussed theoretically and various practical examples of spaces are explained in detail. As a result, it has been seen that space as an artistic method has been developed extensively and with an artistic technique, and spatial relations have resulted better with other elements of the novel. The types of places in the two novels we considered as examples made it possible to reveal the hidden meanings of the themes discussed in these novels.