Rizobakteri Uygulamalarının Kuraklık Stresi Altında Yetiştirilen Fasulyenin (Phaseolus Vulgaris L.) Bitki Gelişimi Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, rizobakterilerin kurak şartlarda yetiştirilen fasulyenin (Phaseolus vulgaris L.) bazı biyokimyasal ve fizyolojik özellikler üzerindeki etkilerinin belirlenmesi için yapılmıştır. Tesadüf parselleri deneme desenine göre faktöriyel düzende 4 tekerrür olarak kurulan denemede, bitki materyali olarak Akman-98 fasulye çeşidi kullanılmıştır. Çalışma, kontrol grubu (B0), azot fikse edici (B1), fosfor çözücü (B2) ve azot fikse edici + fosfor çözücü (B3) rizobakteri uygulamaları ile kurulmuştur. Araştırmada NS (Normal su=%100), K1 (Kuraklık 1 =%50) ve K2 (Kuraklık 2 =%25) olacak şekilde üç farklı kuraklık stresi uygulanmıştır. Çalışmada, yaprak alanı (cm2), klorofil oranı (µg/cm2), yaprak sıcaklığı (°C), yaprak dokularında bağıl su içeriği (%), yaprak dokularında iyon sızıntısı (%), yaprak dokularında membran dayanıklılık indeksi (%) ve malondialdehit içeriği (nmol/g) incelenmiştir. Araştırma sonucunda faktörlerin ortak etkileşimi neticesinde yaprak alanında en yüksek değer (55.31 cm2) ile B1xNS uygulamasından alınırken en düşük değerler (30.61 cm2 ve 32.20 cm2) ise B1xK1 ve B3xK2 uygulamalarından elde edilmiştir. Klorofil oranı incelendiğinde yüksek değer 41.33 (µg/cm2) ile B0xK1 uygulamasından ve en düşük değer ise 28.83 (µg/cm2) ile B3xK2 uygulamasından alınmıştır. Çalışmada yaprak dokularında iyon sızıntısına ait en yüksek değer %34.36 ile B3xK3 uygulamasından, en düşük değer ise %28.27 ile B1xK1 uygulamasından elde edilmiştir. Denemede yaprak dokularında membran dayanıklılık indeksine ait en yüksek değerler (%78.55 ve %78.51) B0xK2 ve B2xK3 uygulamalarından ve en düşük değerler (%68.57, %67.84 ve %68.98) ise sırasıyla B1xK2, B2xK1 ve B3xK3 uygulamalarından alınmıştır. Ancak daha gerçekçi sonuçların elde edilebilmesi için bu gibi çalışmaların tarla şartlarında da çalışılması gerekmektedir.