YYÜ GCRIS Basic veritabanının içerik oluşturulması ve kurulumu Research Ecosystems (https://www.researchecosystems.com) tarafından devam etmektedir. Bu süreçte gördüğünüz verilerde eksikler olabilir.
 

Fattening Performance End Carcass Characteristics of Akkaraman Lambs Fattaned Under Traditional System and Intensive Fattening System.

No Thumbnail Available

Date

2008

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Abstract

Bu araştırma köy şatlarında yapılan besi ile entansif besideki Akkaraman ırkı erkek tokluların besi performansı, kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütüldü. Çalışmanın Entansif kısmı Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Çiftliğinde, besici kısmı Göllü köyünde yürütülmüştür. Besi performansı için araştırmada her grupta (Gruplar: besici I, entansif ve besici II) 20 baş Akkaraman erkek toklu kullanılmış ve besi 70 gün sürmüştür. Köy şartlarındaki besici Grupları için besleme şekli, geleneksel yöntemle yapıldı. Entansif grubunda adlibutum konsantre yem ve korunga verildi. Tokluların canlı ağırlıkları; besi başlangıcı, 70. güne kadar her 14 günde bir akşamdan aç bırakılarak tartımlar yapılmış ve 70. gün besi sonu canlı ağırlıkları tespit edildi. Grupların (Gruplar: besici I, entansif ve besici II) besi başı ve besi sonu canlı ağırlıkları sırasıyla 32.47, 38.07, 37.73; 46.08, 53.26, 46.87 kg olarak bulundu. Günlük canlı ağırlık artışları yine aynı sırasıyla 0.190, 0.220, 0.200 g ve 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen kesif ve kaba yem miktarları sırasıyla 4.995, 5.045, 3.715 kg ve 4.165, 4.436, 5.710 kg bulundu. Günlük kesif yem tüketim miktarları sırasıyla 0.999, 1.110, 0.743 g ve kaba yem tüketimleri ise sırasıyla 0.833, 0.976, 1.142 g tespit edildi. Araştırmada sıcak karkas ağırlığı sırasıyla 22.18, 24.68, 22.77 kg(P<0.05); soğuk karkas ağırlığı 21.72, 24.18, 22.32 kg (P<0.05); karkas randımanı % 0.48, 0.50, 0.50 (P<0.05); karkasta et oranları % 51.34, 52.44, 52.56; karkasta yağ oranı % 14.19, 13.85, 13.26; karkasta kemik oranı % 19.74, 18.26, 18.69; kuyruk yağı oranı % 8.03, 8.49, 8.62; böbrek leğen yağı oranı % 0.63, 0.37, 0.35(P<0.01); iç yağı oranı % 0.52, 0.41, 0.59; karkasta but oranı % 27.00, 26.84, 27,41; karkasta kol oranı % 15.99, 15.69, 15.92; karkasta sırt oranı % 4.91, 4.88, 5.09; karkasta bel oranı % 4.85, 5.37, 4.87; karkasta diğerlerinin oranı % 24.68, 24.66, 24.21 olarak tespit edildi. Sonuç olarak; Besicilerin her ne kadar çok iyi besi yaptıklarını iddia etseler de hayvanların besin ihtiyaçlarını tam olarak karşılamadıkları saptandı. Konsantre yeme alıştırma dönemi çok uzun olduğu için besi süresi daha uzun sürdüğü gözlendi. Entansif grubu diğer besici gruplarına göre daha iyi performans gösterdiği saptandı.
The aim of this experiment was to determinate the fattening performance and carcass characteristics of Akkaraman male lambs fattened under traditional system and intensive fattening system. Intensive fattening part of experiment was carried out in the farm of Veterinary Faculty, University of Yüzüncü Yıl. Traditional fattening was carried out in the village of Göllü. Each treatment groups (traditional system I, control, traditional system II) contained 20 Akkaraman male lambs and experiment lasted 70 days. Traditional fattening system depends on experiences gained from elderly people. Lambs were fed concentrate feed and sainfoin at ad libitum levels in control group. Lambs were weighed at the initiation of experiment, every 14 day up to 70.th day of experiment after over-night fasting and final body weights were determined at 70.th day of experiment. Initial and final body weights of lambs were 32.47, 38.07, 37.73; 46.08, 53.26, 46.87 kg for traditional system I, control, traditional system II, respectively. Daily weight gains, amounts of forage and concentrate feed consumed per 1 kg weight gain were 0.190, 0.220, 0.200 g; 4.995, 5.045, 3.715 kg; and 4.165, 4.436, 5.710 kg for traditional system I, control, traditional system II, respectively. Amounts of daily concentrate and forage consumption were 0.999, 1.110, 0.743 g; and 0.833, 0.976, 1.142 g for traditional system I, control, traditional system II, respectively. Hot carcass, cold carcass weights and dressing percentages were 22.18, 24.68, 22.77 kg(P<0.05); 21.72, 24.18, 22.32 kg (P<0.05); and 0.48, 0.50, 0.50 % (P<0.05)for traditional system I, control, traditional system II, respectively. Some carcass characteristics obtained from experiment were as follows; 51.34, 52.44, 52.56 % for meat in carcass, 14.19, 13.85, 13.26 % for fat in whole carcass, 19.74, 18.26, 18.69 % for bone in carcass, 8.03, 8.49, 8.62 % for fat in tail, 0.63, 0.37, 0.35 %(P<0.01) for fat on kidney, 0.52, 0.41, 0.59 for internal fat, 27.00, 26.84, 27,41 % for leg, 15.99, 15.69, 15.92 % for foreleg, 4.91, 4.88, 5.09 % for back, 4.85, 5.37, 4.87 % for loin, 24.68, 24.66, 24.21 for others, respectively. In conclusion, even though sheep raisers claimed that they fatten very well, it was observed that nutrient requirement of animal was not met under traditional fattening system. Fattening period lasted long because adaptation period to concentrate feed was very long. Control group performed better compared with other groups.

Description

Keywords

Veteriner Hekimliği, Besleme, Koyunculuk, Veterinary Medicine, Feeding, Sheep Farming

Turkish CoHE Thesis Center URL

WoS Q

Scopus Q

Source

Volume

Issue

Start Page

End Page

41

Collections