Radyoterapide Kullanılan Baş Yastığının Dozimetrik Etkisinin Farklı Algoritmalarla İncelenmesi

Abstract

GİRİŞ ve AMAÇ: Radyoterapide immobilizasyon cihazlarının kullanılması hastanın doğru pozisyon alması ve tedavinin doğru uygulanması için zorunludur. Tedavi sırasında hastanın hareketini kısıtlamak ve rahat bir şekilde yatışını sağlamak için baş yastıkları sıklıkla kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, baş yastığının doz dağılımı üzerindeki etkisini iki farklı algoritma kullanarak incelemektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Yedi hasta görüntüsündeki vücut konturları, baş yastıklı ve baş yastıksız olarak şekillendirildi. Baş yastığının vücut konturuna dahil edilip çıkarıldığı durumlarda hem Collapse Cone (CC) hem de Monte Carlo (MC) algoritmaları kullanılarak her hasta için vücut içindeki doz dağılımı hesaplandı. Elde edilen sonuçlar gama analizi yöntemi ile karşılaştırıldı. BULGULAR: Spesifik olarak, gama analizinin sonuçları, baş yastığı vücut konturuna dahil edildiğinde hastaya ulaşan dozların bir miktar azaldığını göstermektedir. CC algoritması, düşük yoğunluklu bir ortamda ikincil fotonların ve saçılan radyasyonun yeterince doğru hesaplanmasına izin vermediğinden, CC algoritmasının benzerlik sonuçları gama analizinde MC algoritmasına göre daha yüksektir. TARTIŞMA ve SONUÇ: Hastaya ulaşan radyasyon dozunun doğru bir şekilde hesaplanabilmesi için tedavi sırasında radyasyonun geçtiği tüm materyaller bir tedavi planlama sisteminde belirtilmelidir. Radyoterapide kullanılan immobilizasyon cihazlarının düşük yoğunluklu materyalden oluşsa bile hasta üzerindeki doz dağılımı üzerinde etkilerinin olduğu ve tedavi planlama sistemine dahil edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.