Examination of Oxydant and Antioxydant System Markers and Trace Elements Levels in Children With Nutritional Rickets

Abstract

Amaç: D vitamini eksikliğine bağlı nutrisyonel raşitizmli hastalarda oksidatif stres ve eser element düzeylerini in vivo olarak belirlemekGereç ve Yöntem: Çalışmaya Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Endokrinoloji Bilim Dalı'nda Ağustos 2011- Ekim 2011 tarihleri arasında nutrisyonel raşitizm tanısı alan yaşları 3 ay ile 15 yıl arasında değişen 18'i erkek 12'si kız toplam 30 hasta alındı. Tüm hastaların başvuru anındaki yaş, cinsiyet, öykü, yaşamsal ve fizik muayene bulguları kaydedildi; serum elektrolitleri, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri, serum kalsiyum, fosfor, alkalen fosfataz, parathormon ve 25-OH vitamin D düzeyleri ile oksidan ve antioksidan sistem parametreleri ve eser element düzeyleri çalışıldı. Hastalara raşitizm tanısı konduktan sonra 300.000 IU tek doz D vitamini tedavisi intramüsküler enjeksiyon şeklinde uygulandı. Tedaviden 1 ay sonra tüm hastalar kontrole çağrıldı. Kontrole çağrılan hastalardan tedavi sonrası aynı tetkikler yinelendi. Kontrol grubu olarak antropometrik ölçümleri normal olan, herhangi bir enfeksiyonu veya kronik hastalığı bulunmayan 15'i kız, 15'i erkek toplam 30 çocuk alındı. Bu çocuklarda ise yukarıdaki tetkikler sadece bir kez yapıldı.Bulgular: Çalışmaya alınan hasta ve kontrol gruplarının yaşları sırasıyla 7,5 ± 4,9 ve 7,8 ± 3,8 yıl idi. Gruplar arasında yaş ve cinsiyet açısından fark yoktu (P > 0.05). Kontrol grubundaki çocuklar ile hasta grubundaki vakalar karşılaştırıldığında: başvuru anındaki serum kalsiyum, fosfor, alkalen fosfataz, parathormon ve 25-OH vitamin D düzeyleri farklıydı (p <0.001). Eser element düzeyleri açısından incelendiğinde hasta grubunda tedavi öncesi çinko değerleri kontrol grubuna göre belirgin olarak düşük olduğu görüldü. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p = 0.001). Hasta grubunda tedavi öncesi oksidan ve antioksidan sistem belirteçleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında ise vitamin C, ß-karoten, redükte glutatyon (GSH), süperoksit dismutaz (SOD) özellikle kontrol grubunda yüksek iken, MDA (malondialdehit) hasta grubunda yüksekti. Hasta grubunda tedavi öncesi ve sonrası aynı parametreler karşılaştırıldığında katalaz haricindeki tüm parametrelerde değişiklikler (özellikle vitamin C, ß-karoten, GSH, SOD, vitamin E değerlerinde yükselme olduğu, MDA düzeyinde ise düşme) olduğu görüldü; ancak istatistiksel olarak anlamlı yükselme sadece vitamin C düzeylerinde görülmekteydi. GSH, retinol düzeyleri, hasta grubunda tedavi sonrası döneme göre kontrol grubunda daha yüksekti.Sonuç: Bu çalışmada nutrisyonel raşitizmli çocuklarda oksidatif stresin arttığı, antioksidan savunma sisteminin azaldığı; vitamin D tedavisi ile oksidatif streste azalma olduğu, antioksidan sistem de ise belirgin düzelme olduğu görüldü. Nutrisyonel raşitizmli çocuklarda çinko düzeyinin düşük bulunabileceği, çinko düzeyi düşüklüğünün raşitizm ağırlığını artırmadığı bulundu.

Materials and methods: The study which including 18 boys and 12 girls totally 30 patients with nutritional rickets whose ages ranged between three months and 15 years; was conducted between August 2011 and December 2011 at Yuzuncu Yil University Division of Pediatric Endocrinology. On admission, all patients? age, gender, anamnesis, vital signs and physical examination findings were recorded; serum electrolytes, liver and renal function tests, serum calcium, phosphor, alkaline phosphatase, parathormone, 25-OH vitamin D and oxidant and antioxidants system markers and trace elements? levels were determined. After diagnoses of nutritional rickets, a single dose vitamin D in equal with 300000 IU was administered via intramuscularly. One month after treatment all patients were called for control examination. All of the examinations which mentioned above were repeated after treatment in patients who were called for control examinations. A total of 15 girls and 15 boys who had not any chronic or infection disease were enrolled to the study for controls. In control group, the examinations which mentioned above were performed only once.Results: The mean ages were found to be 7,5 ± 4,9 years in study group and 7,8 ± 3,8 in controls. There was no statistical significant difference between study and control groups for age and gender (P > 0.05). When we compared control and study group regarding laboratory examinations, we found statistically significant differences in serum calcium, phosphor, alkaline phosphatase, parathormone, 25-OH vitamin D levels (p < 0.001). When this comparison was performed regarding trace elements levels, it was found that zinc levels in patient group prior the treatment was lower than those in control group. This difference was also statistically significant (p=0.001). When oxidant and antioxidant system markers were compared in patients before the treatment and control group, vitamin C, ß-carotene, reduced glutathione (GSH), superoxide dismutase (SOD) were found to be higher in control group and malondialdehyde (MDA) levels were found to be higher in study group before treatment. When this comparison was performed in patient group prior and after the treatment, we found an increment on vitamin C, ß-carotene, GSH, SOD, vitamin E levels and a decrement on MDA levels after treatment. Although all of these changes, we found only a statistically significant difference for vitamin C levels. The levels of GSH and retinol were also found to be higher in control group than study group after the treatment.Conclusion: In this study, we observed that patients with nutritional rickets have an increased oxidative stress and a decreased antioxidant defence system and with vitamin D treatment a decrease in oxidative stress and an increase in antioxidant defence system were also determined. We also observed that serum zinc levels can be found low in patient with nutritional rickets but low zinc levels did not increased rickets severity