Radiographic and Clinical Evaluation of the Use of Different Autologous Products in the Treatment of Periodontal Intrabony Defects

Abstract

Periodontitis, mikrobiyal birikimlere yanıt olarak bağ dokusu ataşmanının kaybı ve alveolar kemik, sementum, periodontal ligament ve diş eti yıkımı ile karakterize inflamatuar bir hastalıktır. Periodontitis tedavisi, cerrahi ve cerrahi olmayan tedaviyi içerir. Şu anda periodontitis tedavisi için kullanılan cerrahi tedavilerin çoğu enfekte dokuları çıkarmayı amaçlayan açık flep debridmanıdır (AFD). Otolog trombosit konsantreleri Periodontolojide yaygın şekilde kullanmaktadır. Otolog trombosit konsantrelerinde bulunan rejeneratif kapasitenin önemli faktörü, iyileşme sırasında salınan büyüme faktörüdür. Trombositten Zengin Fibrin (PRF), yaygın olarak kullanılan otolog trombosit konsantreleridir. Konsantre büyüme faktörü'nün (CGF) yoğun fibrin matrisi nedeniyle daha iyi rejeneratif yetenek içerdiği ve büyüme faktörlerinin salınımını uzattığı kanıtlanmıştır. Otojen kemik grefti, periodontal defektlerin rejenerasyonunda halen altın standarttır. Bu çalışmanın amacı, kemik içi defektleri olan hastaların tedavisinde PRF, CGF ve otojen kemik greftinin etkilerini karşılaştırmak ve kemik kazanımını radyografik ve klinik olarak değerlendirmektir. Çalışmamızda 80 kemik içi defekti biri kontrol, üçü test grubu olmak üzere 4 farklı gruba ayrılmıştır. Her bir grup 20 kemik içi defektten oluşmuştur. Gruplar şu şekilde oluşturulmuştur: Grup 1 (Yalnızca AFD), Grup 2 (AFD+PRF), Grup 3 (AFD+CGF) ve Grup 4 (AFD+Otojen Kemik Grefti). Plak indeksi, gingival indeks, ve Periotest M cihazı ile ölçülen diş mobilitesi başlangıç, 1. ay, 3. ay ve 6. ayda kaydedilmiştir. Cep derinliği ve klinik ataşman seviyesi başlangıç, 3. ay ve 6. ayda kaydedilmiştir. Panoramik röntgen ve bilgisayarlı tomografi, alveolar kemik kazanımını değerlendirmek için sadece başlangıçta ve 6. ayda alınmıştır. Tüm çalışma gruplarında tüm farklı zaman noktalarında hem gingival indekste hem de plak indeksinde hemen hemen benzer bir sonuç tespit edilmiştir. Cep derinliği 180. günde otojen kemik grubunda diğer gruplara kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmiştir (p=0,001). Klinik ataşman seviyesi 180. günde otojen kemik grubunda diğer gruplara kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir azalma tespit edilmiştir (p=0,001). Gruplar arasında kademeli olarak diş mobilitesinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma bulunmuştur (p=0,001). Diş mobilitesindeki azalma açısından en iyi grup otojen kemik grubu iken, bunu sırasıyla CGF, PRF ve kontrol grupları takip etmiştir. Gruplar arasında kademeli olarak alveolar kemik yüksekliğinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış tespit edilmiştir (p=0,001). Buna göre en iyi grup otojen kemik grubu iken bunu sırasıyla CGF, PRF ve kontrol grupları takip etmiştir.

Periodontitis is an inflammatory disorder described by damaging of connective tissue, alveolar bone, root cementum, periodontal ligament, and gingiva as a result of bacterial harmful actions. The management of periodontal diseases consist of surgical and non-surgical methods. The most surgical treatments currently used for intrabony defect treatment is an OFD which are directed to remove infected tissues, but unfortunately OFD alone is incapable of regenerating tissue destructed by periodontal diseases. Some autologous products have wide applications in all fields of dentistry, especially in periodontology such as autologous platelet concentrates and autogenous bone graft. The important factor of regenerative capacity found in autologous platelet concentrates is growth factor release during healing process. There are several forms of autologous platelet concentrates that can be prepared by changing the centrifuge time and speed. PRF is a classic form of autologous platelet concentrates that are commonly used. CGF has been proven to contain better regenerative ability due to dense fibrin matrix and prolong growth factors releasing. Autogenous bone graft (ABG) is still the golden standard for regenerating periodontal defects. The aim of this study was to evaluate and compare the efficiencies of PRF, CGF and ABG on the treatment of patients who have intrabony pockets clinically and to assess the alveolar bone gain radiographically (panoramic X-ray and CBCT X-ray). In this study, 80 intrabony pockets were divided into 4 different groups: control group and 3 test groups; each one consists of 20 defects. Group 1 (Only OFD), Group 2 (OFD+PRF), Group 3 (OFD+CGF) and Group 4 (OFD+Autogenous Bone Graft). PI, GI, and tooth mobility by using Periotest M device were recorded at baseline, 1 month, 3 months, and 6 months. PD and CAL were recorded at baseline, 3 months and 6 months. Panoramic x-ray and CBCT X-ray were taken only at baseline and 6 months to evaluate the alveolar bone gain in each group. The results demonstrated a statistically significant difference in PD in favor of the autogenous bone group at day 180 in comparison to other groups (p=0,001). There was almost similar improvement in gingival index and plaque index at all different time points in all study groups. There was also a statistically significant decrease in clinical attachment level in favor of the autogenous bone group at day 180 when compared to other groups (p=0,001). There was a statistically significant decrease in tooth mobility between groups gradually with the best group being autogenous bone group, followed by CGF, PRF and control group respectively (p=0,001). There was also a statistically significant increase in alveolar bone height between groups gradually with the best group was autogenous bone group, followed by CGF, PRF and control group respectively (p=0,001). The results of this study support the treatment of periodontal intrabony pockets using OFD in conjunction with ABG that yields the best results followed by CGF and then PRF than OFD alone.