Evaluation of the Fetal Conus Medullaris in Central Nervous System Anomalies Using 3D Ultrasound

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, santral sinir sistemi (SSS) anomalileri bulunan ve sağlıklı gebeliklerde fetal konus medullaris'in (CM) 3 boyutlu (3D) ultrasonografi ile değerlendirilerek, vertebral sonlanım düzeylerinin ve ilgili biyometrik parametrelerin karşılaştırılması amaçlanmıştır. CM'nin lomber vertebralara göre sonlanım seviyesinin prenatal dönemde tanısal bir biyobelirteç olarak kullanılıp kullanılamayacağı araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Obstetrik ve Perinatoloji Kliniği'nde yürütülen bu prospektif gözlemsel vaka- kontrol olan çalışmada, 11–22. gebelik haftaları arasında olan, tekil gebeliğe sahip, 18–45 yaş aralığındaki, BKİ <30 olan toplam 100 gebe değerlendirildi. Elli olgudan oluşan hasta grubuna prenatal ultrasonografi ile SSS anomalisi tanısı konmuşken, kontrol grubunu aynı haftalarda sağlıklı seyreden 50 gebe oluşturdu. Tüm katılımcılara Voluson E8 marka 3D ultrasonografi cihazı ile fetal CM değerlendirmesi yapıldı. CM sonlanım düzeyi vertebral kolona göre belirlendi, ayrıca CM ile sakrum alt ucu ve karın ön duvarı arasındaki mesafeler, abdominal çevre (AC), femur uzunluğu (FL) ve tahmini fetal ağırlık (TFA) ölçümleri kaydedildi. Veriler SPSS 27.0 (IBM Corp., Chicago, IL, ABD) programıyla analiz edildi. Normallik Kolmogorov-Smirnov testiyle değerlendirildi. Sürekli değişkenler ortalama ± standart sapma, kategorik veriler ise sayı (yüzde) olarak sunuldu. Karşılaştırmalarda bağımsız örneklem t testi, Mann-Whitney U ve Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya toplamda 100 gebe dahil edildi; bunların 50'si santral sinir sistemi (SSS) anomalisi bulunan hasta grubunu, 50'si ise sağlıklı kontrol grubunu oluşturdu. Grupların gebelik sonuçları değerlendirildiğinde, ölü doğum oranı her iki grupta düşük olup anlamlı farklılık göstermedi (hasta: %2, kontrol: %4; p=0.558). Canlı doğum sonrası eksitus oranı da gruplar arasında anlamlı bulunmadı (hasta: %6, kontrol: %12; p=0.295). Ektopik ve mol gebelik oranları benzerdi ve istatistiksel fark izlenmedi. Demografik veriler incelendiğinde, iki grup arasında yaş, boy, kilo ve gestasyonel yaş açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). Ancak obstetrik öykü yönünden gravida sayısı ve yaşayan çocuk sayısı hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla p=0.006 ve p=0.016). Abortus sayıları benzerdi (p=0.165). Fetal biyometrik ölçümler açısından abdominal çevre (AC), femur uzunluğu (FL) ve tahmini fetal ağırlık (TFA) hasta grubunda kontrol grubuna göre daha düşük ortalamalara sahipti; ancak bu farklar istatistiksel olarak anlamlı değildi (AC: p=0.220, FL: p=0.330, TFA: p=0.211). Konus medullaris ile sakrum alt ucu (CM–Os sacrum) ve karın ön duvarı (CM– abdomen) arasındaki mesafeler de benzerdi (p=0.122 ve p=0.186). Konus medullaris'in lomber vertebralara göre sonlanım düzeyleri değerlendirildiğinde, hasta grubunda en sık L4 (%52) ve L3 (%42) seviyelerinde sonlanım izlenirken, kontrol grubunda L3 (%52) ve L2 (%48) düzeylerinde sonlanım saptandı. Özellikle L4 düzeyine inen CM sonlanımı sadece hasta grubunda gözlendi ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). L2 seviyesinde sonlanım ise sadece kontrol grubunda saptandı. Alt grup analizlerinde spina bifida, anensefali-akrania, Chiari malformasyonu, ventrikülomegali ve hidrosefali gibi SSS anomalilerinin bulunduğu fetüslerde CM sonlanımının L4 seviyesine kadar uzandığı; sağlıklı grupta ise L4 sonlanımının hiç izlenmediği tespit edildi. Ayrıca fetal biyometrik verilerde en düşük TFA değeri spina bifida grubunda ölçüldü. Bu durum, CM'nin vertebral düzeyde kaudal yerleşiminin, nörospinal gelişim bozukluklarıyla doğrudan ilişkili olabileceğini göstermektedir. Sonuç: Çalışmamızda, konus medullaris'in L4 düzeyinde sonlandığı tüm olguların santral sinir sistemi anomalisi taşıyan fetüslere ait olduğu belirlendi. Bu bulgu, CM'nin vertebral düzeye göre yerleşiminin prenatal tanıda güçlü bir göstergesi olabileceğini düşündürmektedir. 3D ultrasonografi ile yapılan ölçümlerin fetal spinal anomalilerin erken saptanmasında değerli bir tarama aracı olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Fetal Omurga, Konus Medullaris, Prenatal Tanı, Santral Sinir Sistemi Anomalisi, Üç Boyutlu Ultrasonografi.Objective: This study aimed to evaluate the conus medullaris (CM) in fetuses with central nervous system (CNS) anomalies and in healthy pregnancies using three- dimensional (3D) ultrasonography, and to compare vertebral termination levels and associated biometric parameters. It was also investigated whether the vertebral level of CM termination could serve as a diagnostic biomarker in the prenatal period. Materials and Methods: This prospective observational case- kontrol study was conducted at the Department of Obstetrics and Perinatology, Van Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine. A total of 100 singleton pregnant women aged between 18 and 45 years and with a body mass index (BMI) <30, in their 11th to 22nd weeks of gestation, were included. The patient group consisted of 50 fetuses with prenatally diagnosed CNS anomalies, while the control group included 50 fetuses from healthy pregnancies. Fetal CM evaluation was performed in all participants using a Voluson E8 (GE Healthcare, USA) 3D ultrasonography device. The CM termination level was determined based on vertebral column anatomy, and the distances between the CM and the sacral endpoint and the anterior abdominal wall were measured. Biometric parameters such as abdominal circumference (AC), femur length (FL), and estimated fetal weight (EFW) were also recorded. Data were analyzed using SPSS 27.0 (IBM Corp., Chicago, IL, USA). Normality was assessed using the Kolmogorov–Smirnov test. Continuous variables were presented as mean ± standard deviation, and categorical variables as number (percentage). Independent samples t-test, Mann–Whitney U, and Chi- square tests were used for comparisons. Results: Of the 100 cases, 50 were in the CNS anomaly group and 50 in the control group. There was no significant difference in stillbirth, postnatal neonatal death, ectopic pregnancy, or molar pregnancy between the groups. Demographic variables such as age, height, weight, and gestational age were similar. However, the number of pregnancies (gravida) and living children were significantly higher in the anomaly group. Biometric measurements (AC, FL, EFW) were lower in the anomaly group but not significantly. CM termination was most commonly observed at L4 (52%) and L3 (42%) in the anomaly group, whereas in the control group, it was seen at L3 (52%) and L2 (48%). Termination at L4 occurred exclusively in the anomaly group, and L2 exclusively in the control group (p<0.001). Subgroup analyses revealed that all fetuses with L4 termination had CNS anomalies, particularly spina bifida and anencephaly. Conclusion: In this study, CM termination at the L4 level was observed only in fetuses with CNS anomalies. This finding suggests that vertebral-level CM localization may serve as a reliable prenatal marker for spinal dysraphism. 3D ultrasonography appears to be a valuable tool in the early detection of fetal spinal anomalies. Key Words: Central Nervous System Anomaly, Conus Medullaris, Fetal Spine, Prenatal Diagnosis, Three-Dimensional Ultrasonography.