Biyogübre Uygulamaları ve İnorganik Gübrelemenin Aspir (Carthamus Tinctorius L.) Bitkisinin Bazı Agronomik Özellikleri Üzerine Etkisi

Abstract

Bu çalışma, Van ekolojik koşullarında biyogübre uygulamaları ve inorganik gübrelemenin aspir (Carthamus tinctorius L.) bitkisinin bazı agronomik özellikleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2020 ve 2021 yılları yazlık yetiştirme döneminde sulu koşullarda yürütülmüştür. Araştırma Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanlarında Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller Deneme Deseni’ ne göre 3 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Denemede, beş farklı biyogübre (Frateuria aurantia (B1), Bacillus megaterium (B2), Azospirillum lipoferum (B3), Chlorella saccharophilia (B4) ve Lactobacillus casei + Rhodopseudomonas palustris + Saccharomyces cerevisiae + Lactococcus lactis mikroorganizmalarından oluşan karışım gübre (B5)) ile farklı NP (azot+fosfor) gübre dozları (kontrol, %100 NP (NP100) tam doz (optimum) olarak dekara 15 kg saf azot (Amonyum sülfat (%21) ve 8 kg saf fosfor (TSP (%42)); % 50 NP (NP50) azaltılmış doz olarak dekara 7.5 kg saf azot (Amonyum sülfat (%21) ve 4 kg saf fosfor (Triple süper fosfat (%42)) olacak şekilde gübre uygulanmıştır. Araştırmada, bitki boyu, ilk dal yüksekliği, bitki başına dal sayısı, bitki başına tabla sayısı, tabla çapı, tabla başına tohum sayısı, bin tohum ağırlığı ve tohum verimi gibi bazı agronomik parametreler incelenmiştir. Araştırmada, birleştirilmiş yıllar ortalamasına göre en yüksek tohum verimi 260.22 kg/da ile NP100 gübre dozu ve B1 bakteri uygulamalarının yapıldığı parsellerden tespit edilirken, en düşük tohum verimi 112.40 kg/da ile NP gübre ve biyogübre uygulamalarının yapılmadığı (kontrol) parsellerden tespit edilmiştir.