Turgut Reis Ironclad From Ottoman To Republic (1890-1957)

Abstract

Denizcilikteki hızlı teknolojik hızlı gelişimler, ana muharebe gemilerini ortaya çıkardı. Denize kıyısı olan devletler, bu gemilere sahip olarak güçlü donanmalar kurma çabasına girdi. II. Abdülhamit'in iktidarının sonlarına doğru güçlü bir donanma oluşturma çabaları başlasa da yetersiz kaldı. II. Meşrutiyetin ilanıyla birlikte donanmanın modernizasyonu ve güçlendirilmesi yeniden gündeme gelerek önem kazandı. Yunanistan'ın Averoff zırhlı kruvazörünü satın alması üzerine denizlerdeki gücün yeniden dengelemesi için Osmanlı Devleti zırhlı arayışına girdi. Yeni zırhlıların satın alınması için İngiliz ve Fransız hükümetleri başvurulmuş ancak bir sonuç alınamamıştı. Alman Hükümeti ileyapılan anlaşma sonucu, Brandenburg sınıfı dört zırhlıdan ikisinin satın alınmasına karar verildi. Mali imkânsızlıklara rağmen Donanma Cemiyeti'nin ve maliyenin desteğiyle SMS Weissenburg satın alındı. Teslim edilen zırhlıya Osmanlı sancağı çekildikten sonra Turgut Reis adı verildi. Zırhlının eski olması sebebiyle kamuoyunda olumlu ve olumsuz eleştirilere maruz kaldı. Turgut Reis zırhlısı, Türk-İtalyan Harbinde karakol görevinde bulundu, akabinde meydana gelen Balkan Savaşlarında, başta İmroz ve Mondros Deniz Muharebeleri olmak üzere birçok önemli görevlerde bulundu. I. Dünya Savaşında, Marmara Denizi'nde lojistik destek sağlamış ve Arıburnu'na gerçekleştirdiği endirekt atışlarla düşman birliklerini yıpratmıştır. Turgut Reis zırhlısı, savaş sonunda Haliç'e çekilerek Cumhuriyet Dönemi'nde yeniden faaliyete geçmeyi beklemiştir. Cumhuriyet ilan edildikten sonra, hurda gemilerden alınan parçalarla onarılarak faal hale getirilmiştir. Cumhuriyetin ilanını top atışlarıyla kutlamış ve deneme atışlarıyla Türk donanmasına umut ışığı olmuştur. Eğitim gemisine dönüştürülerek geleceğin subayları burada yetiştirilmiştir. Yavuz muharebe gemisinin onarımı tamamlandıktan sonra 1930'da topları sökülerek Gölcük Tersanesi'ne taşındı ve burada fabrika işçileri için yatakhane olarak kullanıldı. 1938'de tamamen sökülüp, 1957'de İtalyan bir firmaya satılarak Türk denizcilik tarihindeki görevini sonlandırdı.

Rapid technological developments in the maritime sector led to the emergence of main warships. The coastal states endeavoured to build strong navies by owning these ships. Towards the end of Abdülhamit II's rule, efforts to build a strong navy began, but remained insufficient. With the proclamation of the Constitutional Monarchy, the modernisation and strengthening of the navy became important again. Following the purchase of the Averoff armoured cruiser by Greece, the Ottoman Empire started to search for armoured ships in order to rebalance the power in the seas. The British and French governments were approached for the purchase of new armoured cruisers, but no results were obtained. As a result of the agreement with the German Government, it was decided to purchase two of the four Brandenburg class battleships. Despite financial impossibilities, SMS Weissenburg was purchased with the support of the Navy Society and the finance. The delivered battleship was named Turgut Reis after the Ottoman flag was hoisted. Due to the old age of the battleship, it was subjected to positive and negative criticism in public opinion. The battleship Turgut Reis served as an outpost in the Turkish-Italian War, and then took part in many important missions in the Balkan Wars, especially in the Naval Battles of Imbros and Mondros. In World War I, she provided logistical support in the Marmara Sea and wore down the enemy troops with indirect firing at Arıburnu. At the end of the war, the Turgut Reis battleship was towed to the Golden Horn and waited to be reactivated during the Republican Period. After the proclamation of the Republic, it was repaired with parts taken from scrap ships and made operational. She celebrated the proclamation of the Republic with cannon firings and became a beacon of hope for the Turkish navy with test firings. It was converted into a training ship and future officers were trained here. After the repair of the battleship Yavuz was completed, its guns were dismantled in 1930 and moved to Gölcük Shipyard, where it was used as a dormitory for factory workers. She was completely dismantled in 1938 and sold to an Italian company in 1957, ending her duty in Turkish naval history.