Diklofenak Sodyumun Rat Uterusundaki Oksidatif Stres ve Bazı Üreme Hormonları Üzerine Etkisinin Araştırılması

Abstract

Diklofenak sodyum (DS), non-steroit anti-inflamatuar ilaçtır (NSAID). DS, etkisini siklooksijenaz-1 (COX-1), siklooksijenaza (COX-2) bağlanarak ve araşidonik asidin şelasyon yoluyla proinflamatuar prostaglandinlere dönüşümünü önleyerek gösterir. Bu çalışmanın amacı dişi sıçanlarda DS'nin hem üreme dokusu antioksidan enzimlerinin hem de serum üreme hormonlarının mRNA ekspresyonları üzerindeki etkisini araştırmaktı. Toplam 28 adet dişi albino Wistar sıçan rastgele 4 gruba ayrıldı (Kontrol, I-II-III). Kontrol grubuna herhangi bir tedavi uygulanmadı. Grup I-II-III'e 3 gün boyunca günde bir kez 2,5 mg/kg DS dozu intramüsküler olarak enjekte edildi. 3. DS uygulamasından sonra Grup I(2 saat), Grup II(48 saat) ve Grup III(7 gün) sakrifiye edildi. Uterus ve ovaryum dokularında süperoksit dismutaz1 (SOD1), glutatyon-peroksidaz (GPx) ve katalaz (CAT) ile serum mikrozomal prostaglandin E sentaz-2 (mPGES-2), östrojen reseptörü α (ERα), β (ERβ) ve progesteron (PR) analizleri PCR yöntemiyle yapıldı. Tüm tedavi gruplarında uterus ve ovaryumda CAT düzeyleri azaldı (P<0.001). Uterin SOD1 analizinde grup I-II'de artış, grup III'te azalma görüldü (P<0.001). Ovaryum SOD1'i seviyesi grup I'de arttı, grup II-III'de azaldı (P<0.001). ERα, ERβ tedavi edilen gruplar I-II-III'de arttı (P<0.001). PR düzeyleri grup I-III'de arttı, grup II'de azaldı (P<0.001). mPGES grup I'de azaldı, grup II-III'de arttı (P<0.001). Sonuç olarak DS kullanımının dişi sıçanların üreme sistemindeki bazı antioksidan enzim ve hormonların mRNA ekspresyonunda olumsuz değişikliklere neden olduğu gözlendi. Bu çalışmadan elde edilen veriler ışığında hem insan hem de hayvan sağlığında yaygın bir uygulama olan DS uygulamasını takiben dişi sıçanların çiftleştirilmesinin yedi gün ertelenmesi önerilmektedir.