The Effect of Peri-Implant Soft Tissue Phenotype on the Severity of Peri-Implant Diseases and the Outcomes of Non-Surgical Mechanical Treatment

Abstract

Bu çalışmada peri-implant yumuşak doku fenotipinin peri-implant hastalıkların derecesine ve cerrahi olmayan mekanik tedavi sonuçlarına etkisinin klinik ve biyokimyasal parametreler eşliğinde araştırılması hedeflenmiştir. 39 hastaya ait 77 implant dahil edilmiştir. İmplantlar; 2 gruba (Grup-1-peri-implant mukozitis, Grup-2-peri-implantitis) ayrılmıştır. Başlangıç(0.ay) klinik parametreleri (SD, GI, PI, SK, KAS) ve radyografik kemik kaybı kaydedilip, peri-implant oluk sıvısı(PİOS) örnekleri toplanmıştır. Fenotip komponentleri(mukoza kalınlığı, suprakrestal doku yüksekliği, keratinize mukoza) ve yapışık diş eti kaydedilirken ise çeşitli araçlar ve yöntemler kullanılmıştır. Hastalıklı implant bölgelerine cerrahi olmayan mekanik tedavi uygulanmıştır. Tedavi sonrası(TS) 6.ay PİOS örnekleri alınarak tüm klinik parametreler tekrar kaydedilmiştir. Her iki gruptan toplanan PİOS örneklerinde, ELİSA testi kullanılarak MMP-8 ve CLP seviyeleri değerlendirilmiştir. Bulgulara göre, Grup-2'de tedavi öncesi(TÖ)SD, GI, KAS ve SK yüzdesi değerleri Grup-1'den anlamlı şekilde yüksektir (p<0,05). TS-SD ve KAS skorunun Grup-2'de Grup-1' e göre anlamlı olarak daha yüksektir. TÖ-SD ve TÖ-PI skorunun ince biyotipe sahip implantlarda anlamlı derecede fazladır. Fenotipin tüm komponentlerine ve yapışık diş etine ait verilerin ise ince biyotipte anlamlı derecede daha düşüktür. MMP-8 ve CLP' nin her iki grupta da grup içi zamana bağlı değişimleri anlamlıdır(p<0,05). İnce ve kalın biyotip ve biyokimyasal parametreler arasındaki ilişki değerlendirildiğinde TÖ-TS değişim her iki grup arasında anlamlı farklılık göstermemektedir (p>0,05). Bu çalışmanın sınırları dahilinde; fenotipin peri-implant hastalıkların şiddetine etkisi olduğu belirlenmiştir. Biyotip kalınlaştıkça hastalıkların görülme şiddeti azalarak, tedavi başarısı artmaktadır.

In this study, it was aimed to investigate the effect of peri-implant soft tissue phenotype on the degree of peri-implant diseases and the results of non-surgical mechanical treatment with clinical and biochemical parameters. 77 implants from 39 patients were included. Implants; It is divided into 2 groups (Group-1-peri-implant mucositis, Group-2-peri-implantitis). Baseline(0.month) clinical parameters (PD,GI,PI,BOP,CAL) and radiographic bone loss were recorded, and peri-implant crevicular fluid(PIOS) samples were collected. Various tools and methods were used to record the phenotype components (mucosa thickness, supracrestal tissue height, keratinized mucosa) and attached gingiva. Non-surgical mechanical treatment was applied to diseased implant sites. All clinical parameters were recorded again by taking PIOS samples at the 6th month after treatment(PT). In PIOS samples collected from both groups, MMP-8 and CLP levels were evaluated using the ELISA test. According to the results, the pre-treatment(PrT) PD, GI, CAL and BOP percentage values in Group-2 were significantly higher than Group-1(p<0.05). PrT-PD and PrT-PI scores are significantly higher in thin biotype implants. All components of the phenotype and attached gingiva were significantly lower in thin biotype. Intra-group time-dependent changes of MMP-8 and CLP were significant in both groups(p<0.05). When the relationship between thin and thick biotype and biochemical parameters was evaluated, the change in PrT-PT didn't show a significant difference between the two groups(p>0.05). Within the limits of this study; It has been determined that the phenotype has an effect on the severity of peri-implant diseases. As the biotype thickness, the incidence of diseases decreases and the success of treatment increases.