Effect of Propolis on Rhizoctonia Solani Kühn. and Macrophomi Naphaseolina (tassi) Goid. in Bean (phaseolus Vulgaris L.)

Abstract

Bu çalışmada, fasulye bitkisinde Rhizoctonia solani ve Macrophomina phaseolina (Kömür çürüklüğü) gibi önemli toprak patojenlerine karşı farklı dozlarda ticari propolisin etkisi in vitro ve in vivo koşullarda araştırılmıştır. In vitroda propolisin antifungal etkilerini belirlemek için patojenler ile biyolojik kontrol etmeni Trichoderma harzianum üzerinde etkileri incelenmiştir. Çalışmada propolisin 1 ml, 2 ml, 5 ml ve 10 ml dozları kontrolde ise fungisit ve glikol uygulamaları kullanılmıştır. Buna göre propolis dozu arttıkça patojen gelişimleri azalmıştır. Özellikle 5 ve 10 ml propolis oranlarında fungal gelişimin çok az olduğu saptanmıştır. Patojen gelişiminde fungisit uygulaması ile propolis dozlarının etkinliğinin paralel olduğu belirlenmiştir. Ayrıca T. harzianum propolis dozlarından da patojenlere göre daha az etkilenmiştir. In vitro sonuçlarına göre en etkili propolis dozu (10 ml) seçilerek iklim odasında fasulye tohumlarına kaplama şeklinde uygulanmıştır. Deneme sonucunda veriler değerlendirildiğinde M. phaseolina'ya karşı propolisin etkili olmadığı tespit edilirken M. phaseolina+ T. harzianum uygulamasının hem bitki gelişiminde hem de hastalık şiddetinde en iyi sonuçları verdiği belirlenmiştir. Propolis ise R. solani' ye karşı M. phaseolina' ya olduğundan daha etkili bulunmuştur. R. solani bulaştırılmış bitkilerin gelişim parametrelerine en çok fungisit ve propolis uygulamaları etki etmiştir. Propolis uygulamasının R. solani' nin %80 olan hastalık şiddetini %48'e düşürdüğü, fungisitin ise bu değeri en çok düşüren (%28,3) uygulama olduğu tespit edilmiştir.

In this study, the effect of commercial propolis at different doses was investigated against Rhizoctonia solani and Macrophomina phaseolina diseases, which are important soil pathogens in bean plants. To determine the antifungal effects of propolis in vitro, the effects on pathogens and the biological control agent Trichoderma harzianum were investigated. In the study, 1 ml, 2 ml, 5 ml and 10 ml doses of propolis were used, while fungicide and glycol applications were used in the control. Accordingly, as the dose of propolis increased, pathogen growth decreased. Fungal growth was found to be very low, especially at 5 and 10 ml propolis ratios. It was determined that the effectiveness of fungicide application and propolis doses in the patojen development were parallel. According to the in vitro results, the most effective dose of propolis (10 ml) was selected and applied to bean seeds in the climate chamber as a coating. When the data was evaluated as a result of the experiment, it was determined that M. phaseolina, while it was determined that M. phaseolina + T. harzianum application gave the best results both in plant growth and disease severity. Propolis was found to be more effective against R. solani than it was against M. phaseolina. Fungicide and propolis applications affected the growth parameters of the plants infected with R. solani the most. It was determined that the application of propolis decreased the severity of the disease from 80% of R. solani to 48%, and the fungicide was the application that reduced this value the most (28.3%).