Religion-Science Relationship in Bertrand Russell

Abstract

Din-bilim ilişkisi, bilimsel faaliyetlerin artmasıyla beraber din felsefesinin önemli alt başlıklarından birisi haline gelmiştir. Reform ve Rönesans hareketleriyle başlayan ve sonraki dönemlerde daha çok ilerleyen Orta Çağ'ın zihniyetine yönelik karşıtlık, zamanla dine karşı bir tavra dönüşmüştür. Bu durum, zamanla klasik dönem filozoflar arasında sıkça tartışılan din-felsefe ilişkisinin yönünü daha çok din-bilim ilişkisine yönlendirerek tartışmanın muhataplarını değiştirmiştir. Modern Dönem düşünürleri arasında din-bilim ilişkisine en fazla yer veren filozoflardan birisi İngiliz filozof Bertrand Russell olmuştur. Din ve bilim ile ilgili düşüncelerini genellikle tarihsel verilere dayandırarak temellendiren filozofa göre iki disiplin, benzer meselelerde sordukları sorulara aldıkları farklı cevaplarla özellikle Modern Dönemle beraber gün yüzüne çıkan ve sonucunda bilimin kazanmış olduğu bir çatışma içerisine girmişlerdir. Dinin varlığının temelinde korku duygusu olduğunu belirten Russell'a göre, başta Orta Çağ olmak üzere, İlk Çağ'ın ve Modern Dönem'in tarihsel sürecine bakıldığında, dinin insanlığa vermiş olduğu zarar yarardan çok daha fazla olmuştur. Dinler, ortaya çıktıkları ilk dönemlerde kişisel alanda kalmış olsalar da zamanla kurumsallaşıp toplumsal hayatın her alanına yerleşerek varlığını devam ettirmişlerdir. Modern Dönem'de bilim, din ile girmiş olduğu çatışmada bütün engellere rağmen, başta astronomi olmak üzere evrim, tıp, eğitim, siyaset gibi alanlarda ortaya çıkan bilimsel faaliyetlerde kazançlı çıkmış ve insanlığın önünü açmıştır.The relationship between religion and science has become one of the important subheadings of the philosophy of religion with the increase in scientific activities. The opposition towards the mentality of the Middle Ages, which started with the Reformation and Renaissance movements and progressed further in the following periods, turned into an attitude towards religion over time. This situation, over time, changed the addressees of the debate by directing the direction of the religion-philosophy relationship, which was frequently discussed among the philosophers of the classical period, towards the religion-science relationship. Among the thinkers of the Modern Era, one of the philosophers who gave the most attention to the relationship between religion and science was the British philosopher Bertrand Russell. According to the philosopher, who generally based his thoughts on religion and science on historical data, the two disciplines entered into a conflict that came to light especially with the Modern Period, with the different answers they received to the questions they asked on similar issues, and as a result, science won. According to Russell, who states that the basis of the existence of religion is the feeling of fear, when we look at the historical process of the Middle Ages, the Antiquity and the Modern Period, the harm that religion has done to humanity has been much more than the benefit. Although religions remained in the personal sphere in the early periods of their emergence, they continued their existence by becoming institutionalized and settling in every aspect of social life over time. In the Modern Period, despite all the obstacles in the conflict between science and religion, it was profitable and paved the way for humanity in scientific activities in fields such as astronomy, evolution, medicine, education and politics.