Diş Hekimliği Fakültesindeki Deprem Yaşayan ve Yaşamayan Bireylerde Travma Sonrası Stres Bozukluğu-depresyon Görülme Sıklığı ve Temporomandibular Eklem Hastalıklarıyla İlişkisinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada diş hekimliği fakültesindeki deprem yaşayan ve yaşamayan gönüllüler arasında Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB)-depresyon görülme insidansı ve bu bireylerin temporomandibular rahatsızlıklar (TMR) açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya fakülte bünyesinde 124 gönüllü katılmıştır. Tüm bireylere Temporomandibular Rahatsızlık/ Araştırma Teşhis Kriterleri (TMR/ATK) anketi (Eksen I-II) ve TSSB anketi uygulanmıştır. İki anket üzerinden elde edilen veriler değerlendirilerek toplumsal örnekleme yüzdeleri sunulmuştur. Verilerin istatistik analizinde Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Ki-Kare testleri kullanılmıştır. Hesaplamar için SPSS (ver:12.0) istatistik paket programıkullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 22,76 olan 66'sı kadın, 58'i erkek olmak üzere 62 deprem yaşamış, 62 deprem yaşamamış birey katılmıştır. Tüm gönüllülerin %12.9'unda TSSB, %38.7'sinde depresyon bulgusu tespit edilmiştir. TSSB tespit edilen bireylerde daha çok miyofasiyal ağrı (%60) görülmüştür. Depresyon bulgusu taşıyan gönüllülerin %54,2'sinde eklem şikayeti bulunmuştur ve bu şikayetlerin başlıca sebebinin (%54) osteoartroz olduğu görülmüştür. Gönüllülerin %48'i psikolojik açıdan sağlıklı idi. Bu bireylerin %3,3'ünde eklem şikayeti tespit edilmiştir. Sonuç: TSSB ve depresyon bulgusu gösteren bireylerin TMR bakımından ciddi bir oran oluşturduğu göz ardı edilmemelidir. Gerekli durumlarda multidisipliner tedavi yaklaşımı ile bireylerin sorunlarının çözümüne gidilmesi hasta açısından daha faydalı olabilir.