Değişen Sulama Suyu Seviyeleriyle Toprağa Farklı Oranlarda Biyoçar Uygulanarak Yetiştirilen Kıvırcık Marulun Fiziksel ve Fizyolojik Özellikleri ile Mineral Madde İçeriği

Abstract

Su arzından yaşanan kriz suyun en büyük tüketicisi olan tarım sektöründe gıda üretiminin olumsuz etkilenmesine neden olmaktadır. Kısıntılı sulama stratejisi suyu etkin kullanmanın yanı sıra gıda üretiminin sürekliliğini de sağlamaktadır. Ancak bu stratejide yetişen bitki abiyotik strese maruz kaldığı için önemli verim ve kalite kayıpları yaşamaktadır. Bu nedenle kısıntılı sulamayla yetiştirilen bitkinin verim ve kalite kayıplarını iyileştirmeye yönelik yaklaşımların geliştirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada değişen sulama suyu seviyeleriyle (% 100, % 67 ve % 33) toprağa farklı oranlarda biyoçar uygulanarak (% 0, % 1, % 2 ve % 3) kıvırcık marulun (Lactuca sativa L. var. Crispa) fiziksel ve fizyolojik özellikleri ile mineral madde içeriği araştırılmıştır. Çalışma azalan sulama suyu seviyesinin kıvırcık marulun bitki boyunu, gövde çapını, yaprak sayısını, kök yaş ve kuru ağırlıklarını ve bitki ağırlığını, klorofil ve yaprak bağıl su içeriklerini, stoma iletkenliğini ve N, P, K, Ca, Mg, Na, Fe, Cu, Mn ve Zn içeriklerini azaltırken membran zararlanma indeksini artırdığını ancak kıvırcık marulun verim ve kalitesini etkileyen fiziksel ve fizyolojik özellikleri ile mineral madde içeriğinin artan biyoçar oranlarıyla gelişim gösterdiğini belirlemiştir. Çalışmada % 33 seviyesinde sulamada en yüksek stres faktörünün ortaya çıkması sonucunda kıvırcık marulun fiziksel ve fizyolojik özellikleri ile mineral madde içeriğinin en yüksek seviyede etkilendiği ve stresi en etkili yöneten biyoçar dozunun ise % 3 oranında gerçekleştiği görülmüştür. Sonuç olarak kısıntılı sulama koşullarında yetiştirilen kıvırcık marulun verim ve kalite kayıplarını iyileştirmeye yönelik biyoçarın önemli bir potansiyelinin olduğu dikkate alınarak kısıntılı sulama rejiminde biyoçarın kullanımı önerilebilir olarak bulunmuştur.