Yoğun Bakım Hastası Takip Eden Uzmanlık Öğrencisi Hekimlerin Akciğer Grafisi Değerlendirme Konusundaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Kesitsel Bir Analiz

Abstract

AmaçDirekt grafi kardiyopulmoner sistem değerlendirmesindeözellikle yoğun bakım ünitelerinde kullanılan ensık görüntüleme modalitesidir. Çoğu zaman acil kararvermek gerektiği için tetkik raporunu beklemeden klinisyentarafından değerlendirilmesi gerekir. Çalışmamızdaamacımız mevcut eğitim sistemimizde akciğergrafisi değerlendirmesine yönelik bilgi düzeyinin seviyesinibelirlemek ve bu konudaki eğitim programlarınıngerekliliğini ortaya koymaktır.Gereç ve YöntemÇalışmamızda hastanemizde yoğun bakım ünitesindehizmet veren anestezi uzmanlık öğrencisi hekimlerinve rotasyona gelmiş anestezi dışı uzmanlık öğrencisihekimler olmak üzere toplam 42 hekime yönelik buhekimlerin akciğer grafisi değerlendirme kabiliyetiniölçme konusunda doldurulmak üzere 3 adet soru-cevapformu hazırlanmıştır. İlk formda genel bilgiler veposteroanterior akciğer grafisi değerlendirme konusundakialdığı eğitim, 2. formda 12 adet vakadan oluşanve her vaka için 7 sabit soru içeren sorulardanoluşan vaka bazlı PA grafi değerlendirme ve teknikdeğerlendirme durumunu, 3. formda ise genel PA vegrafi bilgilerini değerlendirmek amaçlı toplam 10 soruolmak üzere sorular hazırlanmıştır. Sonuçların istatistikselanalizleri yapılmıştır.BulgularAkciğer grafisini değerlendirme konusunda uzmanlıköğrencisi hekimlerin %95,2’si (n=40) eğitim aldığınıbelirtmiştir. Çalışmamızda uzmanlık öğrencisi hekimlerin%80,1’i (n=34) akciğer grafisi eğitimini mezuniyetöncesi almıştır. İki uzmanlık öğrencisi hekim(%4,8) hiç eğitim almadığını ifade etmiştir. Uzmanlıkeğitimi tecrübe neticesinde akciğer grafisini doğrudeğerlendirme beceri oranlarına baktığımızda; bilgiseviyelerinin yoğun bakım tecrübesi fazla olanlardadaha iyi olduğu gözlemlenmiş olup istatistiksel olarakda anlamlı bulunmuştur(p<0,005).SonuçÇalışmamızda, yoğun bakım ünitesinde çalışan uzmanlıköğrencisi hekimlerin çoğu akciğer grafisi eğitiminitıp fakültesinde mezuniyet öncesi aldığı; teorikve teknik yeterlilik düzeyine bakıldığında eğitime ihtiyaçolduğu ortaya çıkmıştır. Bu konudaki teorik vepratik eğitimlerindeki eksikliklerinin tamamlanmasınınklinik uygulamalara ciddi oranda katkı sağlayacağınıdüşünmekteyiz.