A Statistical Aproach on Quranic Repitition

Abstract

Kur'ân-ı Kerim, Arap diliyle nâzil olmustur. Kutsal kitapların sonuncusu olan Kur'ân-ı Kerim, nâzil oldugu dönemde Arapların meshur edip ve hatiplerinin kullandıkları edebî teknik ve unsurların büyük bir çogunu kullanmakla birlikte bu metinlerin hiç birine benzemez. Bu teknik ve unsurları, mevcut edebî türlerden ayıran kendine has bir kullanım biçimi vardır. Kur'ân-ı Kerim, edip, sair, hatip ve bilginlerin tamamına meydan okuyarak bu alandaki essizligini haykırmıstır. Kendine has ilâhi bir orijinallige sahiptir. Bu durumu olusturan, Kur'ân i'câzının en önemli unsurlarından biri olan Kur'ân'ın dil ve üslûbudur. Kur'ân'ın üslûbu o dönemde kullanılan edebî tekniklerden meydana gelen bir üslûp olmasına karsın Kur'ân, söz konusu olan bu edebî unsurları beseri hiçbir gücün yetisemeyecegi bir seviyede kullanmıstır. Kur'ân'da yabancı bir dilden geçme kelime bulunup bulunmadıgı konusu öteden beri tartısılan bir konudur. Kur'ân'ın, evrensel bir dil kullanmasının dogal bir sonucu olarak baska bölgelerde yasayan insanların dillerinden Arapça'ya geçmis ve Arapçalasmıs birtakım sözcükleri kullanmıs olması, onu Arapça ile indirilmis bir kitap olmaktan çıkarmaz. Kur'ân âyetlerinin mânâları ile mânâyı olusturan kelimeler arasında hatta kelimenin mânâsı ile kelimeyi olusturan harfler arasında bile mucizevi bir ahenk vardır. Bir kelimenin yeri degistirilir ya da bir kelime eklenir veya çıkarılırsa, ya anlam bozulur, ya da eksik kalır. Çünkü bu dizilis kimsenin taklît edemeyecegi bir incelige sahiptir. 134 Lafzın azlıgı ile mânânın çoklugu, çok önde olan dil ustaları için ancak birkaç azıcık cümlede mümkün olabilmisken, bu durumu Kur'ân ifadelerinin büyük bir ekseriyetinde görmek mümkündür. `Tekrar', insanın dogası geregi dilde tabii bir olgu olarak yerini almıs, `tekrar'ın varlıgı, insanın var olmasıyla mevcuttur. Bu itibarla diger dillerde oldugu gibi Arapçada da tekrar, kullanılan bir ifade teknigidir. Kur'an-ı Kerim'de çok sayıda `tekrar'ın bulundugu bir gerçektir. Ancak bu durum Kur'an'ın fasahat ve belagatı açısından bir ifade kursuru degil, belki onun için bir güzellik ve zenginliktir. Çünkü Kur'an'ı Kerim, gereksiz sayılabilecek hiçbir `tekrar'ı yapmamıs, aksine onun tekrarları üslûbuna edebî bir üstünlük ve zenginlik katmıstır. Arastırma neticesinde, Manevi ve Lafzî (Aynî, Kısmi) Tekrar kısımlarına ait elde edilen örneklerin sayısal dökümanı söyledir: a-Manevi Tekrar; Kur'ân'da tekrarı bulunan kıssaların, tekrarsız toplam sayısı 19, tekrarlarla birlikte toplam sayıları ise 151'dir. b-Lafzî Tekrar; b.1-Aynî tekrar: Tekrarsız toplam sayısı 104; tekrarlarla birlikte toplam sayıları ise 402'dir. b.2-Kısmî tekrar: Tekrarsız toplam sayısı 150; tekrarlarla birlikte toplam sayıları ise 512'dir. Kur'ân'da kullanılan kelime ve lafızların bir kısmı birden fazla tekrar edilmis, bir kısmı da hiç tekrar edilmemistir. Bu kelimelerin tekrarsız toplam sayısı 6287, tekrarlarla birlikte toplam sayıları ise 49939'tür. Kur'ân'da sadece bir defa kullanılan ve baskasına kök olmayan kelimelerin toplam sayısı 393, baskasına kök olmadıgı halde birden fazla kullanılan kelimelerin toplam sayısı ise 273'dir. Kur'ân-ı Kerim, kelime hazinesi açısından çok fazla kelime bulundurmamakla birlikte, mânâ bakımından büyük bir hacme ve zengin bir derinlige sahiptir. Her devirde ciltlerle tefsiri yapılmıstır. Zira Kur'ân, evrensel bir kitap oldugundan içerdigi mesajlar, her devirde ve her cografyada degisen sosyal, ekonomik ve kültürel sartlarla birlikte insanların ihtiyacına cevap verebilmelidir. Bu durum ancak mânâ derinligine sahip az ve öz ifadeler kullanmakla mümkündür. Aksi 135 taktirde Kur'ân, tasınması, okunması ve anlasılması bir hayli zor olan, onlarca hatta yüzlerce ciltten olusan bir kitap olurdu.