Domateste Alternaria Solani (Ell. & G. Martin) Sor.’ye Karşı Bazı Endofit Bakterilerin Etkisi

Abstract

Dünyada domates yetiştiriciliği yapılan tüm alanlarda erken yanıklık hastalığına neden olanAlternaria solani (Ell. and G. Martin) Sor. önemli derecede ürün kayıplarına neden olmaktadır. Buaraştırmada, 8 endofit bakteri (EB)’ nin (T2K2, T26Y1, G116S2, T13K1, V17G2, V30Y3, V38K1 veV40K2) A. solani’nin neden olduğu erken yanıklık hastalığına ve domatesin morfolojik gelişimparametrelerine olan etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında EB izolatlarının in-vivo’da bitkimorfolojik gelişimine ve in-vitro’da A. solani’ye karşı antagonistik etkilerine bakılmıştır. Bu çalışmadabaşarılı bulunan EB izolatları ile ikinci aşamaya geçilmiştir. Bu aşamada, seçilen EB izolatlarının A.solani ile enfekteli bitkilerin gelişim parametreleri ile hastalığa olan etkileri değerlendirilmiştir. EBizolatlarının hastalığı %11-53 oranında baskıladığı belirlenmiştir. In-vivo testlerde T13K1, V40K2 veV30Y3 izolatları hastalığa karşı en etkili uygulamalar olmuştur. Ayrıca V40K2 izolatı, hastalıksız vehastalık stresi altında bitkilerin gelişimini genel olarak arttırmıştır. Bu izolatı takiben enfektesizbitkilerde G116S2 izolatının kök yaş ağırlığını (0.49 g), enfekteli bitkilerde ise sürgün boyunu (59.17cm) arttırırken, T13K1 izolatı ise enfektesiz uygulamalarda sürgün yaş (3.14 g) ve kuru ağırlığını (0.34g) arttırmıştır. Enfekteli uygulamalarda negatif kontrole (K(-)) göre EB izolatları, bitki gelişiminiolumlu etkilerken, pozitif kontrole (K(+)) göre farklılık göstermiştir. Sonuç olarak, kullanılan EBizolatlarının pestisit ve sentetik gübre girdisini azaltma potansiyelinin olduğu, fakat bu etkininpatojen-endofit bakteri interaksiyonuna göre farklılık gösterebileceği belirlenmiştir.