Bir Üniversite Yoğun Bakım Ünitesinde Eritrosit Süspansiyonu Transfüzyon Değerlendirmesi: Retrospektif Çalışma

Abstract

Amaç: Yoğun bakım ünitemizde bir yıllık eritrosit süspansiyonu transfüzyonları incelendi. Transfüzyon uygulama kararları ve bu kararların arkasındaki kriterlerin ortaya konulması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ocak 2017- Ocak 2018 tarihleri arasında Anesteziyoloji ve Reanimasyon kliniği yoğun bakım ünitesinde yatan ve herhangi bir nedenle eritrosit süspansiyonu transfüzyonu uygulanan 188 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar aktif kanama nedeni ile eritrosit süspansiyonu replasmanı yapılanlar (Grup K) ve aktif kanama olmaksızın resplasman yapılanlar (Grup NK) olarak ayrıldı. Hastaların demografik verileri, yatış tanıları, yoğun bakım kabulünün ilk 24 saatinde APACHE değerleri, eşlik eden hastalıklar, replasman için karar verildiğinde mevcut hemoglobin (Hb) değeri, hastaların yoğun bakımda yatış süreleri not edildi. Bulgular: Grup K’da hastaların yaşlarının Grup NK’dan anlamlı (p < 0.05) olarak daha düşük olduğu görüldü. Grup K’da komorbidite oranının Grup NK’dan anlamlı düşük olduğu izlendi (p < 0.05). Yoğun bakımda ilk 24 saatte bakılan APACHE değerlerinin Grup K’da anlamlı düşük (p < 0.05) olması dikkati çekti. Replasman kararı verildiğinde bakılan Hb değerleri açısından yapılan karşılaştırmada Grup K’da Hb değerlerinin anlamlı yüksek olduğu (p < 0.05) görüldü. Yoğun bakım yatış sürelerinde ise Grup NK’ nın belirgin farkla (p < 0.05) önde olduğu izlendi. Sonuç: Oluşturulmuş bir transfüzyon protokolü olmamakla birlikte esas belirleyicinin Hb değeri olduğunu, bununla birlikte diğer faktörlerin de etkili olduğunu gözlemledik. Aktif kanaması olmayan hastalarda, kanıtlar kan transfüzyonları ile daha konservatif bir yaklaşım önermektedir. Yoğun bakımda yatan hastalarda transfüzyon stratejilerini kişiselleştirmek ve etkenlerin farklı kombinasyonlarının ortak etkilerini ölçmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz.