Besinleri ve Ağız Ortamını Taklit Eden Sıvıların Restoratif Materyallerin Yüzey Pürüzlülüğüne Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 5 farklı restoratif materyalin ağız ortamını taklit eden sıvılarda bekletil¬mesinin yüzey pürüzlülüğü (SR) üzerine etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada kullanılan materyaller Admira Fusion X-tra (AFX), Ceram X One (CRX), Gradia İndirekt (GRA), Filtek P60 (P60) ve Lava Ultimate’tir (LAV). Her materyalden 30 adet örnek hazırlandı ve örnekler 24 saat distile suda bekletildi. Tüm örneklere Sof-Lex seti kul¬lanılarak bitim ve cila işlemi uygulandı. Ardından tüm örneklerin başlangıç yüzey pürüzlülüğü bir profilometre cihazı (Surftest SJ-201, Mitutoyo) ile ölçüldü. Her materyal grubuna ait örnekler farklı solüsyonlarda bekletilmek üzere 4 alt gruba ayrıldı (n=6): Distile su, sitrik asit (0,02 N), etanol (%75) ve hidroklorik asit (HCl) (pH 1,2). Örnekler karanlık ortamda oda sıcaklığında 30 gün boyunca so¬lüsyonlarda bekletildi. Solüsyonlar haftalık olarak yenilendi. Otuz gün sonunda pürüzlülük ölçümleri tekrar yapıldı. Son ölçümden ilk ölçüm çıkarılarak ΔRa değerleri elde edildi. Veriler tek yönlü ANOVA ve ardından Tukey HSD testi ile analiz edildi (p=0,05). Bulgular: Etanol-su çözeltisinde bekletilen materyaller arasında, GRA grubundaki ΔRa değerinin, CRX ve P60 grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği (p<0,05) bulundu. Sit¬rik asitte bekletilen örneklerin ΔRa değerleri incelendiğinde ise sadece AFX grubunda diğer grup¬lara göre istatistiksel olarak anlamlı artış gözlendi (p<0,05). Distile su ve hidroklorik asitte bekletilen bütün materyal grupları arasında ΔRa değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Sonuç: Değerlendirilen kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü, ağız ortamını taklit eden sıvılarda bekletilmelerinden farklı şekilde etkilendi.