Enzimatik Kanalostomi (Glokom Tedavisinde Enzim: Deneysel Tavşan Modeli)

Abstract

Amaç: Enzimler oftalmolojide değişik amaçlarla kullanılmaktadır. Bu çalışmada ise enzimlerle aközün dışa akım yollarının etkilenmesi ve böylece göz içi basıncının düşüşünün sağlanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 5mg pankreatin 0.2 ml çözelti olarak 5 adet tavşanın sağ göz ön kamaralarına topikal anestezi ve sedasyon altında verildi. Enjeksiyonlar 26 gauge lik insülin enjektörleri ile korneadan yapıldı. Sol gözler kontrol grubu olarak alındı. Sol gözlerede aynı yolla ve aynı miktar ringer laktat çözeltisi verildi. Daha sonra tüm tavşanlar hem klinik olarak hemde göz içi basıncı yönünden günlük olarak takip edildi. Göz içi basınçları Perkins aplanasyon tonometresi ile ölçüldü. 2 hafta sonra gözlerden histolojik kesitler alınarak enzim ile kontrol grubu gözler karşılaştırıldı. Bulgular: Enjeksiyon sonrası hem enzim, hemde ringer laktat verilen gözlerde göz içi basıncı arttı. Ancak enzim grubu gözlerde göz içi basıncı artışı hem daha şiddetli (41.5 ınmHg) hemde daha uzunsüreli oldu. Bu ilk günlerdeki göz içi basıncı artışından sonra enzim uygulanan gözlerdeki basınç kontrol grubu gözlerden daha alt seviyelere indi ve bu düşüş 2. haftaya kadar devam etti. Klinik olarak enzim grubu gözlerde ilk birkaç gün devam eden yoğun inflamatuvar reaksiyonlar gelişti ve daha sonra düzeldi. Yapılan histolojik çalışmalarda enzim uygulanan gözler ile kontrol grubu gözler arasında herhangi bir farklılık tespit edilemedi. Sonuç: İntrakameral enzim uygulaması, normal göz içi tansiyonlu tavşalarda, göz içi dokularda çok önemli bir yan etkiye ve histolojik değişikliğe neden olmaksızın göz içi tansiyonunu düşürebilmektedir.