Abdülfettah Rauf’un “Ey Yurdum” Şiir Kitabından Hareketle Şairin Düşünce Dünyasına Dair Bir Değerlendirme

Abstract

Abdülfettah Rauf, yetiştiği kültür itibariyle daha çok dinî tasavvufi edebiyata dair eserler vermekle birlikte insani olan her konuda şiirler yazmıştır. Halk arasında Fettah Efendi diye bilinen şairin şiirlerinde, Üsküp’ün güzelliklerini, Vardar’ın coşkun akışının şairde uyandırdığı hissiyatı, köyleri, dağları ya da Üsküp güzellerinin salınarak gezişini anlatan mısralara ve tasvirlere rastlanmaktadır. Şekil yönünden divan şiirini örnek alan şair üslup olarak da divan şiiri tarzını benimsemiştir. Şiirlerinde divan şiirinde geçen bazı mazmunları kullanması da bu nedenledir. Divan şiiri geleneğine kendine göre farklı temaları da katan şairin şiirlerinde zaman zaman Mehmet Akif’in sesini duyar, izini görürüz. Abdülfettah Rauf şiirlerinde dinî veya la-dinî konuları işlerken benzetmelerden, divan edebiyatına ait mazmunlardan sıkça yararlanır. Bununla birlikte Fettah Efendi şiirlerinde küfür (sövgü), hakaret ve aşağılama içeren kelime ve benzetmeleri kullanmaktan da çekinmez. Özellikle millî ve dinî konularda yaşanan bozulmaları, vatana ve dine karşı kabul edemediği tutum ve davranışları eleştirirken Fettah Efendi hislerini ve öfkesini anlatmada galiz ifadeler kullanmaktan kaçınmaz. Bu çalışmada Abdülfettah Rauf’un şiirlerinde sık kullanılan kelimelerden hareketle şairin düşünce dünyasını irdeleyeceğiz.