Childhood Traumatic Experiences and Attitudes Toward Crime in Adolescents With Criminal Attempts.

Abstract

Bu çalışmada çocuk suçluluğu ile ilişkili etmenler konunun önemi ve güncel olması nedeniyle özellikle çocukluk çağında yaşanan travmalara odaklanarak araştırılmıştır. Adli makamlar tarafından işlediği kanuna aykırı fiil nedeniyle Adli Psikiyatrik değerlendirme için Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dal?'na gönderilen (13-15 yaş aralığında) 40 erkek çocuk çalışmaya alındı. Ayrıca görüşme anına kadar herhangi bir suça yönelmemiş, yaş, cinsiyet ve okul durumu açısından suça yönelen grup ile eşleştirilmiş 40 erkek çocuktan oluşan bir kontrol grubu oluşturuldu. Verilerin elde edilmesi amacıyla çocuklara, araştırmacı tarafından oluşturulmuş bir Kişisel Bilgi Formu ile birlikte Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ) ve Suça Karşı Tutumlar Ölçeği uygulandı. Çalışmanın bulgularında; suça yönelmiş ergenlerde kontrol grubuna göre, baba eğitim düzeyi ve ailenin sosyoekonomik seviyesi daha düşük bulunmuştur. Ailede suç işleyen bir yakının bulunma oranı, suça yönelen ergenlerde suça yönelmemiş ergenlere göre anlaml? olarak daha fazlad?r. Suça yönelen ergenlerin duygusal ihmal puanlar? kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek bulunurken diğer travma puanları açısından fark bulunmamıştır. Suça Yönelen ergenlerin suça karşı tutum puanları kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Suça yönelen ergenlerin fiziksel ihmal dışındaki tüm travma puanları suça karşı olumsuz tutumlar puanlarıyla ilişkili bulunmuştur. Kontrol grubunda ise yaln?zca duygusal kötüye kullan?m puanlar? suça karşı olumsuz tutumlarla ilişkili bulunmuştur. Bu sonuçlar, suça yönelen ergenlerin travmatik yaşantılara daha fazla maruz kaldığı düşüncesini doğrulamamakla birlikte, travmatik olayların şiddetinin farklı etmenlerle etkileşerek suça karşı olumsuz tutumlarla ilişkili olduğunu düşündürebilir. Anahtar sözcükler: Çocuk suçluluğu, çocuk istismar ve ihmali, ergen, travma.

In this study the factors related to juvenile delinquency have been investigated by focusing specifically on childhood trauma. forty adolescent boys (13-15 years old) who committed crimes and referred to Yuzuncu Yil Universty Medicine Faculty, Department of Psychiatry for forensic psychiatric evaluation were included in the study. Also, a control group consisting of forty adolescent boys who have not committed any crimes until the time of interview and matched with the study group in terms of age, sex and educational level, were included in study. A Childhood Trauma Questionnaire, Attitudes toward Delinquency Scale and a Personal Information Form developed by the researchers have been applied to the children to collect data. Educational level of the father and the socioeconomic level of the families were worse in juvenile delinquents compared to the control group. The presence of a relative involved in a crime was more likely in juvenile delinquents compared to the control group. Compared to those in the control group, while emotional abuse scores of juvenile delinquents group were significantly higher, there was no significant difference between groups for other trauma scores. The Attitudes toward Delinquency scores of juvenile delinquents were significantly higher than control subjects. While all trauma scores other than physical abuse were significantly correlated with the negative attitude scores in the juvenile delinquents, in the control subjects, only emotional abuse were significantly related with negative attitude scores. Consequently, our results have not supported the hypothesis that juvenile delinquents had more experienced traumatic life events compared to nondelinquents. However the severity of early traumatic experiences through interacting with sociocultural factors may negatively influence the attitudes toward crime. Key words ? Juvenile delinquency, childhood abuse and neglect, adolescent, trauma