Akut Lenfoblastik Lösemi Tedavisi Sonrası İyileşen Hastalarda Tiroid Fonksiyonları Açısından Geç Yan Etkiler

Abstract

Amaç: Günümüzde hasta bakımındaki şartların iyileşmesi, gelişmiş laboratuvar olanakları ve risk sınıflandırılmasının daha iyi belirlenmesi gibi etkenlerle lösemi tanılı çocukların önemli bir kısmı erişkin yaşa ulaşmaktadır, ancak neredeyse her üç hastadan ikisinde uzun dönemde kanser tedavisine bağlı yan etkiler görülmektedir. Bu çalışmada pediatrik hematoloji birimimizde kemoterapi ve radyoterapi verilip tedavisi şifa ile sonuçlanan ve tedavi bitiminin üzerinden en az iki yıl geçmiş vakalarda kemoterapi ve radyoterapi’nin tiroid fonksiyonları üzerine olan etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereçler ve Yöntem: Akut lenfoblastik lösemi tanısı konulmuş, tanı anında 18 yaşın altında olan, Akut lenfoblastik lösemi tedavi protokollerine göre tedavi verilmiş, kemik iliği nakli yapılmamış, nüks olmayan, tedavi sonrası en az 2 yıllık takip süresi olan olgular dahil edilmiştir. Olguların poliklinik kontrollerinde yapılan tetkikleri ve demografik özellikleri dosyalarından ve elektronik kayıt sisteminden geriye dönük olarak kayıt edildi. Bulgular: Çalışmaya yaşları 5-18 yaş arası 45 hasta dahil edildi. On dört olguya kemoterapiye ilave olarak radyoterapi uygulanmış olup, bunların hepsine profilaktik kranial radyoterapi verilmişti. Olguların 6’sı 12 Gy, 8’i 18 Gy almışlardı. 45 olgunun 2’ sinde (% 4,4) TSH değerleri 5,5-10 μU / L arasındaydı. Hiçbir hastanın TSH >10 μU / L üzerinde değildi. Tüm hastaların sT4 düzeyleri normaldi. Tiroid fonksiyonları açısından karşılaştırıldığında kranial radyoterapi alan ve almayan hastalar da gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Sonuç: Yapmış olduğumuz çalışmada kemoterapi ve profilaktik dozda kranial radyoterapi verilip iyileşen hastalarda troid fonksiyonları açısından geç yan etkiler saptanmamıştır.